روزی به یاد پیام آور ایرانی

پیامبــر در ســن 30 ســالگی، بــا اهورامــزدا، خــدای یکتا و بیهمتــا بــه وســیله وهومــن، بــه همپرســگی رســید و به پیامبری برگزیده شــد و با پیامهای اهورایی اخالقســاز و انسانیتگستر خود به میان مردم بازگشت. نخســت پسرعموی او «میدیوماه» دین او را پذیرفت. در 40 سالگی از شهر رگــه (ارومیــه) به شــهر بلخ افغانســتان امروزی کــه در آن زمان بخشــی از ســرزمین ایران (آریان ویج) بود کوچید (مهاجرت کرد) و با کتایون همســر شــاه گشتاســب و وزرای دربــاره جاماســب حکیــم و فرشوشــتر وهوفریــان، بــه گفتوشــنود نشســت. تــا اینکه باالخــره پس از چهار ســال آنهــا دین او را پذیرفتنــد. اشوزرتشــت از آن پــس، انجمــن مغــان را که امــروزه انجمن موبــدان، دنبالــه آن انجمــن میباشــد بنیاد نهــاد «هاتیــک (طریقت)» و داتیک (شریعت) کیش زرتشتی را بر پایه اصول «گاتیک» (حقیقت دین) ســاماندهی کرد و به کمک دیگر روحانیــون به میان مردمانی که به تدریج دیــن او را میپذیرفتنــد بــرده، فرهنگــی نمود کــه مردمان جهــان، امروزه آموزشهــای او را در دو جســتار پرمغــز «اندیشــه نیک، گفتار نیــک، کردار نیک» «راه در جهان یکی و آن راستی است» سرلوحه منش و روش نه تنها زرتشتیان که سایر ایرانیان نیز میباشد که بویژه پس از کوروش و داریوش، در بسیاری از باورهای دیگر مردمان جهان از هر دین و مذهب و ملیتی که بودهاند نیز تأثیرگذار بوده است. پیــامآور ایرانــی، در جنگــی که ارجاســب پادشــاه تورانــی علیــه ایرانیان در اواخر دوران پادشــاهی گشتاســب به راه انداخته بود بــه روز خیر ایزد و دی مــاه 3709 دینــی زرتشــتی، در آتشــکده ورهرام شــهر بلخ که امروزه شــهر مزارشــریف در استان بلخ افغانســتان میباشد، به دســت توربراتور سرباز تورانــی بــه شــهادت رســید. در اوســتا کهنتریــن نامــه ایرانیان و در اســناد تاریخنــگاران یونانــی آمده اســت که پیامبــر ایرانی هنــگام زایش برخالف دیگر نوزادان، «خندید». امید که همواره دل همه حکومتگران، دولتمردان و شــهروندان ایرانی از هر قوم ونژاد و عقیدهای که هســتند، همواره شــاد و لبشــان خندان باشــد و با تندرســتی و شــادکامی در کنار یکدیگر روزگار را به راستی و نیکی بگذرانند. ایدون باد. ایدون ترج باد.