حاصلعلمستیزیما
در چنــد هفته اخیر بعد از صحبتهای رئیس جمهوری درباره علم اقتصاد، شخصیتهای علمی به نقد و گفتوگو درباره آن پرداختند.روزنامهایران،ازاینفضایپویاوگفتمانهایانتقادی استقبال کرده و در قالب ستون «نقدنامه» به انتشار آن میپردازد.
پویــا ناظــران، اقتصــاددان در کانــال تلگرامــی خود نوشــت: هفته اول ژانویه هر سال، کنفرانس سه روزه انجمن اقتصاددانان امریکا برگزار میشود. چندین هــزار اقتصــاددان از سراســر امریــکا و همینطــور کشــورهای دیگر، تو یه شهر جمع میشوند، چندین هتل مجــاور را هم اجاره میکننــد و به ارائه مقاالت علمــی و مباحثه در مــورد آنها میپردازند. پارســال حــدود هــزار مقاله در ســه روز ارائه شــد.در ایــن کنفرانس، افــراد مختلف، در ســنهای مختلــف و بــه رنــگ، نــژاد و ملیتهــای مختلــف را میبینیــد. در موضوعــات مختلــف اقتصادی، نظــرات، تحلیلها و اســتداللهای مختلف میشنوید. برخی از نتیجه یک تحقیق دفاع میکنند، برخی آن را نقد میکنند. منتهــا تمام این چند هزار اندیشــمند، به یک زبان منطــق و در چارچوب یک علم بحث میکنند؛ علم اقتصاد. در بین این هزار مقاله، اثری از نگاه مکتبی به اقتصاد نمیبینید. حــاال نــگاه کنیم به ایــران. یک دوجین مکتــب اقتصادی داریــم. اقتصاد آزاد داریــم، اقتصاد لیبرال داریم، اقتصاد نیــاوران داریم، اقتصاد جهادی داریم، اقتصــاد جریان اصلی داریم. خب تو این فضا، اونی که ظرف پنج ســال اخیر بزرگتریــن شــوک منفی رو به پول ملی کشــور وارد کــرده، حــاال از آب گل آلود اســتفاده کرده و «فرمولهای تو کتابها» رو مســخره میکنــه! این همه علم ستیزی برای چی؟ میرید تو دانشگاه، میبینید دانشجوی ارشدی که هنوز طول و عرض علم اقتصاد دســتش نیومده، میتونه تا صبح براتون در رد نظریات اقتصــادی حــرف بزنه! اینقدر به درســت بودن نظــر خودش و اشــتباه کردن هزاران اندیشمند سراسر دنیا مطمئنه، که نیازی نمیبینه بره بفهمه چرا علم اقتصاد، نظری متفاوت با نظر او داره. مصیبت اینکه برخی اساتید کشور چنین رفتارهایی رو تشویق میکنند. «تعلق فکری نداشتن به جریان اصلی اقتصاد» تو کشور شده یه برند. آخه این همه علم ســتیزی تــا کی؟به اختالف عملکرد اقتصــاد ما با اقتصاد ترکیــه، کــره، مالزی و کشــورهای دیگه در پنجاه ســال گذشــته نــگاه کنید. این حاصل علم ستیزی ماست!این کشور رو هیچ دشمن خارجی نمیتونه نابود کنه، اما دو ویژگی فرهنگی میتونه این کشور رو از درون پوک کنه: دروغگویی و عادی شدنش، در کنار علمستیزی و تشویق شدنش.