حکومت قانون و اعدام سلطان سکه

عبــاس آخونــدی وزیــر ســابق راه و شهرســازی: به ِ گمــانمن، ِ گســترشفســاد و ِ عدمِ حاکمیتقانون دو روی یک ســکهاند. آیا با عبور از قانون میتوان به جنگ با فســاد رفت؟ بیقانونی خوب و بد وجود ندارد. از نظر ذهنی، در عبور از قانون میتوان نی ِت خیر داشت لیکن، بیتردید نتیجه معکوس خواهد بود. هیچ هد ِف آرمانی و بزرگی نمیتواند سرپیچی از قانون را توجیه کند. هیچ وضعیت و شــرایطی نمیتواند تخطی از قانون را مشــروع سازد. بر اساس اصل هفتاد و نهم قانون اساسی حتی در حالت جنگ و شرایط اضطراری نظیر آن، دولت صرفاً حق دارد بــا تصویب مجلس شــورای اســالمی موقتاً محدودیتهای ضــروری را برقرار نماید، ولی مدت آن به هر حال نمیتواند بیش از سی روز باشد. بهنظر میرسد که با وجود تأکید قانون اساسی و گذشت بیش از یکصد سال از نهضت مشروطیت با شعار حکومت قانون هنوز مفهوم قانون در نظام هنجاری حکمروایی کشور جای باز نکرده و حکم امر مستحبی را دارد که عنداالقتضا بهتر است به آن عمل شود. لذا، جهت تأمین منابع مالی اداره شهر، گروهی شهرفروشی را آغاز کردند و اکنون امری مباح و ناگزیر اعالم میشــود. ولی وقتی فســاد این روش آشــکار میگــردد، آدرس سوداگران بزرگ شهری؛ البته از گروهی خاص به افکار عمومی داده میشود. طرفه آنکه ابتدا امضای طالیی بهرسمیت شناخته میشود و سپس توصیه به جابهجایی ادواری صاحبــان آن صــورت میگیرد. ظرف یک مدت کوتاه دهها بخشــنامه ارزی و بانکی صادر میگردد و ســامانههای متعدد ایجاد میشود سپس در پی جمشید بســماهلل و ســلطان ســکه و ارتباطهای خارجی میروند. هنوز در حیرتم که چرا در ایران همچنان ُســرنا از دهانه گشــاد آن نواخته میشــود. راهکاِر آســانتر حاکمیت قانون و قبول نظریه علمی، مشروط بر داشتن شهامت عبور از وسوسه حفظ منافع شخصی و گروهی به سمت منافع ملی و تعهد به ارزشهای اخالق عمومی است.