باید جاهطلبی و منفعتطلبی متوقف شود

دوميــن نشســت تاريــخ شــفاهى تئاتــر ايــران بــا حضــور قطبالديــن صادقــى، تاجبخــش فناييــان و داود فتحعلىبيگى در حالى برگزار شــد كه در اين جلســه صحبت از چالشهای پيش روی تئاتر پس از انقالب به ميان آمد و گاليهها و انتقاداتى بر شيوه مديريتهای اين حوزه مطرح شــد. در اين نشست قطبالدين صادقى ارزيابى خــود را از دهــه ۰۶ و ۰۷ تئاتر ايــران ارائه داد. صادقــى كارگردان و مــدرس ســينما و تئاتر در بخشــى از صحبتهای خــود گفت: اين ۰۴ســالگى انقالب ۴ دوره فرهنگى تاريــخ معاصر را در برمىگيرد كــه نقطــه عطفهايــى دارد كــه اولينش وقــوع انقالب اســت. اين اتفاق يک دموكراسى خودجوش به وجود مىآورد كه همه نيروها در آن فعاليــت مىكردنــد. طبــق مطالعــات من اين دوره بســيار پرجــوش و خروش اســت. مثل تمام انقالبهــای جهان يک نيرو بايــد باقــى مىمانــد و ديگــران بايــد مىرفتنــد. وقــوع جنگ همه چيــز از جملــه فرهنــگ و اقتصاد و ايــن دموكراســى خودجوش را تحتالشعاع قرار داد. او با بيان اينکه تئاتر هم در دوران جنگ به بخشــى از بسيج عمومى شکل گرفته در جامعه تبديل شد، افزود: جريان تئاتر ايران در اين دهه معطوف به پيش بردن يک انديشه سياسى و ايديولوژيک است. فضايى كه تا صلح ادامه پيدا مىكند، نقطه عطف دوم صلح اســت. بعد از صلح جوان خوشفکری آمد كه در يک دفترچه ۰۴ برگ برنامههايش را نوشــته بود. بىنهايت هوشــمند و دلسوز بود. او تمام تئاتر تعطيل شده را فعال كرد، آن هم در زمانى كه تئاتر شهرســتان نابود شده بود و به تئاتر بهعنوان يک بزنگاه مىكردند.

در بخــش ديگــری از ايــن نشســت، قطبالديــن صادقــى بــا اشــاره به وجود فرهنگســتان هنر، به اين مســأله اشــاره كــرد كه ما نهــاد عظيمى بهنام فرهنگســتان هنر داريم كه مهندســى عظيم فرهنگ و هنر كشــور را در دســت دارد، اما برای تئاتر چه كار كرده اســت؟ در دهه ۰۷ نســلى آمد كه بر خالف نســل آرمانخواه پيش از خــود، آرمانگرا نبود و اين طبيعى اســت. مســائل نســل جــوان و دغدغــهاش از اســطوره بــه واقعيــت آمد و مســائل عاطفــى برايــش مهم شــد. به عقيــده من بايد جاهطلبى و منفعتطلبى متوقف شــود و منفعــل نباشــيم. بايد اصــول را طراحــى و برنامهريزی كنيم.