حجاریان:حامیاناصولگرایانبهسمتجریاناصالحاتریزشخواهندکرد

در میانــه میــدان انتقــاد طرفــداران راهــکار اصالحطلبــی از سیاســتمداران اصالحطلب که بعضــاً نهادها و احزاب و چهرههای شــاخص اصالحطلب را به انفعال، منفعتجویی و نداشتن راهکار مؤثــر متهــم میکنند؛ ســعید حجاریان به پرســشهایی پیرامون این انتقادات، آینده پیــش روی اصالحطلبــان و اینکه آیــا ممکن اســت ناامید شــدگان از روند اصالحات بــه دامن برانــدازی بیفتند یا خیر، پاسخ داده است. بــه گــزارش ایســنا، حجاریان کــه یکی از تئوریســینهای اصلی اصالحات است، بــه الزاماتــی اشــاره کــرد که در ســال 92 سبب شــد اصالحطلبان حسن روحانی را به عنوان تنها گزینهای که میتوانست وضعیــت بلبشــوی برآمــده از تنــش فزاینــده در روابــط خارجــی و مشــکالت داخلــی را ســامان دهد، انتخــاب کنند و بــر همیــن اســاس از برخــی شــعارهای اصلی خود به نفع بسامان شدن اوضاع موقتاً دســت بکشــند. بــا این حــال او در ادامــه بــا بیان اینکــه قصــد تنزهطلبی و برائتجویــی از دولت اعتــدال را ندارد، تصریــح کــرد: «مــا اگــر میدانســتیم از جانــب نیروهای تمامیتخواه این همه ســنگ پیش پــای روحانی خواهــد افتاد و از آن ســو، دولت دســت راســتی مانند ترامپ بر سر کار خواهد آمد، شاید بهتر بود اساســاً عطای انتخابات را به لقایش میبخشیدیم و سرنوشــت اصالحات را به دولت روحانی گره نمیزدیم.» حجاریــان دربــاره آنچــه تحــت عنــوان اصــالح اصالحــات و پوســتاندازی اصالحــات در افــواه مطــرح میشــود، گفــت: «مــا حتمــاً نیــاز داریــم در ســه زمینــه گفتمــان، تشــکیالت و راهبــرد دســت به ابتکارهــای جدید بزنیــم و به قــول شــما پوســتاندازی کنیــم. البتــه معتقــدم پــس از انتخابات ۸۸ پوســت اصالحــات را کندهانــد پــس، ابتــدا باید صبر کنیم تا پوست جدید دربیاید و بعد پوستاندازیکنیم!» او در عیــن حال با اذعان به اینکه بخش عظیمــی از مــردم، گرفتــار مشــکالت معیشتیشان هستند شــعارهایی نظیر «اصالحطلــب، اصولگــرا دیگــه تمومه ماجــرا» را اغــراق آمیز دانســت و گفت: «من بعید میدانم، قاطبه مردم اساساً با این اصطالحات آشنا باشند؛ چه برسد بــه آنکه هــر دو را نفی کنند و شــعارهای مذکــور در مقطعــی از زمــان درمیــان بخشی از الیتهای جامعه سر داده شد و توسط رســانههای مجازی بازتاب پیدا کرد.» ■ اصالحطلبانقیمپذیرنیستند تئوریســین اصالحــات در ادامــه در پاســخ به پرســش از اختالفاتی که میان اشــخاص و گروههــای اصالحطلب و به طــور ویــژه در نهادهایــی ماننــد شــورای عالی سیاســتگذاری اصالحات، شــورای شــهر ...و بــروز و ظهــور یافتــه، گفــت: «اصالحطلبــان برخــالف اصولگرایــان چندان قیمپذیر نیستند و هر کدامشان، ایده و عقیده مســتقل دارند. این ایدهها بعضاً ســالم و بعضاً با اغراض سیاســی آمیختــه اســت و بعضاً بــا آلودگیهایی همــراه اســت. در میــان جنــاح راســت، گــوش شــنوا از باالدستشــان بیشــتر اســت، مانند شــورای دوم تا چهــارم که میدیدیم برون خموش و درون پر غوغا بود. امــا برعکس، اصالحطلبان آنچه را دارنــد، روی دایره میریزنــد و به همین دلیــل، گزک به جنــاح رقیــب میدهند تــا ایــن اختالفــات را آگراندیســمان (بزرگنمایــی) کننــد و اســتفاده خود را ببرند. در کنار این موارد، مشــتی خنّاس هم با لطایفالحیل (حیلهورزی) سعی در برهــم زدن آرامــش دارنــد و از هــر کاهی، کوه میســازند و البته،ابــزارش را هم دارند». حجاریــان همچنیــن در پاســخ بــه ایــن پرســش اساســی که امــکان در غلطیدن بخشــی از حامیــان جریــان اصالحات و منتقدان وضع موجود در کشور به دامان برانــدازان تــا چــه حــد محتمــل اســت، چنیــن احتمالــی را منتفی ندانســت. او بــا بیان اینکــه «زمانــی کــه روزنامههای اصالحطلب را بهصورت فلهای بستند، بــه هشــدارهای مــا توجه نشــد و دیدیم که مردم پس از مدتــی با آمدن ماهواره بــه ســمت کانالهــای ماهــوارهای روی آوردنــد»، گفــت: «پس محتمل اســت، زمانی که عرصه بر اصالحات تنگ شود، مردم به گزینههای دیگر فکر کنند». با وجود این فعال سیاسی اصالحطلب ریــزش اساســی را «ریــزش جــدی از ســمت اصولگرایــان بــه ســمت جریان اصالحــات» و نــه از اصالحطلبــی بــه برانــدازی دانســت و افــزود: «بایــد بــه براندازهــا هــم فکــر کــرد؛ امــا آنهــا بــا مشــکالت عدیدهای دســت به گریبانند. زیرا اوالً، وحدت فرماندهی ندارند. ثانیاً، راهبردهــای مشــخص ندارنــد و حتــی بعضــی راهبردهایشــان در تعارض با یکدیگراســت. ثالثــاً، بعضــی از آنهــا به دولتهای منطقهای وابسته شدهاند و از پولهای کثیف ارتزاق میکنند و بعضی دیگر حتی اصول اولیه دموکراســی را در میان خودشــان مراعات نکرده ولی ادعا میکنند که میخواهند دموکراســی را در ایران حاکم کنند.» او دربــاره چرایــی آنچــه عبــور دولــت روحانی از اصالحطلبان عنوان میشــود نیز با یادآوری این اعتقاد که پروژه اصلی دولــت یازدهم برجــام بود که پــروژهای الیتیســتی (نخبهمحــور) بود کــه چندان احتیــاج به مردم نداشــت و بنابراین به کار گرفتــن دو-ســه وزیــر اصالحطلــب در امــور خدماتــی بــرای کابینــه کفایــت میکرد، ادامه داد: « دولت اساساً عقدی با اصالحطلبان منعقد نکرد که بخواهد از آن عبــور کنــد. یعنــی در ســال 29، بــه قدری فرصت کــم بود که اصالحطلبان بــا دولــت بــر ســر موضوعات خــاص به ائتــالف نپرداختنــد و از ایــن گذشــته، روحانی برنامه ائتالفی نداشت. منتهی شعارهای روحانی بعضاً برآورده کردن خواســتههای اصالحطلبان هــم بود که بــه هیــچ یــک از آنها وفــادار نمانــد و به همین خاطر شاید بتوان گفت، خودش از خودش عبور کرده است.»