لوطی گری؛ ارزش اجتماعی
گذشــت و ایثــار و فــداکاری از دیربــاز در فرهنگ ایرانی ریشه داشــته و اسالم نیز با تأیید آن موجبات باروری و رشد و تعالی آن را فراهم ساخته است. هــر عنصــر فرهنگــی در گــذر زمــان دســتخوش تغییــر و تحــوالت حــوادث روزگار خویــش میشــود و اگــر آن پدیدهها به درســتی مدیریت نشود در مسیر انحرافی و گاهی در جهت مخالف مسیری که در حرکت بود ادامه طریــق میکند. در هر دوره از گذر زمــان و مقطع تاریخ عناصــر فرهنگی موجود در آن جامعه طیفی از افراد را تحت تأثیر قرار داده و به سوی خود جلب میکند و این امر موجبات بروز فراز و نشیبهایی در تعداد طرفداران اندیشههای موجود اجتماعی در مقاطع مختلف تاریخی میشــود. در این فرآیند انتقال نســلی اســت که تغییرات نیز خود نمایی میکند و امروزه که برش زمانی تغییرات فرهنگی بســیار کوتاه شــده و تغییرات فرهنگی شــتابان گشــته ایــن تغییر و تحــوالت نیز بســیار فراوان قابل مشــاهده اســت. و در نتیجه اگــر در مراحل انتقال از نســلی به نسل دیگر مراقبتهای ویژهای بر روند تغییرات صورت نپذیرد ما شــاهد دگردیســیهای بســیار عجیب و غریبــی در متن و محتوای فرهنگی پدیده مورد نظر خواهیم شد. پدیده لوطیگری نیز از جمله عناصر فرهنگــی اســت که در گذر زمان تغییرات بســیار فراوانــی را در خود پذیرفته و امــروزه ماهیتی بســیار جدید به خــود گرفته. لوطیگری و عیــاری از دیرباز بــه عنوان یــک ارزش مقبول اجتماعی از قداســت فوقالعــادهای برخوردار بود. در همه جوامع بشــری طبقه ایثارگری که خود را مدافع حقوق دیگران میداننــد وجــود دارد آنــان تــالش میکنند تــا از مظلومــان دفاع کــرده و با ظالمان بستیزند و با از خود گذشتگی نسبت به احقاق حقوق دیگران کوشا باشــند و با حمایت از مظلومان یاور ســتمدیدگان شده و پرچم حقطلبی را بــر بــام جامعه به اهتــزاز درآورده و باطل را محو کننــد. مظلومنوازان ظالم ســتیز به یاری بیچارگان پرداخته و اخالق، گذشــت و فــداکاری را در جامعه ترویج مینمایند. از دیربــاز فتــوت و جوانمــردی بــه عنوان یــک فضیلت متعالــی اجتماعی مــورد قبــول ایرانیــان بوده اســت که بــه عنوان یــک عنصر حاکــم فرهنگی در گــذر زمــان تحــت تأثیــر اتفاقــات ادوار خویــش بــوده و از دگرگونیهای پدیدههــای پیرامونــی تأثیر پذیرفته و امروزه تغییرات شــگرفی را در محتوا و چارچوبهــای آن میتــوان مشــاهده کرد. اگر به عناوین متــداول در زبان مردمــی از این پدیــده توجه کنیــم درخواهیم یافت که اندیشــههای غالب در ادوار مختلف بر این عنصر فرهنگی تأثیر گذاشــته و موجبات دگردیسی بر آن شــده اســت. مثالً مشــتیگری یکــی از عناوینی اســت که تحــت تأثیر اندیشــههای امام رئوف حضرت رضا(ع) اســت. اینکه کســی که به پابوس حضرت مشــرف میشود و به اصطالح مشهدی شده باید مرام مشتیگری یعنــی ایثــار و فداکاری و گذشــت و کمک به مظلومان و یاری ســتمدیدگان و نجــات محرومان و امــداد بیچارگان را بــه عنوان رهاورد این ســفر زیارتی کسب کرده به مرحله اجرا بگذارد که همه مشتیهای عالم اینگونهاند. به هر حال منشــأ لوطیگری مبتنی بر فرهنگ دینی و اندیشــههای ناب الهی اســت. امروزه گروهی این اندیشــه را یدک میکشند که با فرهنگ مذهبی و اندیشــه دینی فاصله دارند و هیچگونه قرابتی با مناســک مذهبی ندارند و ارتباط معناداری بین تفکرات پیروان این مرام با اندیشــههای خداپرستانه و تمایالت ناب دینی مشــاهده نمیشــود. تغییرات همه جانبه پیش آمده بر این اندیشــه امروزه پیروانی را به خود میبیند که از نظر الگوهای رفتاری نقطــه مقابــل مدعیــان ســابق میباشــند و هیچ ســنخیتی با اندیشــههای مذهبی که سرچشمه اصلی این مرام است ندارند. باید پیروان این مسلک رفتــار و گفتار خویش را منطبق بــا ائمه اطهار نموده و تالش کنند که مروج واقعی سبک رفتاری نبوی شوند.