فقدان استراتژی جایگزین

ترامپ در مدت دو ساعت، با عصبانیت به طرح درهم برهمی که برای افغانستان تحویلش داده بودند تاخت و تهدید کرد تقریباً همه ژنرالهای دایره فرماندهی را اخراج کند. او گفت نمیتواند درک کند رسیدن به این طرح که چندان هم متمایز نیست،چرابایداینهمهماهطولکشیدهباشد.اوتوصیههایژنرالهاراتحقیرکرد وباتحسینازپیشنهادهایسربازان،پرسیداگرناچاریمدرافغانستانباقیبمانیم، چرا نتوانیم از آن پول دربیاوریم؟ او شکایت میکرد که چرا چین حق بهرهبرداری از معادن را دارد اما امریکا از چنین حقی برخوردار نیست. (او به یک قرارداد ده ساله که با حمایت امریکا بسته شــده بود اشاره داشت.) گفت این مثل قضیه رستوران 21 کالب اســت و با این اشاره به رســتورانی در نیویورک که مورد عالقهاش هم بود همه را غافلگیر کرد. در دهه 1980 رســتوران 12کالب مدت یک ســال تعطیل کرد و گروه بزرگی از مشاوران را استخدام کرد تا تجزیه و تحلیل کنند که چگونه میتوان رســتوران را ســودآورتر کرد. در پایان توصیه آنها این بود: آشپزخانه را بزرگتر کن. ترامپفریادزد:دقیقاًهمانحرفیکههرپیشخدمتیممکنبودبگوید.ازنظربنن این جلسه نقطه اوجی در ریاست جمهوری ترامپ تا امروز بود. ژنرالها دست و پا میزدند و پرت و پال میگفتند و نومیدانه سعی داشتند، حفظ آبرو کنند – به گفته بنن، آنها در ســالن کنفرانس کاخ ســفید «شر و ور» میگفتند. بنن با شادی گفت: «ترامپ جلوی آنها ایستاد، داغونشون کرد. گذاشت تو کاسه طرح افغانستانشون. دوباره و دوباره به همان نقطه اول بازگشــت: ما گرفتار شــدهایم و داریم میبازیم و هیچکــس طرحــی بــرای بهتر شــدن اوضــاع نــدارد.» با وجــودی که هنــوز هیچ نشانهای دال بر وجود استراتژی جایگزین موفقیت آمیزی وجود نداشت، بنن که ناامیدیاش از جاروانکا به اوج رسیده بود، مطمئن بود برنده نهایی قطعاً اوست. مک مستر به دردسر بزرگی افتاده بود.