یکحزب یکبرنامه

احــزاب دارای یــک اساســنامه هســتند که در آن خط مشــی کلــی حــزب در تمام حوزههای اقتصادی و سیاســی بهطــور دقیقتعیینمیشود که افراد نیز براساس همیــن خــط مشــی کلی به احزاب میپیوندند. درکمیتههای تخصصی حزب نیز درباره اجرایی کردن برنامههای حــزب در مســائل اقتصادی بحث و گفتوگو میشــود. ایــن درحالی اســت کــه در حــوزه اقتصــاد، احــزاب برنامههای دقیقی دارند که این برنامهها برمبنــای رویکردهای کلــی حزب تدوین میشود که بایستی اجرایی شود. برهمیــن اســاس زمانی که یــک مدیر یا یــک وزیــر از یک حزب انتخاب میشــود متعهد به اجرای برنامههای حزب است کــه پشــتوانه آن یک تشــکل و بخشــی از جامعهاست. حزب تشکلی اســت که میتواند بشدت بر اقتصاد تأثیرگذار باشد. هماکنون تنها حزبی که در حوزه اقتصاد فعالیتهایی دارد مــردم ســاالری اســت کــه کمیتــه اقتصــادی آن در جلســات منظمــی تحلیلهــای خود را درخصوص مســائل اقتصــادی بــه حــزب ارائــه میدهــد. در کشورانگلیس وقتی یکی از اعضای کابینه درخصــوص یکــی از مســائل اقتصــادی صحبت میکند، حزب رقیب نیز موضع خود را دراین بــاره اعالم میکند. درواقع حــزب رقیبــی کــه قــدرت را در دســت ندارد هماننــد یک دولت در ســایه برای خــود کابینــه تشــکیل میدهــد و وزیران انتخابــی خــود را منصــوب میکنــد تا در موارد لــزوم در کمترین زمان دولت را در دســت بگیرد. درواقــع برنامههای حزب تنها عقیده یک شــخص نیست و عقیده جمعی است که بارها مورد کنکاش قرار گرفته و بررسی شده و بخش عمدهای از جامعه آن را تأیید کردهاند. بدین ترتیب مدیــری کــه از یــک حــزب وارد دولــت میشود تنها ملزم به اجرای برنامههای حــزب خــود هســت و برایــن اســاس از انجــام برنامههای ســلیقهای نیــز پرهیز میشــود. از ســوی دیگــر احــزاب خــود را پاالیش میکننــد و درصورتی که عضوی از حزب دچار فســاد شده باشد آن را کنار میگذارند.بنابرایننقشنظارتیاحزاب نیز درمقابله با فساد قابل توجه است.