توفيق اجباري

همه چيز داشــت طوري پيش ميرفت كه هفته اول ليگ جهاني به بدترين شــكل ممكن تمام شــود. از نرفتن محمد موســوي گرفتــه تا بازي نه چندان خــوب تيم برابر ايتاليــا و پس از آن مصدوميت ســعيد معروف پيش از بازي ســوم. مصدوميتي كه در حين بازي با لهســتان ميرزاجانپور را هم راهي بيمارســتان كرد. اين اتفاقها تا پايان ســت اول بازي ايران و لهستان هم كار خودش را كرده بود و همه چيز به ســمت ســومين باخت ايران پيــش ميرفت. با اين حال، مجموع ايــن تهديدها فرصتي براي ايران ســاخت كه در دشوارترين شرايط به بهترين نتيجهاش دست پيدا كند و به نخســتين پيروزي در ليگ جهاني 2017 برسد.

.1 كوالكوويچ، حــاال و پس از اينكه تركيــب متفاوت ايــران در بــازي برابر لهســتان جــواب داده و شــاگردانش از چنين آزمون بزرگي بيــرون آمدهاند، از ايمان به تواناييهاي سالافزون ميگويد و تمرينــات فوقالعاده معنوي نژاد. با اين حال نميگويد كه مجبور شــد به اين دو بازيكن ميدان بدهد و در دو بازي گذشته كمترين استفاده را از آنها كرده بود؛ سال افزون پــس از مصدوميت ناغافل معروف فيكــس شــد و معنوي نژاد هــم پس از مصدوميت ميرزاجانپور. كوالكوويچ حتي پــس از عملكرد نا اميد كننــده ميرزا تا اواســط ســت اول هم به اين فكر نيفتاد كه معنوي نژاد را وارد ميدان كند. شرايط براي ســالافزون هم همينطور بود و در بازي گذشته ميداني براي خودنمايي پيدا نكرده بود.

ايــن دو بازيكن در هــر صورت وارد تركيب اصلي شــدند و به اعتقاد همه، در كنار غفور بهترينهاي ايران بودند. با اين تفاوت كه پيش از اين چنين نمايشي را از غفــور ديده بوديم اما از اين دو بازيكن به هيچوقت چنين انتظاري نداشــتيم. سال افزون جايگزين كسي شده بود كه رزنده او را بهترين و ســريعترين پاســور دنيا دانست و مهمترين نقطه اتكاي تيم ايران بود. با اين حال آنقدر خوب و مســلط از داشتههايش اســتفاده كرد و هوشمندانه پــاس داد كــه تمجيد مربــي حريف را برانگيخت!

معنــوي نژاد هم كــه البته پيش از اين هم چشــمههايي از تواناييهايش را در سالهاي گذشــته به نمايش گذاشته بود، يك بار ديگر نشــان داد كه به ناحق و در پي يك تصميم نادرست و احساسي از تيم المپيك كنار گذاشــته شــد؛ كنار گذاشته شد تا حمزه زريني با پايينترين كيفيت ممكن راهي ليگ جهاني شــود تا از زحماتش تقدير شــود. تقديري كه البته همان اندازهاش را براي فرهاد ظريف نكردند و او با كيفيتي بسيار نزديكتر به جايگزينش، از تيم ريو خط خورد.

نگاهــي كوتاه به تركيــب تيم ايران در ايــن رقابتهــا نشــان ميدهــد كه شايســتهترين و اصلحتريــن انتخــاب كوالكوويچ براي ميدان دادن همين جواد معنوي نژاد است نه امثال فائزي و ميرزا و مســعود غالمي! اين بازيكن جوان كه ســال هاســت با كمترين افت و نوسان، جوانترين عضو اردوهاي تيم ملي اســت و از كوچكتريــن فرصتهايش به بهترين شــكل ممكن اســتفاده ميكند، يك بار ديگــر قابليتهايــش را مقابل غولهاي واليبال دنيا نشان داد و بدون هيچ ترسي از دشوارترين توپها امتياز ساخت. كاري كه از هيچكــدام از قدرتي زن هايمان با چندين برابر تجربه بر نميآيد كه ميدان به اين جوان رسيده.

.2 تا مدتها پس از شكل گيري زوج غفور و محمودي در پســت قطر پاسور، غفور بازيكن اصلي بود و بازيهاي خوب و درخشان هم از او كم نديديم. با اين حال مصدوميتها و بدشانسيهاي عجيبي در پايــان همان فصلي كه در كاشــان بازي ميكرد دامنگيرش شــد كه آرام آرام كار را دست شهرام محمودي داد.

غفور اما هميشــه در كنار تيم بود و گاهي بازي هم ميكرد اما هيچگاه ديگر به معناي واقعي كلمه فيكس نشد يا بهتر اســت بگوييم كيفيت يك بازيكن ثابت و فيكس و يك پشت خط زن تمام عيار را پيدا نكرد.

بازي با لهستان به نوعي تولد ديگري براي امير غفور بود. تولدي كه او را باز هم به يك مهاجم تمام عيار، قابل اتكا و تمام

پایان مسابقات پينگ پنگ انفرادي زنان جهان

كننده تبديل كرد تا ديگر خيالمان از اين پست راحت شود.

غفــور در بــازي برابــر لهســتان امتيازآورتريــن بازيكن ايران شــد و در پوئنهاي حساس و نفسگير، مطمئنترين انتخــاب ســال افــزون بود. غفــور بايد همينطور بماند. اگرچه هنوز اندك دردي در كتف و كمــرش حس ميكند و هنوز از لحاظ بدني به اوج نرســيده اما دوباره همان غفوري شده كه مردم ميشناسند. كاش همينطور بماند.

.3 بازي سوم ايران كه مقابل لهستان رقم خورد، درست يك روز با سالگرد بازي به ياد ماندني مان برابر لهســتان در سال گذشته فاصله داشت.

ســال پيش بود كه درســت پانزده خرداد در ژاپن برابر لهستان قرار گرفتيم و با برد سه بر يك برابر اين تيم المپيكي شديم. حاال در شب سالگرد آن بازي، باز هم برد ســه بر يك ديگري برابر لهستان دشــت كرديم كه اگرچــه آنقدر اهميت ندارد اما شــيرينياش خيلــي هم كمتر نيســت. برد امروز بــا اين نفــرات برابر لهستان ارزش بسياري دارد.

تيم ايران در بازي مقابل لهســتان، خيليهــا را به ياد تيمــي انداخت كه در دو دوره نخســت حضور ايــران در ليگ جهاني به ميدان ميرفــت. تيمي كه پر بود از انگيزه.

تيمي كه ميخواســت نشــان دهد ميتوانــد برابر بــزرگان دنيــاي واليبال نتيجه بگيرد و برنده شود. تيمي كه امروز به اجبار توســط كوالكوويــچ به ميدان فرستاده شــده، تيمي است شبيه همان تيم و البته قدري عقبتر و خام تر. با اين حال توفيق بزرگي است كه بتوانيم آنها را به سرعت در تنور داغ ليگ جهاني بپزيم و نه طي سالهاي متمادي در رقابتهاي آسيايي.

توفيقي است كه با اختيار نصيبمان نشــده اما ميشود به فال نيكش گرفت و اين بــار خودمان انتخابش كنيم؛ توفيقي كه ميتواند پس از اين اختياري باشــد و نه اجباري.