کنایههای طعنهآمیز بوش

از نظر من حس شــوخطبعی و خوشمشــربی بویژه نشــانگر روحیات یک فرد است. داشتن میزان متعادلی از اعتماد به نفس و فروتنی نیز برای رهبری مؤثر یک سازمان ضروری است. لبخند زدن به مخاطب از ته دل نیازمند برخورداری از سطح باالیی از اعتماد به نفس است، چرا که همه ما وقتی میخندیم (بویژه اگر خنده واقعی نباشد)، کمی ابله به نظر میرسیم و در چنین حالتی آسیبپذیر میشــویم و در این وضعیت کســانی که احســاس ناامنی میکننــد، دچار ترس میشــوند. لبخند زدن همچنین اغلب نشانهای از تحســین دیگران است، بویژه تحســین کســانی که حرفهای بامزهای زدهاند. این چیزی اســت که شما با زبان بیان نمیکنید، بلکه با لبخند دیگران را از نوع نگاهتان به موضوع آگاه میکنید و این چیزی است که افرادی که احساس امنیت نمیکنند، نمیتوانند انجام دهند. رئیس جمهوری بوش هم یک حس خوبی از شوخطبعی داشت، اما اغلب این حس را علیه دیگران به کار میگرفت. او دیگران را در حالتی نسبتاً عصبی دست میانداخــت کــه به نظر میرســد این رفتار نوعی نبود اطمینان را در شــخصیت درونی فرد فاش میکند. دست انداختنهای بوش معموالً بهعنوان ابزاری برای اطمینــان از ایــن موضوع به کار گرفته میشــد که دیگران روابط سلســله مراتبی بــا او را کامالً درک میکنند. با توجه به این واقعیت که او رئیس جمهوری کشــور بــود، چنین رفتاری عجیب مینمود و در واقع راهی بود که از به چالش کشــیدن استداللهای رئیس ممانعت کند. رئیس جمهوری اوباما میتوانست با دیگران بخندد اما بوش در برخی موقعیتها باعث تمســخر خودش میشد، از جمله وقتیکهدرجریانسخنرانیدرمراسمفارغالتحصیلیگروهیازدانشآموزانکه نمرههایخوبینداشتند،باتمسخرگفتهبود:شماهممیتوانیدرئیسجمهوری امریکا بشــوید اما بر خالف بوش، من هرگز در شــوخطبعیهای اوباما کنایههای تحقیرآمیــز ندیــدم کــه به نظر من نشــان دهنده اعتمــاد به نفس بــاالی او بود. مسئولیتهایرئیسافبیآیبسیارگستردهترازآنچیزیاستکهممکناست از بیرون و در ظاهر به نظر برســد یا در فیلمها نشــان داده میشود. در فیلمهای ســاخته شده در این باره به نظر میرســد که رئیس کامالً روی برخی پروندههای منفرد متمرکز است و آدمهای بد را دستگیر میکند. رئیس در اف بیآی در واقع مدیر اجرایی یک ســازمان پیچیده و در عین حال خارقالعادهای اســت. هر روِز کاری برای رئیس اف بیآی خیلی زود شــروع میشــود، یعنی درست از وقتی که اعضای تیم حفاظت، او را اول وقت به محل کارش منتقل میکنند.