فرافکن ی!
«ایران» پیام جدید ویدئویی احمدی نژاد را بررسی می کند
«آقــای روحانی اگر آبروداری نمیکردید و میگفتیــد از دولت قبل برای شــما چه به ارث مانــده و کشــور در چــه وضعیتی بود، االن برایــت ابوعطــا نمیخواندنــد»؛ این جمله، تنها بخش کوتاهی از واکنشهای مردمی در فضای مجازی به ویدئوی اخیر محموداحمدینژادبود. رئیسدولتهاینهمودهمروزپنجشنبه در ویدئویی، با ادعای اینکه «دولت فعلی یعنــی دولت یازدهــم و دوازدهــم بر یک سلســله مبانی نادرســت و طراحی شــده شــکل گرفــت»، تــداوم حضــور حســن روحانــی در رأس دســتگاه اجرایــی را بــه ضرر مــردم دانســت. او با طرح ایــن ادعا که «آقای روحانی؛ شــما و حامیانتان، دو جناح سیاســی کشور و دو رئیس قوه دیگر، همــه در این وضعیت شــریک هســتند»، عنوان کرد که: «اقتصاد در آستانه متاشی شــدن اســت» و «اعتمــاد عمومــی به کل سیســتم به صفر نزدیک شده است.» و بر پایه این ادعاها، خواستار کنارهگیری حسن روحانی از رئیس جمهوری شد. ســخنان اخیر احمدینژاد اگرچه همانند دیگــر ادعاهــای واهی و اثبات نشــده او در یکــی دو ســال گذشــته، واکنشــی از جانب مسئوالن و فعاالن سیاسی دریافت نکرد، اما بــا اعتراض گســترده مــردم در فضای مجازی روبهرو شــد. کاربران در کانالهای خــود بخشهایی از ســخنان احمدینژاد را وام گرفتند و شــماری دیگر در صفحات خود در توئیتر، اینستاگرام، فیسبوک ...و در مقام پاسخ به او برآمدند. بــه اعتقــاد کاربــران، احمدینــژاد نبایــد داســتان را از آخــر تعریــف میکــرد؛ بلکه باید به اول قصــه، یعنی فردای انتخابات ریاســت جمهوری دوره دهم در سال 88 برمیگشــت و دربــاره روزهایــی توضیــح مــیداد که مــردم معترض بــه انتخابات را «خس و خاشــاک» خوانده بــود؛ درباره روزهایــی کــه روزنامههــا بــه اتهــام عــدم همراهــی تام و تمام بــا دولت متبوع او به مسلختوقیفمیرفتند؛دربارهروزهاییکه منتقدان به سیاستهای او در عرصههای مختلف،برایپاسخگوییبهشکایاتریزو درشت دستگاههای دولتی در کریدورهای قضایی گرفتار میشــدند؛ دربــاره روزهای ممنوعالتصویــری، ممنــوع الــکاری، ممنوعالقلمی هنرمندان، روزنامهنگاران و فعاالن سیاســی در دولت هشــت ســاله او؛ دربــاره روزهایی که او با وجود در اختیار داشــتن سرشــارترین درآمدهــای نفتــی، اقتصــاد صدقــهای را در دســتور کار قــرار داد و میرفــت تــا کشــور را به یــک کمیته امداد بــزرگ تبدیل کند؛ دربــاره روزهایی که تحریم پشــت تحریم بر ســر مردم آوار میشــد امــا او قطعنامههــا را «کاغذپاره» میدانســت و ســر تیــم مذاکــره کننــده هیــأت دیپلماســی دولــت احمدینــژاد، در مذاکــرات از پایــان نامــه خــود حــرف میزد؛ درباره همپیمانان و رفقای گرمابه و گلســتانش ماننــد محمدرضــا رحیمی، اسفندیاررحیممشایی،علیاکبرجوانفکر، حمیــد بقایــی، ســعید مرتضــوی، بابک زنجانی ...و که امروز کسی نیست که طبل رسوایی پروندههایشانرانشنیدهباشد. در ایــن میــان عــدهای احمدینــژاد را «اپوزیسیون جعلی» خواندند و عدهای با هشتگ کردن «وقاحت»، خواستار سکوت او شدند. اگرچه واکنش کاربران با هیجانی منفی، خشــم و تمســخر ابراز میشد، اما کم نبــود تعداد افــرادی که ســخنان اخیر احمدینــژاد و ســید محمد خاتمــی را در تــرازو گذاشــته و بــه داوری نشســتند. چه ســید محمد خاتمی رئیــس دولت هفتم و هشــتم نیــز هفتــه گذشــته در واکنش به وضعیت کشــور و اعتراضهــای پراکنده، لب به سخن گشوده بود. رئیــس دولت اصاحات هفته گذشــته در دیــدار نماینــدگان ادوار مجلــس شــورای اسامی، ضمن یادآوری برخی نابسامانی و نارضایتیهــا بــه عنــوان یــک شــهروند دوســتدار ایران و اسام، به خاطر نقصها و کمبودهای موجود، از مردم عذرخواهی کــرد. ایجــاد و تقویت فضای همبســتگی ملی؛ وحدت ملی؛ تغییر نگاه رسانههای ملــی؛ ایجــاد فضــای بــاز، امــن و آزاد سیاســی؛ محدود کردن دایره غیرخودی؛ برداشــتن حصــر؛ آزادی تمــام زندانیــان سیاســی و عقیدتــی؛ اعام عفــو عمومی؛ رفــع محدودیتهــای بیجــا؛ پایــان دادن افــراط و تنــدروی؛ کارآمــدی بیشــتر قوای ســه گانــه و نهادهــای حاکمیتی؛ شــنیدن اعتــراض مردم؛ پاســخگویی دولت؛ زنده نگــه داشــتن اعتماد مــردم بــه مجلس و تشکیلدادگاههاباهیأتمنصفهمردمی، 15 راهــکاری بــود کــه خاتمی بــرای برون رفت از شرایط فعلی مطرح کرد. تقــارن زمانــی نســبی موضعگیــری دو رئیــس جمهــوری ســابق و اســبق دربــاره یک موضوع واحد، یعنی وضعیت فعلی کشــور و راه بهبود آن، باعث شد تا ناظران سیاســی و غیر سیاســی یک بار دیگر عیار هر دو ســخن را به محــک بگذارند. در این عیار ســنجی البتــه محمــود احمدینژاد نمره قابل قبولی نگرفت؛ به باور ناظران، اگرچــه احمدینــژاد علیالظاهر حســن روحانــی را مخاطب قــرار داده اســت، اما جماتی نظیر اینکــه «اعتماد عمومی به کل سیســتم به صفر نزدیک شده است» یــا «ملــت کاً ناراضی اســت»، ترجمانی دیگر از همان القائاتی است که کانالهای معلومالحــال بــرای تحریــک مــردم بــه ناآرامی و نه «اعتراض مسالمت جویانه و قانونی»بهکارمیبرند. بــا فاصله گرفتن ازًواکنشهای هیجانی و احساسی که عمدتا با طنز و طعنه همراه اســت، چنــد نکتــه خودنمایــی میکنــد؛ نخســت اینکه آن گونه که از موضعگیری اخیــر احمدینــژاد برمیآید، او یــا دوران هشت ساله ریاســت جمهوری خودش را از یاد برده اســت یا میپنــدارد مردم دچار خطای نســیان شــده و به یک باره حافظه جمعــی از دوران هشــت ســالهای کــه او مســئولیت امور اجرایی کشــور را به عهده داشت، خالی شده است. نکتــه دوم، تردیــد دربــاره صداقــ ِت رفتار اوســت؛ فــارغ از اینکــه احمدینــژاد چــه راســت و دروغ، دوغ و دوشــابی را بــرای اثبــات ادعاهای خــود ردیف کرده، ســؤال
اینجاست او چگونه میتواند زبا ِن مردمی باشد که در روزهای قدرتش آنها را «خس و خاشاک» خوانده بود؟ اگر قرار بر شنیدن صــدای نارضایتــی باشــد، کــدام صــدا از اعتــراض میلیونهــا نفــر در ســال 88 به حضــور او در رأس دســتگاه اجرایی کشــور بلندتر بــود؟ کدام صــدا از فریاد منتقدان سیاستهای او در عرصه اقتصاد، فرهنگ و سیاســت خارجــی رســاتر بود کــه عنوان میداشت وی کشور را به پرتگاه میبرد؟ هــر چنــد نمیتــوان نیتخوانی کــرد، اما صراحــت رفتــار احمدینــژاد پاســخ این ســؤال که «او دل نگران منافع خود اســت یا مــردم» را در ابهام نمیگذارد. چه هیچ مغلطــهای نمیتوانــد خطــوط روشــن و واضحی که سخنان احمدینژاد در قدرت یا امیــدوار به قــدرت را بــا احمدینژاد به دور مانــده از کرســی ریاســت را کمرنــگ کنــد. اصولگرایــان به تکرار ایــن جمله که احمدینــژاد زمانی خوب بــود و حمایت ما به آن زمان منحصر بود، بسیار دلخوش هستند و تاکنون برای اقناع افکار عمومی به این اســتدالل توسل جســتهاند اما خو ِد
احمدینــژاد کمتــر میتوانــد بــه چنیــن توجیهی دســت بیاویزد و بــرای خود دوره رنسانسیقائلشود. آن گونــه کــه از رفتــار و گفتــار او در یکی دو سال گذشته برمیآید، احمدینژاد امروز بیــش از هــر چیــز میــان پارادوکسهایــی مستأصلاستکهراهیبرایبازگشتوی به قدرت، باز نمیکند. او از یــک طــرف ارکان نظــام را هــدف حمات اعتراضی قرار میدهد و از طرف دیگر تمایــل و اصرار عجیبی برای حضور در مراسم رســمی و حکومتی دارد؛ از یک طرف مدعی اســت ســکوت کرده اســت و از طرفــی هــر هفته یا به ســفر مــیرود؛ یا ســخنرانی میکند؛ یا اطاعیه میدهد؛ یا بست مینشیند و هر روز خواستار برکناری کســی از قــدرت میشــود. از یــک طــرف میکوشد صفت «انقابی» بودن را به نام خودمنحصرکندوازطرفدیگرسخنانش واگویهصریحترادعاهایرسانههاییاست که بیش از هر چیز به «ضد انقاب» بودن مشهوراند. از یــک طــرف خــود را ســرباز «والیــت»
میدانــد و از طــرف دیگر نمیتواند «نهی صریح» از حضور در رقابتهای انتخاباتی را بپذیــرد و نــه تنهــا خــود بلکــه اعــوان و انصــارش را هم بــرای کاندیداتوری ثبت نام و همراهی میکند. مجموعــه مؤلفههایی که نشــان میدهد اعتــراض امــروز احمدینژاد نــه به خاطر وضعی ِت کشــور و مــردم، بلکه وضعیتی اســت که او و یارانش به آن گرفتار شدهاند و حــال او امیــدوار اســت بعــد از ریاســت جمهوری حســن روحانی، دنیــا باز به کام او و همراهانش بچرخــد و او یک بار دیگر بر صندلی رئیس جمهــوری جلوس کند امــا فارغ از ســطوح ابتدایی پیــام او، آنچه در پــ ِس ایــن ویدئــو خودنمایــی میکند، زیر ســؤال بــردن آرای مردم اســت. آرایی کــه حــدود 14 مــاه پیــش بــه رغــم تمــام سیاهنماییهاودوپینگهایریزودرشت، به سبد حسن روحانی ریخته شد. رئیــس جمهــوری کــه در انتخاباتــی بــا کمترین حاشیه42 میلیون رأی کسب کرد. 42میلیونرأییکهروشنترینپیامشاین بود:«بهگذشتهبرنمیگردیم.»