قانون حرفي براي گفتن دارد؟

گذشــته بوديم از آن روزهايي كه بازيكنان از اين باشــگاه به آن باشگاه ميرفتند و در هــر توقف، يك قرارداد امضا ميكردنــد. قراردادهايي بياعتبار كه بهترين و دمدســتيترين ترفند بود براي باال بردن قيمت بازيكنان. به خاطر اين قراردادهاي تكراري باشــگاهها آنقدر متضرر شدند كه براي مسووالن فوتبال چارهاي نماند جز تصويب قانونهاي تازه بــراي جلوگيري از ناهنجاريهاي نقل و انتقاالتي. قرارداد داخلي را معتبر خواندند و در عين ســپردن حق شكايت به باشگاهها، اعالم كردند كه بازيكنان براي فســخ قراردادهاي داخليشان بايد نصف رقم قرارداد را بهعنوان خســارت به باشگاه بپردازند. ســالهاي زيادي را با اين قانون سر كرديم و عجيب اينكه هنوز هســتند بازيكناني كه از امضاي قرارداد با بيش از يك باشــگاه ابايي ندارند. نمونهاش مصطفي احمدي است كه همين چند روز پيش با پديده قرارداد بســت و حتي با پيراهن اين تيم عكس يادگاري انداخت اما خيلي زود به باشگاه خودش بازگشت و آنجا هم دوباره امضاي قرارداد و عكس يادگاري با پيراهن. اين هافبك جوان كه اهل شهرســتان بانه اســت و ليگهاي پانزدهم و شانزدهم را با ســياهجامگان گذرانده، بهعنوان دومين خريد تيم پديده در فصل پيشرو قرارداد امضا كرد و از خوشــحالياش براي حضور در اين تيم گفت. ديروز اما عكس جديد مصطفي احمدي با پيراهن سياهجامگان بود كه روي سايتهاي ورزشي خودنمايي ميكرد. اتفاقي كه مسووالن پديده را به واكنش واداشت: «قرارداد مصطفي احمدي با سياهجامگان به پايان رسيده بود و ما با توجه به اين موضوع و خواسته كادر فني، روز نهم خرداد با او قرارداد امضا كرديم. حال آنكه بعد از قرارداد ما، ســياهجامگان بدون توجه به قرارداد اين بازيكن با پديده، با احمدي با قرارداد بســته. قراردادي كه قانوني نيســت و با توجه به ثبت قرارداد ايــن بازيكن با پديده، خود را در اين موضوع محق دانسته و بدون شك اين موضوع را پيگيري خواهيم كرد.» جالبتر اما ادعاي محمد عباسي مالك باشگاه سياهجامگان است كه در پاسخ به تهديد باشگاه پديده به شــكايت، گفته: «مصطفي احمدي بازيكن خودمان بود اما چون احتمال ميداديم امسال تيمداري نكنيم، او با پديده قرارداد داخلي امضا كرد و حاال هم با خواهش من از آقاي مهاجري، اين بازيكن به تيم ما برگشته است.» خود احمدي هم بازگشــتش به ســياهجامگان را با اين بيانيه توجيه كرد: «با توجه به ديني كه به ســياهجامگان داشــتم، قطعا انتخاب اولم اين تيم بود اما خبرهايي كه در مورد واگذاري سياهجامگان ميشنيدم باعث شد بقيه پيشنهادهايم را بررسي كنم. يكي از آنها، پيشنهاد پديده بود و چون تصميم داشتم در مشهد به فوتبالم ادامه بدهم، با اين تيم قرارداد داخلي امضا كردم. با اين حال وقتي شنيدم سياهجامگان همچنان قصد تيمداري دارد، چون به كار اكبر ميثاقيان هم اعتقاد داشتم با آنها وارد مذاكره شدم و به يكسري داليل تصميم به ماندن در تيمي گرفتم كه در آن رشد كردهام. اوال سياهجامگان خانه من است و قطعا هر كسي در خانه خود راحتتر ميتواند به خواستههايش برسد. نكته دوم هم اين است كه يكسري از مطالبات فصل گذشتهام باقيمانده بود كه در جلسه ابتدايي با مديران سياهجامگان براي پرداخت آن قول و قرار گذاشتيم و مبلغي را هم بهعنوان مطالبات فصل گذشته و پيشپرداخت فصل جديد دريافت كردم اما از باشگاه پديده هيچ پولي نگرفتم.» موضوع اصال اين نيست كه مصطفي احمدي در جريان مذاكرات و امضاي قراردادش با پديده پول گرفته يا نه. حتي اختالفهاي مالي او با سياهجامگان هم اهميتي ندارد. مهم اين است كه او در فاصله چند روز با دو باشگاه قرارداد بسته؛ بيآنكه قانون مزاحمش شده باشد. حاال پرســش ما از مسووالن فوتبال اين است كه آيا قانوني نوشتهاند براي برخورد بــا اين رفتارهاي غيرحرفهاي؟ آيا راهــي وجود دارد براي تنبيه بازيكني كه حتي تعهدات خود را به بازي ميگيرد؟