فوبیایمشترکآلمانی

هاینریش کودکی پر فراز و نشیبی داشت. او عالوه بر شـــکار پرنده، بـــه دروازهبانی نیـــز عالقـــه زیادی نشـــان مـــیداد، ولی اســـتعدادش در ورزش از همـــان اول افتضـــاح بـــود و داد مـــیزد کـــه روزی باالخره پادشـــاه خواهد شـــد. توپگیری و ژســـت او داخل دروازه به حـــدی بد بود کـــه همبازیهایش «هاینریش مرغگیر» صدایـــش میزدنـــد، ولی چـــون پدرش دوک زاکسن بود، کسی وجود نمیکرد او را روی نیمکت بنشاند.

شـــاید فکـــر کنیـــد غیرممکن اســـت لقـــب پادشـــاهی مرغگیـــر باشـــد؛ ولـــی مطالعه تاریخ به ما نشـــان میدهد یکی از ســـختترین کارهـــا برای پادشـــاهان سرزمین آلمان، اسمگذاری فرزند بوده. آنها عالوه بر اینکه باید سعی میکردند اسمی بگذارند که تلفظش گلوی گوینده را جـــر بدهـــد و برود پایین، بـــر این نکته هـــم تأکید داشـــتند کـــه نام فرزنـــد باید اولین تنبیه زندگیاش باشـــد و به قدری بـــد انتخاب شـــود که آن بچه تـــا پیش از پادشاه شدن نتواند ســـرش را جلوی در و همســـایه باال بگیرد و وقتی شاه شد، پر از عقـــده حقارت باشـــد و قیر داغ کند در حلق هرچه مخالف و منتقد!

شـــروع ایـــن اتفـــاق از همـــان اولین امپراطـــوری آلمان بود کـــه در قرن نهم بـــا نـــام «امپراطـــوری فرانک خـــاوری» شناخته میشد. آنها عالوه بر تبحر ویژه در علم اختـــالس، پایهگـــذار نامگذاری مزخرف در سلســـله پادشـــاهان آلمانی نیـــز بودند. لویـــی اول معـــروف به لویی ژرمن، نـــام پســـرانش را به ایـــن ترتیب انتخاب کرد:

پســـر اول- لویـــی کوچکتـــر: بچه هر وقت پایش را داخل کوچه میگذاشـــت تـــا بـــا بقیـــه بـــازی کنـــد، او را «چطوری کوچولـــو؟» یا «بـــاز این کوچیکـــه اومد» خطاب میکردند.

پسر دوم- شـــارل فربه: او نیز همواره با القابی مانند «خیکی»، «خرســـمبک» و «دبه چربـــی» خطاب میشـــد، گرچه مادرش معتقد بود بچه فقط یک مقدار توپر اســـت و همه آرزو دارند فرزندشان گوشت به تنش باشد.

پســـر ســـوم- کارلمـــان باواریایـــی: شـــاید در نـــگاه اول بـــه نظر برســـد که این اســـم در برابر دوتـــای قبلی خیلی هم شـــاهانه محســـوب میشـــود. ولی حقیقـــت ماجرا ایـــن بود کـــه کارلمان بـــه عنـــوان کودکـــی کنجکاو، همیشـــه از پـــدرش میپرســـید: «بابـــا، بچههـــا چطوری درســـت میشـــن؟» و پدرش هر بار تأکیـــد میکرد کـــه او را از داخل قوطی دلستر پیدا کردهاند و آنقدر این را تکـــرار کـــرد که خودش هـــم باورش شد.اما سلطنت این خاندان زیاد طول نکشـــید. چـــون در ســـال 900 میالدی نـــوه کارلمـــان باواریایی با نـــام «لویِی بچه» به ســـلطنت رسید! شما خودتان را بگذاریـــد جـــای مخالفـــان دربـــار و کشورهای همســـایه؛ واقعاً از پادشاهی که لقبش بچه است، حساب میبرید؟ حاال کاری هم به این نداریم که او در 6 سالگی به سلطنت رسید.

ولی هـــر طور بـــود، صبر مـــردم به ســـر رســـید و افـــراد زیـــادی علیـــه این خانواده قیام کردند تـــا باالخره «کنراد اول» قـــدرت را بـــه دســـت گرفـــت. مـــردم آلمـــان خوشـــحال بودنـــد کـــه باالخره دوران اســـمگذاریهای چرت و پـــرت پایـــان یافتـــه و میتوانند چهار تا پادشـــاه آبرومند داشـــته باشند. ولی این خوشـــحالی دیری نپاییـــد، چرا که «هاینریـــش مرغگیر» ســـلطنت را در مدتی کوتاه از دســـت کنراد خارج کرد. بر اساس اســـناد درباری، هاینریش در حال شـــکار بوده که به او خبر تســـلیم کنراد را میدهنـــد و به همین دلیل به «هاینریـــش مرغگیر» معروف شـــده. ولـــی همان طور کـــه قبلتـــر خواندیم، اسناد درباری حرف مفت میزنند!

هاینریـــش بـــا همه مرغگیـــریاش، پایهگذار سیســـتم نوین حکومت آلمان اســـت. او با کنار زدن پادشـــاهان فرانک خـــاوری، یـــک امپراطـــوری درســـت و حســـابی آلمانی ایجـــاد کـــرد و به جای تمرکـــز حکومـــت در یک شـــهر و اعزام فرمانـــداران بـــه شـــهرهای مختلـــف، حکومتی سراســـری تشـــکیل داد. وی با ســـاختن ارتشـــی منظم، بـــه جنگهای متعددی رفت و با شکســـت طایفهها و دوکهای متعدد در شـــرق، بخصوص اســـالوها، ســـرزمین آلمان را گســـترش داد. مـــردم آلمـــان از نحـــوه حکومت او راضـــی بودنـــد و کم کـــم لقب

مرغگیـــر داشـــت به فراموشـــی سپرده میشد، اما هاینریش پیش از مرگش وصیت کرد پسرش «اتوی اول» ســـلطنت را به دست بگیرد. پشت بنـــدش هـــم اتوی دوم و ســـوم پادشـــاه شـــدند و نشـــان دادند حکومـــت از بین مـــیرود، ولی اســـامی ضایـــع در تاریخ آلمان ماندگار خواهند بود.

از آن زمـــان، افـــراد ضایـــع االســـم زیادی در آلمان به حکومت رســـیدهاند. در حـــدی که االن هر کـــس در انتخابات آلمان برنده شود، خیالش راحت است که تا ســـالها در قـــدرت میماند. چون مـــردم میترســـند نفر بعدی اســـمش خیلی ضایعتر باشد!