دوست دارم مرتب به ایران سفر کنم

ایــران: «آلویــس هوتشــنیگ»، نویســنده مطــرح اتریشــی شامگاه سهشنبه درنشست«اتریش میخواند»حاضر شد و به سؤاالت شرکتکنندگان درباره وضعیت ادبیات معاصر این کشــور پاســخ گفت، او درباره حضورش در ایران هم تأکید کرد: «هنگامی که نوشتن رمان «اتاق لودویگ» را شروع کردم هیچ گاه فکرنمی کردم این داستان و رمان من را به تهران بکشاند، دوست دارم مرتب به ایران سفر کنم.»

این نویسنده اتریشی بعد از داستان خوانی دراین نشست که درمرکز فرهنگی شــهرکتاب برگزار شد گفت: «می گویند چرا شاهد رواج تنهایی در ادبیات امروز اتریش هســتیم و ریشــهاش از کجا آمده! احســاس تنهایی موضوعی نیست که تنهــا به اتریش اختصاص داشــته باشــد و درتمــام دنیا وجــود دارد. به نظر من یکــی از وظایــف ادبیات این اســت که این جســتوجوی دیگــری و اینکه چطور آن دیگــری را پیــدا کنیم که تنها نباشــیم را به ما نشــان دهد.با ایــن حال اغلب در مورد نویسندهها بخصوص نویسندههای اتریشی گفته میشود که دید منفی به زندگی دارند و نوشتههای آنان بیشتر متوجه مرگ و چیزهای منفی است.»

هرچند که هوتشنیگ خودش چنین نگاهی به نویسندگی ندارد و حتی تأکید دارد که وظیفه نویسنده این است که همچون یک پزشک سعی کند بیماریهای انســان امــروز را کشــف کــرده و در داســتانهایش بــرای آنهــا راه حلــی بدهــد، بیماریهایی که تنهایی هم از آن جمله است.او در بخش دیگری از گفتههایش درپاســخ به پرســش یکی از حاضران درباره وضعیت مالی نویسندگان اتریشی گفت:«دولــت از هنر به طورعام، موســیقی، تئاتر و بخصــوص ادبیات حمایت میکند و این حمایت بیشتر شامل حال نویسندههای جوان میشود که به صور مختلف صورت میگیرد.»

بعد از اتمام گفتههای هوتشنیگ که ترجمه آن را علی اصغرحداد، مترجم ادبیــات آلمانــی بــه عهده داشــت، علــی اصغرمحمدخانی، معــاون فرهنگی مؤسســه فرهنگی شــهر کتــاب نیزطی ســخنانی بــه ســابقه روابــط فرهنگی دو کشــور اشــاره کرد و گفت:«انجمن فرهنگی اتریش در ســالهای گذشــته یکی از فعالترین مراکز فرهنگی کشــورهای غربی در ایران بوده اســت. ایران و اتریش همیشــه ارتباطات خوب سیاسی، اقتصادی و فرهنگی داشتهاند و سابقه روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران و اتریش تقریباً 400 ساله است.»