ازفیهمافیهومثنوی تاکتابهایصوتی

پیشنهادهایی برای خواندن و شنیدن

اخیــراً فرصتــی فراهم شــد تا بتوانم بــه اندازه تمــام عمرم مطالعــه کنــم. از طرفی دیگر، عاشــق کتــاب گــوش دادن و مطالعــه از طریــق کتابهــای صوتی شــدم. حــاال هــر جا که هســتم و مــیروم، مــدام در حــال گــوش دادن بــه کتــاب هســتم و هیــچ لذتــی برایــم باالتر از این لحظهها نیست. واقعــاً جــا دارد از مدیــران ســایتها و اپلیکیشــنهایی کــه چنیــن امکانــی بــرای عالقهمنــدان کتــاب فراهــم میکنند تشــکر کنیــم و با حمایت از آنهــا کمک کنیم تا ایــن امکانــات روزبــهروز در جامعه جاریتر و ســاریتر شــود تا دیگر از فقدان و کمبود مطالعه در کشــور نگران نباشــیم. من مانند بســیاری دیگــر، نهایتاً شــاید بتوانم نیم ســاعت کتاب بخوانم و مشغلههای فکری و ذهنی نمیگــذارد آدم متمرکــز شــود؛ امــا وقتــی کتــاب گوش میکنیــد نفوذ صدا و کالم گوینده اجازه نمیدهد شــما فکرتان جای دیگری برود. مــن عاشــق نوآوریهــا در حــوزه تکنولوژی هســتم و به همین دلیل کتابهایی بــا ایــن رویکــرد را میخوانــم. بــا ایــن حال، عالقــه به ادبیات جزئــی الینفــک در زندگــی من اســت. من دو کتــاب گــوش دادم و همیــن حــاال کــه ایــن ســطرها را مینویســم واقعــاً در پوســت خــودم از خوشــحالی نمیگنجــم. حــاال خوشحالم که فیهمافیه و مثنــوی معنــوی موالنــا را خوانــدم و واقعــاً نمیدانــم چــرا و چطور من این همــه عمر برای نخواندن این دو کتاب تلف کردم. شــاید اگر بخواهم به یک اشــتباه در زندگیام اعتراف کنــم، نخواندن این دو کتاب بوده است. موالنــا آدم را شــیفته و والــه میکنــد و حیــرت آدم را برمیانگیــزد. چطــور ممکن اســت کســی در آن دوره و روزگار چنین باشــکوه از هــر موضوعی حرف بزند و آدم را به حیرت وادارد که هزاران بار و در هر ســطری بگوید اهللاکبــر! ایــن چه بشــری اســت و بــه چه سرچشــمهای وصل بوده است. وقتی قرآن را در کنار مکتوبات موالنا میخوانید متوجه ایــن ربــط و منبــع میشــوید و خیالتان راحت میشــود کــه او بــه چــه منبع موثقــی وصل بــوده و همین اســت کــه او را از بشــر بــودن جدا میکنــد. در کنــار اینها آثاری از دکتــر زیبــاکالم را مطالعه کردم و بســیار آموختم و یا چهرههــای دیگــری در حوزه روشــنفکری و دیــن و البته تأســف خوردم که چرا ما بخشی از این چهرهها را از دور و اطــراف خود تاراندهایــم و اجازه نمیدهیم آثارشــان راحت منتشــر شــود. من حرفهایشان را خواندم. برای من مهم نیســت که او چه کســی اســت. من اندیشهاش را میخوانــم و میبینــم حــرف درســتی میزنــد و نگاه درستی به مسائل دارد. نکتــه نهایــی کــه میخواهــم بگویــم و بــاز برگــردم بــه اهمیــت کتــاب صوتــی این اســت کــه وقتــی در تاریخ و زندگــی پیامبــران مداقــه میکنیــم میبینیم مــا پیامبر نابینا داشــتهایم امــا پیامبر ناشــنوا نداشــتهایم. چرا که خداوند کالم خود را به گوش آنها میرســاند و ایــن کالم و قدرت نفوذ آن باعــث میشــد کــه ذات کالم بهدرســتی اتفــاق بیفتــد. مــا هــم از ایــن گــوش بایــد اســتفاده کنیــم و از قــدرت شــنیداری خود برای جذب زیباییهای جهــان اســتفاده کنیم. ســال 97 بــرای مــن به ایــن انــدازه خــوب و باشکوه بود. توانســتم بــا مولوی مأنوس شــوم و کتابهایــی بخوانم که حاال دیگر حســرت نخواندنشــان را ندارم. مشعوفم کــه زنده بــودم و ایــن کتابهــا را خواندم. من همیشــه دوست داشــتهام آدم خوبی باشم و خواندن سرنوشت انســانهای بزرگ، به من طریــق خوب بودن و جهد در این راه را میآموزد. امیــدوارم بتوانم آدم خوبی باشــم و از این انســانهای بــزرگ چیزی یاد بگیــرم تا فردا که رخــت از این جهان بســتم بگوینــد فالنــی آدم خوبــی بــود. چون همــه این خواندنهــا و دیدنها برای همین اســت. همه آمدهاند تا بگویند آدم خوبی باش و اگر آدم خوبی نباشــیم این خواندنها به هیچ نمیارزند.