وابستگی ترامپ و محمد بن سلمان

در ســردرگمی و آشــفتگی حاکم بر دوره انتقال دولت ترامپ، کسی دارای شبکه بینالمللی و اعتبار در زمنیه سیاســت خارجی جزو مقامات منصوب نشــده بود – حتــی رکس تیلرســون، نامــزد وزارت خارجه هم فاقد هرگونــه تجربه در زمینه سیاست خارجی بود. از نظر وزیران خارجه سرگردان کشورهای دیگر منطقی بود که با داماد رئیس جمهوری بهعنوان شخصیتی با جایگاهی با ثبات مالقات کنند. هر اتفاقی هم که میافتاد این شــخص ســر جای خود میماند. و در مورد برخی رژیمهایخاص،بویژهخاندانخانوادهـمحورسعود،کوشنر،دامادخانواده،بسیار مطمئنتر از فردی با جایگاه سیاسی بود. او به خاطر ایدههایش در این مقام قرار نداشــت. در حکومت ابرقدرتی مدرن ترامــپ آنقدر جاهای خالی متعدد وجود داشت که در حفره خالی روابط و ویژگیهای سیاست خارجی او میشد یک اسب تروآ جای داد. این فرصتی برای شــروع مجدد در روابط با امریکا در اختیار جهان میگذاشت – یا اگر مایل بودید به زبان جدید ترامپ، هر آنچه بود، حرف بزنید، این شــانس را به شــما میداد. در اینجا راهکار مشــخص چندانی وجود نداشت، فقــط فرصتطلبی ناب و آزادی تازهای در برخورد و معامالت. یا حتی بیشــتر از آن، شانســی بود برای اســتفاده از جذبه و اغوایی که ترامپ با شور و هیجان به آن واکنش نشان میداد به همان ترتیبی که با پیشنهادهای معامالت پرسود جدید برخوردمیکرد.این،سیاستعملیبهسبککیسینجربود.کیسینجرکهازقدیماز طریق دنیای اجتماعی نیویورک با ترامپ آشنا بود و اکنون هم کوشنر را زیر بال وپر خود گرفته بود، با موفقیت، خود را در دولت جای داده و در برنامهریزی مالقات با مقامات چینی و روسی کمک میکرد. اکثر شرکای معمول امریکا و حتی بسیاری از مخالفان، اگر نگوییم هراسان، ناآرام بودند.هنوز،برخیدراینشرایطفرصتهاییرامشاهدهمیکردند.برایروسها راه عبوری آزاد به اوکراین و گرجستان و همچنین شانسی برای لغو تحریمها، در مقابل دســت کشــیدن از ایران و سوریه، قابل شناســایی بود. در اوایل دوره انتقال قــدرت، یــک مقام بلندپایــه در دولت ترکیــه از روی ســرگردانی کامل بــه یکی از شــخصیتهای بازاری برجســته امریکا روی آورد تا بپرســد ترکیه با فشــار آوردن روی حضور نظامی امریکا در ترکیه اهرم بهتری خواهد داشت یا با پیشنهاد یک محل رشــکآور برای ســاخت هتل در کنار بسفر به رئیس جمهوری جدید. بین خانواده ترامپ و محمد بن سلمان نوعی وابستگی عجیب وجود داشت. محمد بن ســلمان مثل کل کادر رهبری سعودی درعمل هیچگونه تحصیالتی خارج از عربستان سعودی نگذرانده بود. در گذشته، این باعث محدود شدن انتخابهای سعودی میشد – هیچکس به قدر کافی مجهز نبود که امکانات فکری جدید را با قاطعیت مورد بررســی قرار دهد. درنتیجه، همه نسبت به تالشها برای تشویق آنها به تصور انجام تغییرات محتاط بودند. محمد بن سلمان و ترامپ کامالً در جایگاه برابری بودند. دانش محدود باعث میشد آنها به شکل عجیبی با یکدیگر راحت باشند. وقتی محمد بن سلمان در معرفی خود به کوشنر خود را کارگزار او در پادشاهی سعودی اعالم کرد، این حرف به قول یکی از دوستان کوشنر «مثل این بود که در نخستین روز ورود به مدرسه شبانه روزی با فرد مهربانی مالقات کنید.»