خوشوبش رئیس جمهوری با همشهریانش در سرخه

رئیــس جمهــوری در دومیــن روز ســفر بــه اســتان ســمنان، بــه ســرخه زادگاه خویــش رفــت و در فضایــی صمیمــی بــا دوســتان ســابق و همشــهریهای خود تجدید دیدار کــرد. تصاویــر و گزارشهــا نشــان میدهــد کــه ایــن ســفر بــی تکلــف، هــم تجدیــد خاطرهای برای رئیس جمهوری و دوستان، همکالسیهای ســابق و مردم شــهر زادگاه روحانی بوده است.

رئیــس جمـــــــــــــــــــــــهوری ابتــدا بــه «وادی الســالم» آرامــگاه ســرخه رفت و بر مزار شــهدا و بزرگان این شهر فاتحه خواند. او ســر مزار پدر و مادر خود هم حاضر شد و بعد از قرائــت فاتحه، بر قبــور والدین خود بوســه زد. در ایــن میان، برخی اهالی شــهر که در وادی السالم حضور داشتند، فرصت یافتنــد گــپ و گفتــی بــا رئیــس جمهــوری داشته باشند.

دیــدار عمومــی بــا اهالــی ســرخه، در حســینیه شــهدای شــهر برگــزار شــد. پیش از آغــاز مراســم، فرمانــدار و امــام جمعــه، همســایهها، خویشــان، دوســتان دوران کودکی و همکالســیهای روحانی در دوران مدرسه، با او صحبت کردند و روحانی نیز با آنان خوش و بش کرد.

ســخنرانی رئیــس جمهــوری در جمــع مردمی که او را همشهری خود میدانند، با شــور و هیجان مردم همــراه بود تا جایی که صحبتهــای روحانی بارها با تشــویقهای مکــرر ســرخهایها مواجه شــد، بویژه وقتی که روحانی از قــول وزیر نیرو وعده داد که تا ســال 99 ســرخه دارای آب پایدار و مطمئن خواهــد بود که تا 30 ســال بعد هم شــهر را کفایــت میکنــد. ایــن وعده درحالی اســت که حتی آب شــرب فعلی ســرخه نیز نتیجه تالشهــای روحانــی در دوران نمایندگــی اســت. رئیــس جمهــوری درعیــن حــال بــا اشــاره بــه آثــار و ابنیــه تاریخــی ایــن شــهر، از قــول مونســان، رئیــس ســازمان میــراث فرهنگــی بــه ســرخهایها وعــده داد کــه در شــهر یک مجتمع فرهنگی ســاخته خواهد شــد.همه اینهــا تشــویقها و هیجــان مکــرر جمعیت را به دنبال داشــت، اما نقطه اوج آنجایــی بــود که رئیــس جمهوری بــا لهجه سرخهای خطاب به مردم گفت که «خیلی دوســتتان دارم» و بــاز با لهجه ســرخهای اضافــه کرد که «من همیشــه به ســرزمین و وطن و زادگاهم عشــق میورزم. اگر صدها روز در محلههــای مختلــف ســرخه قــدم بزنــم، نمیتوانــم خاطــرات دوران کودکی را بیــان کنــم.» او در ســخنان خــود، لطیفه و متلهــای ســرخهای را هــم بــه کار برد که بــا خاطره گوییهــا از دوران کودکی، شــور و هیجان جمع را بیشتر کرد.

روحانــی گفــت کــه ســرخهای، زبــان فارســی اســت کــه با لهجــه بیان میشــود و اضافــه کــرد کــه زبان زیبــای محلی ســرخه از افتخــارات ماســت. در دوران جنــگ همواره بیســیمچیها از این زبان استفاده میکردنــد و در ایــن اواخــر در مذاکــرات هســتهای نیز ما از این زبان استفاده کردیم. وی تأکیــد کــرد: افتخــار میکنم کــه در این دیــار به دنیا آمــدم و در کودکی اینجا بزرگ شدم.

رئیس جمهوری درعین حال، ســرخه را پرورشگاه انسانهای عالم، عارف و مجاهد همچــون آیــتاهلل فیــض و حجتاالســالم والمســلمین نطنزی توصیف و اضافه کرد: هر چند همه اســتانها و همه ایران انقالبی بودهانــد، اما این واقعیت اســت که انقالب در ایــران از ایــن ســرزمین شــروع شــد. در ایــن منطقه افــراد انقالبــی بودند کــه دهها نوبت دســتگیر شــده و به زنــدان رفتند، اما ایســتادگی کردنــد و بــرای پیــروزی انقــالب مقاومت کردند.