میالد باب الحوائج

بــه نقلــى بيســتم ذی الحجــه- امــروز- مصــادف بــا والدت هفتميــن خورشــيد فــروزان هدايت، امــام موســى كاظم(ع) اســت. امام همامى كه بهدليل شــخصيت معنــوی وعبادات و فضايــل بىشــمار بــه «عبــد صالــح» خداونــد و«كاظم» به معنای فروبرنده خشــم ملقب شــد و به جهــت برآوردن نياز و حاجات مســتمندان بســياری «بــاب الحوائج الــىاهلل» نام گرفــت. آن حضــرت در راه بازگشــت حاجيان از ســفر حج در روســتايى بهنام «ابوا» از مادری پرهيزگار بهنام حميده متولد شد وهمراه خود شور و شعف به ارمغان آورد.هنگامى كه خبر والدت نوزاد را به امام صادق(ع) دادند لبخندی به لب آورد و فرمود:«خداونــد فرزندی به من عطا كــرد كه بهترين خلق اســت» سپس نام موســى را برای او برگزيد، كنايه از آنكه؛ اين نوزاد همچون همنام خود موســای نبــى(س) مأموريت دارد تــا بــا تفرعن و ظلــم طاغوت زمــان خويش درافتــاده و نقاب ازچهــره بتهــای دروغين زمــان برگيرد.امام صــادق(ع) در چندين مرتبه برعلم سرشــار فرزندش گواهى داده و فرموده اســت:«اگر از پســرم دربــاره آنچــه درايــن مصحــف (قــرآن كريم) وجود دارد بپرســيد بــه يقين عالمانه و آگاهانه پاســخ مىدهــد.» همچنين نقل اســت كــه فرمود:«حكمــت، فهم، ســخاوت و دانــش امور دينــى مردم كــه در آن گرفتار اختالف و ســردرگمى شــدهاند نــزد او(فرزندم)اســت.»امام موســى كاظــم(ع) در كانــون علــم و تقوی پــرورش يافــت و از ميراث نبــوی(ص) بهره كامــل برد تا آنجا كه از ارائههای دنيوی ســر برتافتــه و پربهاترين لحظاتش را به خلــوت با خدای خويش اختصاص داد و محل رجوع مردم برای پاســخ به سؤاالتشان در زمينههای مختلف گرديد.

امام موســى كاظم(ع) بسياربخشــنده، بلندمرتبه، بافضل، پارســا، شــجاع و خــوش معاشــر بــود و بيــش از ديگــر مردمان بــه صله رحم اهتمام نشــان مــىداد، آن حضرت(ع) شــبانه و ناشــناس به تفقد از فقرا و تهيدستان مدينه مىرفت و درميان آنــان بــه فراخــور نيازشــان، پــول و آذوقه توزيــع مىكــرد. امام كاظم(ع) به اصالح جامعه از نابســامانىها نيزعنايت فراوانى داشــت و روشى كه برای ارشــاد به كار مىبست چنان با نرمى و مالطفت همراه بود كه افراد را برآن مىداشت تا با ميل و رغبت از وادی گمراهى كناره گرفته و با انتخاب مســير مســتقيم به دم مسيحايى آن حضرت(ع) در شمار مؤمنان پاک سيرت درآيند.