ادای احترام به نغمه سرایان دامنههای شمالی

شامگاه سهشنبه سیزدهم آذرماه تاالر وحدت مملو از جمعیت بود؛ اين بار پايتخت نشینان میزبــان هنرنمايــى هنرمندانــى از دامنههــای سبز شمالى البرز و استانهای گیان، مازندران و گلســتان بودنــد؛ هنرمندانى كه آمــده بودند تا راوی قصههای عتیق موســیقايى باشــند كه همــه از دل طبیعت شــمال ايران ســربرآورده و آيینه تمام نمايى اســت از سبک زندگى و كار ايــن مردمان. شــور و شــادی در چهرههايشــان همچون لباسهای رنگا رنگى كه بر تن داشتند نمايــان بود .هريک با همان لباسهای محلى كهسمبلىازفرهنگمنطقهایخاصازشمال ايران است به روی صحنه آمدند و شاديانههای زيبــا و بکر خــود را در آخرين شــب از پنجمین جشــنواره موســیقى آيینه دار بــه منصه ظهور گذاشتند. عباس عاءالدين، ازروستای زيارت، آغازگراين مراســم بود كه با آواز گالشى و داستانى از لیلى و مجنــون بــه روايــت منطقه خــود، مخاطبان را بــه وجــد آورد. در ادامــه بــا معرفــى رشــید كاكاوند(مجری برنامه)، قطعه َ «گلىبه َ گلى» كــه آواز و نــى چوپانى ازمنطقه « ِدلیــر و الی ِت» مازنــدران اســت بــا هنرنمايى كىقبــاد میردار و بهمن ســامدلیری اجرا شــد. بهگفته كاكاوند َ «گلىبه َ گلى»منظور همان حنجره به حنجره بــوده و گفتوگــوی زيبايى اســت كه بايــد ازآن آموخــت. شــاديانه ای از مراســم عروســى بــا هنرمندانــى از علىآباد كتــول از ديگر اجراهای ايــن برنامــه بــود و در ادامــه آواهــا و ترانههــای مردمى شالیزار از مازندران و اجرای تشت زنى به هنرنمايى على اوســط كشــت پرور بــه اجرا درآمد. على مغازهای، دبیر هنری جشنواره آينهدار، در خصــوص اين دوره از جشــنواره در توضیحاتى گفت: در پنجمین جشــنواره آينــهدار به دامنه شــمالى البرز رفتیــم و ازغرب البــرز وارد تالش شــديم و گیــل قديم و ديلمــان را ديديم و بین يیاقها و جلگهها و جنگلهــا حركت كرديم. بــا افــرادی روبــهرو شــديم كــه بازتاب زيســتى بخصوصى هستند، رنگ و شکل زيست عوض شد اما سختىهايش بر جا بود. در گذر از ِدلیر و الیت به دو عزيزی برخورد كرديم كه اجرايشان را ديديــد و بعــد به ُ گدارهارســیديم. از آنها نیز گــذر كرديــم و در زيارت، دايى عبــاس (عباس عاءالديــن) را ديديــم و در كتول كســانى ديگر را شــناختیم ...و در پايــان مىتوانــم بــه جرأت بگويم، گلســتان، خود، دو كشور است، شمال و جنوب. مغازهای گفت: درچشم من، موسیقى همواره واجد جنســیت بوده و شــکل يک زن را داشــته اســت؛ موجودی زاينده چون زمیــن كه جاندار اســت و جانبخــش و درون همیــن كانســپت، سازها نیز هر كدام جنسیتى دارند. در جشنواره مااگرچهناقانموسیقىعمدتاًمردبودندولى موســیقى را از زنان گرفته بودند؛ موسیقىای را كه خود، زن است. در پنجمین جشنواره آينهدار در كنار مردان شاهد حضور زنانى نیز بوديم كه فريادبىصدایزنانموسیقیدانمابودند. احســان رســولاف، رئیس جشــنواره نیز گفت: ما بر آن هســتیم كــه آينهدار را كه جشــنوارهای آرشیومحور اســت و تاشى است در راه مستند كــردن صــدا و تصويــر بــزرگان حوزه موســیقى نواحى،درقالبهشتدورهدرمناطقمختلف جغرافیايــى ايــران ادامه دهیــم و امیدواريم با برگزاری ســه دوره ديگر، مجموعــه بزرگى را در قالب «هشت بهشت موسیقى آيینى ايران» به تاريخمان تقديم كنیم. مجموعهای مستند در قالــب تصاويری از اســتادان، مصاحبه با آنها و اجراهايشان در استوديو و تاالر. اما در ادامه مراســم پايانى پنجمین جشــنواره موســیقى آيینــه دار تنديسهــای ســرو بــه ٤٢ موســیقیدان دامنــه شــمالى البرز اهدا شــد كه در بخــش اول با حضور على ترابى(مدير دفتر موسیقىمعاونتهنریوزارتفرهنگوارشاد اسامى)، محمدرضا اصانى (شاعر، سینماگر ومستندســاز)، ارشــد طهماسبى(موسیقیدان و نوازنــده تــار و ســهتار) و علــى مغــازهای بــه هنرمندانــى چــون عبــاس عاءالدين، موســى ملکحســینى، علىاكبــر اصانىكتولــى، درويشــعلى خســروی، ذبیحاهلل پوربابــا، رفیع رفیعى، منوچهر میرصانلــو، غامرضا امانى، ابوالحســن خوشــرو، على اكبرپور و علىاوسط كشــتپرورتعلق گرفــت و ســپس بــا حضــور محمدســعید شــريفیان، ابوالحســن خوشرو و احســان رسولاف ٢1 ســرو ديگر به هنرمندانى چون گیانخان خوشنواز، اصغر ابراهیمنژاد، صديقهماهوتى،حرمتيوسفى،زندهياداحمد عاشورپوركهدخترشتنديسشرادريافتكرد، شاهخانم دنکو كه در غیابش پسرش تنديسش را گرفــت، كىقباد میردار، بهمن ســام دلیری، جانعلــى اكبريــان، زندهياد احمد محســنپور كه پســرش روی صحنه حاضر شــد، هوشــنگ منصوريان و اصغر عاشقى اهدا شد.