مرد خوشبخت در لانه زنبور

وقتــي به هــر دليل درســت يا غلط تصور شد كه ميتوان پســتهاي بالاتر را به رحيمي ســپرد و خــود وي به يك نوع بنبســت صوري در اين ورزش رسيد، او از هندبال منفك شــد و بعد از مدتی حضور در ســپاهان در يــك مقطع بســيار كوتاه مديرعامل پرســپوليس شد. آن دوراني بود كه ســرخهاي تهراني پول زيادي نداشتند و پس از رفتــن محمد رويانيان آنها در پي مولفههايي تازه براي تدوين ســاختار مالي خــود بودند. ائتلاف رحيمي بــا علي دايي ســرمربي وقت پرســپوليس در ضديت با برخي عوامــل ديگر هيچ يك را نجات نداد و هر دو را رفتني كرد و حميدرضا سياسي را براي مدتي به قدرت رساند و كلا هدايت پرسپوليس براي آدمي مثل رحيمي چيزي مثل يك دام بود زيرا ســرخابيها ســالها اســت كه فهرســت مديران هزينهســاز و معمــولا غيرمتخصص خود را دايما قطورتر ميســازند بدون اينكه حاصلي را به آنها و يا خود برسانند و به همين سبب نيز معلوم نيســت چطور رحيمي پذيرفت وارد چنين مجموعهاي شــود. آنچه قطعــي مينمايد، تصدي پست مديرعاملي راهآهن مدتي بعد از رها كردن پرســپوليس و به واقع ارتكاب يك اشتباه ديگر از جانب وي بود و شرايط اقتصــادي اين تيــم به قدري بــد بود كه مشــخص بود او و حميد استيلي سرمربي وقت لكوموتيورانان دست در دست يكديگر خواهند رفت و گريــزي از اين وضعيت در باشــگاهي كه مالكان خصوصــي قبلياش رفته بودند و باشــگاه قدم بــه يك دوران مبهم جديد مينهاد، وجود نداشت.

انواع بلایا

حدود 25 ســال پیش كه علیرضا رحیمي از اصفهان به تهران آمد، برخي مســائل را درباره نحوه مديريــت و تقريبا طولاني مدت وي در تربیت بدني اصفهان مطرح ميكردند و ميگفتند در حال حسابرســي فهرستهاي او هســتند و چیزهايي در اين ارتباط دچار ابهام است. چنان روندي هیچ حاصل منفي مشخصي براي اين فوتبالیست كوتاه قد سابق تیم سپاهان كه 359 بازي رسمي طي سالهاي 1352 تا 64 براي طلاييها انجام داد، نداشت و او پس از مدتي در تهران خوشبخت شد زيرا اداره هندبال كشور را به وي سپردند. خوشبخت از آن رو كه هندبال در آن زمان هم مثل امروز سرشار از استعداد ولي برخلاف حال حاضر فاقد حاشیههاي مضر و جانكاه بود. رحیمي ورزشي را تحويل گرفت كه محتاج يك مدير قوي براي رسیدن به حقش بود. در روزگاري كه كويت در غرب و كره جنوبي در شرق آسیا حكومت ميكردند رحیمي بنیاد تیم ملي را گذاشت كه توانست در میدانهاي مختلف آسیايي خودنمايي كند و آدمهايي را معرفي نمايد كه قابلیت لژيونر شدن را هم داشتند.

اينهــا بــه مــا ميگويــد رحيمي از خطاهايي كه از آدم باهوشي مثل او توقعش نميرود، بري و مبرا نبوده اســت اما بيلان او در فدراســيون هندبال آنقدر خوب بوده اســت كه رايدهندگان دوره جديد تعيين رياســت اين فدراســيون را واداشت هفته پيش وي را بــا اكثريت قاطع آرا برنده اين انتخابات سازند و براي يك دوره چهار ساله ديگر به رياســت اين فدراسيون برسانند و طي ســالهاي جدايي رحيمــي از هندبال انواع بلايا بر سر اين ورزش نايل شده است. با اينكه منجــي خواندن وي در اين ورزش كاري نادرســت و كم لطفي به ساير اهالي زبده هندبال به شــمار ميآيد اما در دوره او نظمي در ايــن ورزش داير بود كه اينك گمشده بزرگ هندبال محسوب ميگردد.

زیادهخواهيها

آنچه نظــم فوق را از جامعــه هندبال دور كــرد، زيادهخواهي برخي ورزشــكاران اين رشــته و تغييــرات چند بــاره و بيش از حــد روســاي آن بود كــه هرگونه عامل اســتمرار و ثبات را از اين رشــته ميگرفت و در يــك مقطع زماني 4 ســاله اين ورزش ســه مســوول به خود ديد كه هــر يك نيز خطمشــي متفاوتي داشتند. مليپوشان اين رشــته هم كارهاي عجيبــي ميكردند. آنها از يك ســو و با يك مربي خــاص خارجي كه براي تيم ملي معرفي شــده بود سازش نميكردنــد و از جانب ديگر با رد كردن يك گزينــه ديگر و عدم همكاري لازم و وســيع با فدراســيون عملا تجسم ورزشكاراني را از خود ســاطع ميكردند كه چيزهايي بيش از حق طبيعي خويش را ميطلبند و وقتي هم كه يكي از آن روســا شهامت محروم كردن آن ورزشكاران را به خود داد، به انواع مسائل متهم شــد. ســهمخواهيهاي غيررســمي

پس از برگزاري رقابتهاي فينال ردههاي سني مختلف

كمترين مشــكل هندباليها بود و اختلاف سليقهها چنان شدت گرفته بود كه مركزيت در ايــن ورزش از بيــن رفته بود و هر كس، ديگري را به ســودطلبيهاي شخصي متهم ميكرد، عمر سرپرستان موقتي و روساي به اصطلاح دايمي فدراســيون هندبال در اين مدت كوتاه و كوتاهتر شد و اكثريت با كساني بود كه ســال دوم رياســت خود را به چشم نميديدنــد، مثل ورود به لانه زنبور شــده بود كه از هر ســو بايد انتظار نيش خوردن و آماس پيكرتان را داشته باشيد.

پایان حوصلهها

با افزايش شــمار لژيونرهاي هندبال در اروپــا و ليگهــاي ســاير كشــورها، برخوردها نيز در اين ورزش فزوني گرفت و لشكركشــيهاي كوچك و بزرگ حادث شــد. هندبال رييســي را ميخواست كه بتوانــد با جاذبه و قدرتــش حرف حق را به كرســي بنشــاند و از هرز رفتن نيروها جلوگيري كند.

آيــا رحيمي كــه از ســال 1372 تا 1388 رييس فدراسيون بود تا پردوامترين مســوول اول اين نهاد باشد در 62 سالگي حوصله دارد كه از نو به چنين فردي براي هندباليها تبديل شــود و دوبــاره بزند و بتازد و به پيش برود و انضباط و يكدستي را بــه هندبال برگرداند و يا رياســتهاي ناكام او در پرســپوليس و راهآهن برخلاف دوران بالنســبه موفق مديرعاملياش در سپاهان نشــانگر پايان حوصلهها و دوران خــوش او اســت؟ جــواب اين ســوالها مشخص نيســت و فقط اين مساله روشن اســت كه عليرضا رحيمي سر پيري )اگر به او برنخورد( از نو پا به ورزشــي گذاشته اســت كه كنشهــا و عملكردهــاي آن كوچكترين نشــانهاي از دوران زمامداري نخست او ندارد و از هر گوشه آن متاسفانه حاشــيههاي بزرگ و دردســرهايي تازه ميبارد.

صمد نيكخواه: رفتن بائرمن خير بود صمــد نيكخــواه بهرامــي يكــي از اولين مخالفان پــر و پا قرص بائرمــن بــود امــا آن موقــع خيلــي علنــي صحبتهايــش را مطرح نميكــرد. او حــالا پس از بازگشــت از چيــن و رفتــن بائرمن درباره اين مربي صحبــت ميكند: «بائرمــن تصميمــات عجيــب و غريبي ميگرفت. ســطح كار وي و مــدل كار كــردن بائرمــن در طول مدت زمان نشــان ميداد كه ســطح بالايي ندارد، خدا را شــكر خدا با ما يار بــود و خيلي زود شخصيت وي مشخص شــد. افرادي كه از او حمايت ميكردند الان شرايط سختي دارند و ميبينيم كه در مصاحبههايشان همه چيز را گردن اين مربي مياندازند.»

او ادامه ميدهــد: «فكر ميكنم كه بهتر از اينها بايد مديريت ميشــد و اتفاقات خيلي خوبــي براي بســكتبال كشــورمان رخ نــداد و بســكتبال ما را خيلي به حاشــيه برد. اعتقاد دارم رفتن بائرمن از ايران خير بود و به نفع بســكتبال ايران تمام شــد. من در ايــن چند ماهــي كه با وي كار كــردم برخلاف تبليغاتي كــه براي وي ميشد، هيچ سطح فني بالايــي از او نديــدم و نميدانم با چه اصولي ميگفتند كه او مربي خيلي خوبي است.»

او درباره نتايج به دست آمده در مسابقات آسيايي نيز ميگويد: «ما در آسيا 2-3 رقيب خوب داريــم مثل چين، لبنــان، فيليپين و كره. ما در آن 3 بازي حساســي كه داشتيم بــا هدايت بائرمن 2 بازي را واگذار كرديم كه اين نشان از بار فني او داشت، در صورتي كه با همين بچهها ما سال قبل تمام اين تيمها را شكست داده بوديم.»