نویسندهای شورآفرین

نمىشــود بــا كيهــان بچههــا شــروع كــرده باشــى، بــه داســتان و كتــاب وعطــر كاغــذ عشــق بــورزی و آن وقت نام اميرحسين فــردی برايــت آشــنا نباشــد. نمىشــود از كانــون پــرورش فكــری كــودكان و نوجوانــان قــدم در راه بىانقطــاع انــس با كتــاب گذاشــته باشــى و آهنگ اين نــام به گوشات نخورده باشد. اميرحسين فردی از نويسندگان و روزنامهنگاران فعال و پرتوان، علىالخصوص درحوزه كــودک و نوجوان، تأثيــر بســزايى در ايجــاد طرحوارههــای مثبت و ارزشمند داستانى درذهن كودكان همنسل من داشته است. بىانصافى است اگــر به نويســندگانى با اين قــدرت و حضور مقتدرانه در عرصه ادبيات و داستاننويسى انــگ و برچســب بىپايهای شــبيه وابســته بودن خــورده شــود. اصوالً كار كــردن آنهم بىادعــا و پر حاصــل آنقدری قيمــت دارد كــه فاعلــش را از لــوث دســتهبندیهای بىپايه و اساس متداول مبرا سازد. بىشک نمىتوان از تعدد آثار و تداوم فعاليتهای فردی به راحتى گذشــت. از مهمترين آنها شايد بتوان بنيان نهادن جايزه ادبى شهيد حبيب غنىپور را نام برد كه هر سال از سوی هيــأت امنای كتابخانه مســجد جواداالئمه به آثارداســتانى منتخــب ارائه مىشــود. از قضا اين جايزه و برندگان آن هميشه مورد هجمــه كثيــری از انتقــادات و ســوءظنها قرارمىگيــرد. مســلماً نيــت اميرحســين فردی و ساير همقطاران او در بنيان نهادن اين جايزه چيزی جز انگيزهبخشى و كمک به فضای ادبى نبوده است. دوقطبى كردن ماحصــل اهالــى ادبيــات هرگــز نتيجــهای جــز مهجورمانــدن نويســندگان شايســته و صاحــب ذوقــى چــون اميرحســين فــردی نــدارد. ادبيــات در حــوزه كــودک و نوجوان بــار مســئوليت خطيری بــر عهــده دارد كه عالوه بر ســرگرمى و جذابيت، فرمبخشــى به هويت ذهنى و فردی و اجتماعى كودک و نوجــوان را نيــز متحمل گــردد و آنكه در ايــن حوزه دســت به قلــم دارد بيش از هر كسى متعهد و مسئول نتيجه عينى چيزی است كه مىنويسد و آثار فردی بدون شک ازپــس اين مهم بخوبى برآمده اســت. در اين راســتا مىتوان به آثــاری چون «تختى افســانه نبــود»، «گرگســالى»، «ميــرزا كوچک خان»، «روزی كه تو آمدی» اشــاره كرد. ســپاس و قدرشناســى نســبت به نام و يــاد اميرحســين فردی تنهــا همين بس كــه قريــب بــه 30 ســال ســردبيری مجله كيهانبچههــا را بــر عهــده داشــت و هيچ فراز و فرود و كمى و كاســتى از قدر و قدرت اين نشــريه كم نكرد و همــه كودكان در هر جای ايران مىشــد كه بــرای كيهان بچهها نقاشــىهای باعشــق بفرســتند و معدل و شــاگرد اولى شــان را هم باالی نقاشى قيد كننــد و يكــى شــان هم بشــود كســى مثل مــن كه بــرای كيهان بچهها قصه بنويســد و كيهــان بچهها جــوری با احتــرام برايش جواب پســت كند و تقديــر و تكريمش كند كــه توی دلش شــور نوشــتن جرقــه بزند و تــا همين امــروز شــعله آن جرقه پــر نور و جاودان بماند و تمام اين ســاخته نيســت جز از مديريت اعتقادی و كاری كه از جان و دل مايه بگيرد. روحت شاد و يادت گرامى آقای اميرحسين فردی عزيز.