رابطه خوب ترامپ با عربستان

کوشــنر دکترین ترامــپ را به جلو میبــرد. موارد آزمــون او چین، مکزیک، کانادا، و عربستان سعودی بود. او به هر یک از این کشورها فرصت میداد پدر خانمش را خوشحال کنند. در روزهــای اول دولت ترامپ، مکزیک شــانس خود را خراب کرد. در متن نوشــته مکالمــات ترامــپ و انریکه پنیا نیتــو، رئیس جمهــوری مکزیک که بعدها منتشــر شد، کاماً روشن بود که مکزیک بازی جدید را نمیفهمد یا مایل نیست بازی کند. رئیس جمهوری مکزیک از اینکه وانمود کند هزینه را برای ســاختن دیوار بین دو کشــور میپردازد امتناع کرد، در حالی که این تظاهــر ممکن بود به ســود هنگفت او کمک کند (بــدون آنکه واقعاً مجبور شود برای دیوار پولی بپردازد). کمی بعد جاستین ترودو، نخستوزیر چهل و پنج ساله کانادا که به سبک کلینتون و بلر، گلوبالیســت و جهان شــمول بود، به واشــنگتن آمد و لبخند زد و جلــو زبانــش را گرفــت. و همیــن کار را راه انداخــت: کانادا به ســرعت بــه بهترین دوســت تــازه ترامپ تبدیل شــد. چینیهــا که ترامــپ در طول مبــارزات انتخاباتــی اغلــب از آنهــا بــد میگفت بــرای شــرکت در اجاس ســرانی که کوشنر و کیســینجر ترتیب داده بودند به مار-ا-الگو آمدند. (این ماقات برای ترامپ مســتلزم کمی آموزش بــود چون رهبر چین را «آقای اکــس -ی» صــدا مــیزد و بــه او آموزش دادند کــه او را مثــل ضمیر مؤنث در انگلیســی «شــی» صدا کند.) آنها روحیه مطلوبی داشتند و ظاهراً مایل بودنــد بــا ترامپ شــوخی کنند و به ســرعت پی بردنــد که اگر چاپلوســی او را کنیــد او هــم از شــما تعریف میکنــد. اما در آخر ســعودیها – که در طول مبــارزات انتخاباتــی اغلب از آنها هــم بد گفته میشــد – بودند که با درک ذاتی خود از خانواده، رســم و رســوم و تشریفات و شایستگیها واقعاً امتیاز گرفتند. تشکیات سیاســت خارجی رابطهای قدیمی و خوبی با محمد بن نایف، ولیعهد و رقیب محمد بن ســلمان داشــت. به چهرههای برجســته آژانــس امنیــت ملــی و وزارت خارجه هشــدار داده شــد مذاکرات کوشــنر و رابطه ســریعاً رو به توســعه با محمد بن ســلمان میتواند پیام خطرناکی به محمد بن نایف باشــد. و البته همینطور شــد. فعاالن سیاســت خارجی معتقــد بودند محمد بن ســلمان، کــه هنوز دیدگاه واقعــیاش کاماً مورد سنجش قرار نگرفته بود، هدایت کننده کوشنر بوده است. دیدگاه کوشنر یا از روی ســادگی این بود که کســی او را هدایت نمیکنــد و یا با اطمینان یک مردِ سی و شش ساله که تصور میکرد امتیازات مقام مسئولی را در اختیار دارد این دیدگاه را داشــت که چیزی برایش مهم نیست: بیا هر کسی که ما را پذیرا میشود بپذیریم.