سوسکهاوقاچاقچیانجنگ لهایزاگرسیرامیخورند

افزایش قاچاق چوب در کردستان با ممنوعیت واردات

مهاجمــان و تهدیدکنندگان جنگلهای زاگرسی کم نیستند، از سوسک چوبخوار و پروانــه برگ خوار گرفته تا خشکســالی و آتشســوزی، امــا تهدیــد بزرگتــر؛ قاچاق چــوب درایــن جنگلهاســت که هرســال پرونده آن ســنگینتر میشــود. در ســالهای اخیــر بــا اجــرای طــرح 10 ســاله تنفــس جنگلهــای شــمال و محدودیتهــای واردات چــوب، جنگلهــای بلــوط و بنــه در اســتانهای زاگرســی بیــش از هــر وقــت دیگــر مورد توجــه قاچاقچیان چوب قــرار گرفتهاند. 374 هــزار هکتــار از جنگلهــای اســتان کردســتان و 10 هزار هکتار بیدستانهای حاشــیه رودخانههــای ایــن اســتان هــم از ایــن تهدیــد در امــان نمانده اســت. از طرفی موقعیت مرزی اســتان کردستان راه را بــرای خــروج چوبهــا به خــارج از کشور باز کرده است.

سعدی نقش بندی، مدیر کل منابع طبیعی کردستان در این زمینه میگوید: تمام جنگلهای حوزه زاگرس با قاچاق چــوب درگیرنــد. البتــه ایــن مشــکل در کردســتان بــه علت مــرزی بودن بیشــتر اســت و طبــق آمارهــا بیشــترین قاچاق چــوب اســتان مربوط به حــوزه مریوان و سرو آباد اســت. مهمترین علت قاچاق چــوب در اســتان، تعدد صنایع وابســته بــه چــوب اســت. تقاضــا در بــازار، برای چــوب باالســت و همیــن مســأله باعث شده قاچاقچیان از این وضعیت به نفع خــود اســتفاده کننــد. البته ایــن موضوع تنهــا مربــوط بــه چوب نیســت و شــامل بخشهای دیگر نیز میشود.

وی با بیان اینکه برای بیشــتر صنایع فرقی ندارد که مواد اولیه مورد نیاز آنها از کجــا و به چه شــکل تأمین میشــود، ادامــه میدهد: طی ســالهای گذشــته بخشــی از چــوب مــورد نیــاز صنایــع از

جنگلهای شمال و بخشی هم از طریق واردات تأمین میشد، اما از آنجایی که از یک سو با اجرای طرح تنفس 10 ساله جنگلهــای شــمال و از ســوی دیگــر بــا محدودیت واردات روبهرو شــدهایم در حال حاضر جنگلهای زاگرس بهترین منبــع بــرای تأمین چوب اســت. همین مســأله سبب شــده قاچاقچیان به جان جنگلهــای 11 اســتان زاگرسنشــین بیفتنــد که کردســتان هم بخشــی از آن است.

بهگفتــه وی ایــن روزهــا قاچاقچیــان به ســمت قطــع درختان باغــی نیز روی آوردهانــد، بــه گونــهای کــه بــا افزایــش تقاضــای صنایــع در برخی مــوارد حتی باغــداران بــرای کســب درآمــد بیشــتر حاضــر هســتند بهجــای برداشــت محصــول و فــروش آن به بهــای اندک، درختــان مثمر خود مانند گــردو را قطع و چــوب آن را بفروشــند. جالــب اســت بدانید بررســیهای انجام شده در منابع طبیعــی نشــان میدهــد، 20 درصــد درختان قطع شــده مربوط به نهالهای اصالح شده بوده است.

مدیــرکل منابــع طبیعــی کردســتان چالــش دیگــر ایــن بخــش را قطــع بیدزارهــای حاشــیه رودخانــه میدانــد و میگویــد: اغلــب جنگلهــای اســتان گلســتان در مناطقــی واقــع شــده کــه دسترســی بــه آنهــا مشــکل اســت، امــا بیدزارهــا در حاشــیه رودخانههــا و نقاط قابل دســترس قرار دارنــد و قاچاقچیان شــبانه بــه قطــع بیدهــا اقــدام میکنند. 8 تــا 10 هــزار هکتــار بیــدزار در اســتان وجــود دارد که بهصورت خــود رو در کنار رودخانهها رشــد کردهاند. البته درســت است که این درختان خود رو هستند، اما هرگونــه درختی که در عرصه ســرزمینی ســبز شــده باشــد جــزو انفــال حســاب میشــود و هرفــردی اقدام بــه قطع این درختــان کند از طریــق مراجع قضایی با او برخورد میشود.

وی نقش ساکنان بومی منطقه برای حفــظ و حراســت از منابــع طبیعــی را پررنــگ میخواند و میافزاید: ســازمان منابــع طبیعــی بــا برگــزاری دوره هــای توجیهی و فرهنگ سازی، جوامع محلی را توجیــه کــرده کــه تمــام ایــن درختان ســرمایه خود آنهاســت و اگر آســیبی به منابع طبیعی استان برسد اولین کسانی که متضــرر میشــوند، مردم هســتند. از آنان خواستهایم در صورت امکان جلوی افــرادی که میخواهند درختــان را قطع کننــد بگیرنــد و اگر امــکان ایــن کار برای آنان فراهم نیست از طریق شماره تلفن ،1504 اداره منابــع طبیعــی را در جریان بگذارند. ضمن اینکه اگــر مردم بتوانند در هنــگام ارتــکاب بــه قطــع درختــان موضــوع را اطــالع دهنــد، میتوانیــم سرمنشــأهای اصلــی قطــع درختــان را بازداشــت کنیــم. وســعت 473هــزار هکتــاری جنگلهــای زاگرســی اســتان و مهــم تر از آن شــکل پراکنــش 700 هزار هکتاری آن شــرایطی را به وجــود آورده که حفاظت از این عرصهها سخت است و بایــد تمام دســتگاههای عضو نهضت ســبز مانند محیط زیســت، هالل احمر، راه و شهرســازی، جهاد کشــاورزی ...و در ایــن زمینه، منابع طبیعــی را یاری کنند. نکتــه مهــم این اســت کــه عضویــت در چنین نهــادی به تنهایی کاری را از پیش نمیبرد و این دستگاهها باید با استفاده از امکانات خود به صیانت از عرصههای ملی کمک کنند.

نقشبندی با اشاره به رشد مشارکت جوامــع محلــی، میافزاید: متأســفانه با توجه به اینکه در برخی از شهرستانهای مرزی از جملــه بانه، مریوان و ســروآباد مــردم درآمــد کافی برای گــذران زندگی ندارنــد بهصورت شــبانه اقــدام به قطع درختــان میکننــد تــا بــا فــروش چــوب آن بتواننــد گذران زندگی کننــد. هرگونه

جابهجایی و حمل چوب در بین شهرها و جادههــای بینشــهری بــدون مجــوز رســمی از اداره منابــع طبیعــی جــرم محسوب میشود. با پیگیریهای انجام شــده مجوزهای الزم از دســتگاه قضایی برای ورود مســتقیم نســبت بــه برخورد بــا کامیونهــای حامل چوب اخذ شــده اســت. البتــه در بحــث محمولــه چــوب درختان باغی نمیتوانیم ورود کنیم، اما برای اینکه بحث قطع درختان باغی در اســتان همهگیر نشود به جهاد کشاورزی پیشــنهاد دادهایــم کــه اگــر کشــاورز و باغداری قصد قطع درختان خود را دارد حداقل بعد از بررسی توسط کارشناسان بــرای آنها تأییدیــه قطع درخــت صادر کننــد تا دیگراداره منابــع طبیعی به این قضیه ورود پیدا نکند.

این مقام مســئول با ابــراز نگرانی در خصــوص رشــد کورههــای تولیــد زغال، میگویــد: برخی مردم اســتان تمایل به تهیــه زغــال و فــروش آن بــه قیمت باال دارند، از اینرو با همکاری جوامع محلی از ابتــدای پاییــز امســال بیــش از 5 کوره بــا اطالع مردم جمعآوری شــده اســت. اغلــب ایــن کورههــا در مناطقــی اســت که تنهــا مــردم محلــی میتواننــد آن را شناســایی کنند، از اینرو بدون همکاری مــردم، جلوگیری از فعالیــت متخلفان سخت است.

مدیــر کل منابــع طبیعــی کردســتان حیاتیتریــن راهکارهــا برای بــرون رفت از بحــران تخریــب و نابــودی جنگلها را توسعه زراعت چوب میداند و میافزاید: بــا این اقــدام میتــوان در اولیــن مرحله بــا تولیــد فــراوان چــوب و رفــع حداقــل نیازهای چوبی کشور، فرصت کافی برای برنامهریزیهای بعدی و مقابله با ســایر عوامــل مخــرب داشــت؛ در ایــن زمینــه اگر کســی در محدوده و بســتر رودخانهها زمینهایــی دارد حاضریم نهــال صنوبر رایگان و حتی تسهیالت در اختیارش قرار دهیم تا اقدام به کاشت درخت کند.