روایت اصفهانی از «حدیث سرفرازی»

محمــد اصفهانــی خواننده موســیقی پــاپ میگویــد «اجــرای امشــب او بــا همراهــی ارکســتر ملــی ایــران کــه ســوگنامه میخوانــدش، یــک نظم و نظام موســیقایی دارد ولی احساسش و فرهنگــی کــه بــر آن حاکــم اســت، فرهنــگ ســوگ اســت کــه از تعزیــه میآیــد.». «بــه گفتــه او کاری کــه مــا انجــام میدهیــم با آن تعریــف رایج از کنســرت نمیخوانــد و کســانی هــم کــه به دیدار این فصــل از قطعاتی که میخواهد اجرا شــود، میآیند نباید با ذهنیت تماشــای کنســرت وارد سالن شوند.

همانطور که میدانید از موسیقی اســتفادههای متعــددی میشــود و مثــالً یــک بخــش از عــزاداری مــاه محــرم و صفر و فرهنگــش کالً تعزیه اســت، تعزیــه یــک آیتم بســیار مهم در موســیقی اســت ولــی بهعنــوان مثــال کاربریاش با قطعــه «دلقک» یا «شــب افــروز» فرق میکنــد. دراین برنامــه ارکســتربا حضــور نوازنــدگان متعــدد قطعاتــی را بــرای ســازهای بــادی، زهــی و کوبــهای تنظیــم کــرده است. در حقیقت اجرای موسیقایی از سوگ اصحاب کربال و اتفاقی که آنجا افتــاده اســت و البته در این ســوگنامه قطعهای هم برای حضــرت امیر(ع) اســت و همانطــور کــه میدانیــد خیلــی از مورخان معتقدند که ریشــه اتفــاق کربال برمیگردد به دشــمنی با حضرت علی(ع).

قرار براین است ارکستر ملی ایران شــامگاه شــنبه ۱۲ مهر ماه بــه رهبری فریــدون شــهبازیان و خوانندگــی محمــد اصفهانی ســوگنامه «حدیث ســرفرازی» را در تاالروحــدت روی صحنــه ببــرد. در ایــن ســوگنامه، قطعــات «ســرفرازی» از حمیــد شــاهنگیان، «سوگ و معصومیت» از فریدون شهبازیان، «غنچه افسرده»، «فریــاد تنهایــی» و «فرصــت بدرود» از محمد اصفهانی، «شــور آفرین» از حسین دهلوی، «دو نغمه بختیاری» از روحاهلل خالقــی، «چنــگ و نی» از محمــد بیگلرپور و «دیــده بگشــا» از علــی کهندیری اجرا میشود.