لغو و جایگزینی

فصل 12

چنــد روز بعــد از انتخابات، اســتیو بنن – بــا حالتی که کتی والش بــا اخم آن را بهعنوان «شــیطنتهای بریتبارتی» مورد انتقاد قرار داد – به رئیس جمهوری منتخــب گفــت رأیگیری کردهانــد تا مــارک مدوز، رئیــس انجمــن آزادیخواه طرفدار محافظه کاران را که از قدیم حامی ترامپ بوده بهعنوان رئیس مجلس نمایندگان، جایگزین پل رایان کنند. (همســر مــدوز بهدلیل ادامه دادن جلب آراء معلــق در مبــارزات انتخاباتی در جنوب و غرب میانــه بعد از جریان بیلی بوش به جایگاه خاصی در تیم ترامپ دست یافت.) برکنــاری رایــان – در واقــع تحقیر او – تقریباً بــه اندازه برنده شــدن در مبارزات انتخاباتی ریاســت جمهوری نمایانگر نهایی چیزی بود که بنن در پی بهدست آوردن آن و ادغام بننیســم و ترامپیســم بود. از همان ابتدا، مبارزات بریتبارت علیــه پــل رایان بخش مرکــزی مبــارزات او برای دونالــد ترامپ بود. اســتقبال آن از ترامــپ و ثبتنــام شــخصی بنــن بــرای خدمت در ســتاد، 14 مــاه پساز شــروع مبــارزات انتخاباتی تا اندازهای به این دلیــل بود که ترامپ ضمن خطر کردن سیاســی تمایل داشــت رهبری اتهام علیه رایان و پدرخواندههای حزب جمهوریخواه را برعهده گیرد. با این حال، بین دیدگاه بریتبارت نسبت به رایان و دیدگاه ترامپ نسبت به او تفاوت وجود داشت. از نظــر بریتبارت، شــورش و تحــول در مجلــس نمایندگان که باعــث برکناری جان بوهنر، رئیس ســابق مجلس شــد و بهطور منطقی برای بازسازی و تبدیل مجلــس نمایندگان بــه مرکز جمهوریخواهــی رادیکال نوین بود، موجب شــد انتخــاب رایان به ریاســت مجلــس دچار وقفه شــود. رایان، شــریک انتخاباتی میت رومنی و چهرهای که سختکوشــی مالی محافظه کارانه را – او قبالً رئیس کمیته تأمین ســرمایه در مجلس نماینــدگان و همچنین رئیس کمیته بودجه ایــن مجلــس بوده – بــا ایده قدیمــی درســتکاری انکارناپذیــر جمهوریخواهی ادغــام کــرده بود، آخرین مقامی بــود که حزب جمهوریخواه بیشــترین امید را بــه او داشــت. (بنن، بــرای مثال، این اســتعاره را به یک محور بحث رســمی با گرایش ترامپیسم تبدیل کرده بود: «رایان در یک ظرف کشت میکروب در بنیاد هریتیج خلق شــده.») اگر حزب جمهوریخواه براثر شورش حزب محافظه کار باز هم بیشــتر به راســت حرکت کرده بود، رایان بخشــی از وزنه تعادلی بود که از حرکت بیشــتر آن جلوگیری میکرد یا حداقل، ســرعت آن را به مراتب کمتر میکــرد. در ایــن جریــان او برعکس حــزب محافظــه کار نابالغ و دچــار کمبود توجه – و مقاومت ساکن و تقریباً شهید گونه در برابر جنبش ترامپ –، نماینده استواری بالغ و برادر بزرگ گونه بود.