«استعاميندضاياياندخيال» هرفتندداردر رفته

از سه سال و اندي پيش كه رامين رضاييان در بازيهاي راهآهن هر چه بيشتر جلب نظر كرد، مشخص بود كه وي بازيكن بااستعدادي است و در سطح ملي هم اوج خواهد گرفت اما جاهطلبيهاي پايانناپذير، وي را به نقطه كنوني كشانده كه چندان جاي مباهات ندارد. پيستون راستي كه ميتواند قبضهكننده اين پست لااقل در 4 سال باقيمانده از دهه 1390 باشد، حاشيههاي متعددي در فصل جاري در پرسپوليس )كه از راهآهن به آن كوچ كرد( آفريده است و حتي فصل پيش نيز به سبب ارادت زيادي كه به كارلوس كيروش دارد شائبههاي فراواني را نسبت به خود در جمع سرخها ايجاد كرده بود.

وقتي سرمربي تيم ملي براساس برخي اقوال و گفتهها از مليپوشان خواست خود را در بازيهاي جام حذفي خســته نكنند تا براي تيم ملي ســرحال بمانند، رضاييان مدعي آســيبديدگياش شد و اين مساله برانكو ايوانكوويچ را به شدت از وي دلسرد كــرد و رضاييــان اين دلســردي را زماني بيشــتر ســاخت كه در شــروع اين فصل بــه تركيه رفت و ســپس از ماندن در تيم ريزهاســپور اين كشور پشــيمان شد و به تهران بازگشــت و توقع داشت كه سرمربي كروات ســرخهاي تهراني بلافاصله او را به تركيب ثابت برگردانــد كه بديهي بود وي اين كار را نكند.

اين پايان ماجرا نبود

مراتــب تنزل در حيات مدافع راســت تقريبــا فيكــس تيم ملي بــه همين ختم نشــد و او پس از نشان دادن نارضايتياش از ماجراي نيمكتنشــيني در بســياري از اوقات طي فصل جاري، در ســفر خارجي قرمزها به امارات بــراي بازي با الوحده در ليگ قهرمانان ماجرايي را با مشاركت علي عليپور آفريد كه لابد شنيده و خواندهايد و ميدانيد.

از زمــان نشناســي او همين بس كه وي اين كار را درســت در زماني انجام داد كه اعتماد نســبي برانكو را از نو جلب كرده و تا حدي به تركيب قرمزها برگشــته بود. رضاييان حتي حاضر نشد برخلاف شريكش در دعوا )عليپور( فرمان ديپورت از ســوي ايوانكوويچ را بپذيــرد و به قول خودش در امارات ماند تا بازي سهشنبه شب قرمزها را از نزديك ببيند.

غیرقابل اعتماد

مجموعه اين عناصر از بازيكن بســيار بااســتعدادي كه ميتوانــد تكيهگاه بزرگ پرســپوليس و تيم ملي در حــال حاضر و سالهاي پيشرو باشد بازيكني ساخته كه نميتوان به وي اعتماد كرد.

به درست يا غلط او را بازيكني توصيف ميكنند كه براي جلب رضايت كيروش و عضويت در تيم ملي هر كاري انجام ميدهد و او را فردي معرفي ميكنند كه حتي وقتي بحث انتقالش به ليگ تركيه پيش ميآيد، به شــدت ميكوشد اين امر را نتيجه علاقه باشــگاه به جذب بازيكن تازهاي در پســت تخصصي خود توصيف كند.

رضاييــان وقــت كلاني را كــه بايد صرف پيشــرفت هــر چه بيشــتر فنياش ميشــد صرف حاشيهها و بازيهاي روحي روانــي جديد با ايــن و آن كرده و هر چند بازيكن خوب و تاثيرگذاري است اما كاري كرده اســت كه ابتدا عيبهايش كه كم هم نيستند ديده شوند و قابليتهايش به چشم نيايند.

بدون «عوض»

رضاييان آنقدر كه از پرسپوليس كمك و محبت ديده، به همان حد به اين باشگاه ارزاني نداشــته زيرا وقتــش به ملاحظات جنبي گذشته است.

شايد او تعداد گلها و پاسهاي گلش را مطــرح و روي همين مســاله به عنوان اســناد موفقيتش در تيم ملي مانور داده و آنها را عمده كند اما وقتي در نظر ميگيريم كه اينهــا در ازاي چه حاشــيههايي براي پرسپوليس ايجاد شده است، به اين نتيجه ميرســيم كه برخي دستاوردهاي رضاييان «ارزش»اش را نداشته و او استعداد خود را به هدر داده است.

فرصت جبران هست اما...

باقي ماندن سالهايي طولاني از دوران شكوفايي اين فرصت را به رضاييان ميدهد كه در ســالهاي بعدي جبران مافات كند اما آنچه روي داده قابل پاك كردن نيست و آن ايجاد دردسرهايي است كه هيچ بهرهاي بــراي او و باشــگاهش نداشــته و حتي بر بازيهاي ملي او نيز بيتأثير نبوده است.

حتي سرمربي پرتغالي تيم ملي نيز به او توصيه كرده كه منافع باشــگاهش را در اولويت قرار بدهــد اما انگار رضاييان خيال آرام گرفتن ندارد و اين براي او و همه دور و بريهاي وي بسيار بد است.

رضاييان آنقدر كه از پرسپوليس كمك و محبت ديده، به همان حد به اين باشگاه ارزاني نداشته زيرا وقتش به ملاحظات جنبي گذشته است. شايد او تعداد گلها و پاسهاي گلش را مطرح و روي همين مساله به عنوان اسناد موفقيتش در تيم ملي مانور داده و آنها را عمده كند