کنترل تلویزیون را از دست بچه بگیر!
«ایــران»: تکنولوژیهــای رســانهای، بازیهای موبایلى، شبکههای گوناگون تلویزیونى انيميشنها و کارتون و دهها و صدها قســم وســيله رســانهای کودکان ایــن نســل از ایران را محاصــره کردهاند؛ دیگــر از بازیهای جمعــى و خالقيتهای فردی در بازی و سرگرمى کودکان آنچنان که باید و شاید خبری نيســت. از عزتاهلل الوندی نویسنده ادبيات کودک و نوجوان خواستيم در اینباره بنویسد:
آن کنتــرل تلويزيــون را از دســت کــودک پنجســالهات بگير نگــذار ابزار کنترل تو را به دســت بگيرد. قرار است تــو! معلمــش باشــى نــه او مهارکننده احساسات تو.
اين کودک خردســال پذيرنده اســت اما وقتى تو را منفعل ببيند، به جاهطلبى روی مىآورد. چون جاهطلبى برايش نفع بيشتری دارد؛ هر چه را بخواهد، به دست مىآورد. کودک پذيرنده، نيازمند پذيرايى است. اگر خوب تغذيه شود، به سمت رشد و کمال ميل مىکند و اگــر دچــار فقر خــوراک يــا بدخوری شــود، چرخه رشــدش با کاســتى روبه رو خواهد شــد. به جای کنترل تلويزيون يک کتاب به او بده، هم خودش را سرگرم مىکند، هم تو را و براين اساس بايد حوصله داشته باشى. اما چه کتابى؟
از روزنامــه فــروش کتــاب نخــواه! چون مثل آن اســت که از ميــوه فــروش بخواهــى برنــج يا نــان بخری. ممكن اســت ميوه فروشــى نان يا برنج داشــته باشد اما سرچشمه نيست، يک واســطه اســت و کااليش بىکيفيت.دنبــال کتاب پررنگ و لعــاب هــم نباش چــون بيشــتر کتابهای پررنــگ و لعاب درونشان چيز به دردبخوری برای عرضه ندارند. مىخواهى کودکــت ياد بگيرد در فعاليتهای اجتماعى مشــارکت کند، سری به کتابخانه بزن. خيلى دور نيست. مىخواهى کودکت اعتماد به نفس بيان ديدگاهش را به دست بياورد؟ نام او را در يک باشــگاه بنويس. فرقى نمىکند باشــگاه ورزشى باشد يا فرهنگى.
اما پيشــنهاد من به تو باشــگاه کتابخوانى کودک ونوجوان اســت. حتــى مربيــان مهدکودکهــا هــم مىتوانند باشــگاه کتابخوانى تشــكيل بدهنــد. در باشــگاه کتابخوانى هزارو يک اتفــاق خــوب مىافتــد که خــرد جمعــى کنترلــش مىکند و خالقيت فردی. گفتوگو هدايتش مىکند نه جدل. پيشنهاد مىدهــد نــه ســفارش. آگاهــى مىدهــد نــه نصيحــت. مــن امتحــان کردم، نتيجهاش دلخواه بود. پيشــنهادم اين اســت که تو هم آزمايشــش کنى. پس بلند شو وآن کنترل تلويزيون را از دست کودکت بگير.