درمسیرموفقیت

■ فصل6

کمــی بعد از ســاعت هفت عصر روز دهــم مارس 2004 بود و مــن در پایان یک روز کاری طوالنی و سخت بهعنوان سرپرست دادستانی کل ایاالت متحده قرار داشتم، مســئولیتی که بهطور موقت و از طرف جان اشــکرافت که بیمار شــده بود، برعهده گرفته بودم. این مســئولیت مرا در مرکز یک دعوای زشــت و ترســناک با کاخ سفی ِد جورج بوش قرار داده بود، دعوایی که هر روز هم بدتر میشد.تیم محافظان با یک خودروی شاسی بلند مسلح و ضدگلوله مرا به سمت کاخ سفید میبردند. در خیابان «کانستیتیوشــن» به ســمت غرب میرفتیم و پــس از عبور از مقابــل موزهها و بنای یادبود واشنگتن، به خیابان «ساوت الون» در ضلع جنوبی کاخ سفید میرسیدیم. مقامات ارشــد دولتی براســاس ارزیابیهای امنیتی و تهدیدات احتمالی موجود علیــه آنهــا، بــا جزئیات کامل توســط یک تیــم حفاظتی همراهی میشــوند. من بهعنوان دادستان ایاالت متحده در منهتن نیویورک چنین تیمی نداشتم، اما پس از 11 سپتامبر 2001 قائم مقام دادستان کل با یک خودروی شاسی بلند و با اسکورت و همراهی مارشالهای مسلح ایاالت متحده، رفت و آمد میکرد. پس از یک روز کاری طوالنی، من واقعاً خســته بودم و در حالی که آماده میشدم به خانه بروم، موبایلم زنگ زد. «دیوید ایرز» رئیس دفتر جان اشکرافت دادستان کل ایاالت متحده پشت خط بود. ایرز از آن دسته آدمهای منحصر به فردی بود که به نظر میرسد در بحبوحه طوفان آرامتر میشوند. چیزی شبیه طوفان و گردباد در راه بود و صدای ایرز هم مثل سنگ، سرد و بیروح. او چند دقیقه قبل با «ژانت اشکرافت» همسر جان اشکرافت، دادستان کل، تلفنی صحبت کرده و باخبر شده بود که آقای دادســتان در بیمارستان دانشگاه جورج واشنگتن بستری شده است. آقای اشــکرافت بهخاطر تورم شــدید پانکراس، بیحرکت و با درد زیاد در بخش «آی سی یو» خوابیده بود و همسرش هم در بالینش دست به دعا داشت. ایــرز گــزارش داد کــه چند دقیقــه قبل تلفنچی کاخ ســفید تــالش کرده بــود بین اشکرافت بیمار و رئیس جمهوری بوش ارتباط تلفنی برقرار کند که میسر نشد. من و ایرز میدانستیم که این تماس تلفنی درباره چه موضوعی است، خانم اشکرافت که مانند همسرش یک حقوقدان کارآزموده و باهوش بود، نیز میدانست. ژانت اشکرافت به تلفنچی کاخ سفید گفته بود که حال همسرش خوب نیست و نمیتواند با آقای رئیس جمهوری صحبت کند. بو ِش بیرحم و جدی بالفاصله به خانم اشــکرافت خبر داده بود که مشــاورش، آلبرتو گونزالس و رئیس کارکنان کاخ سفید، «اندرو کارد»، را به بیمارستان میفرستد تا درباره یک موضوع حیاتی مربوط به امنیت ملی با شوهرش گفتوگو کنند. خانم اشکرافت این موضوع را به ایرز خبر داده بود و او نیز بالفاصله به من تلفن کرد.