انتقال تاريخي

گزارش تازه كنفدراســيون فوتبال آسيا بهترين تعبير ميتواند باشــد براي اين ادعا كه «علي دايي شناســنامه فوتبال ايران اســت.» اين ادعا را چرا ما مثل يك «باور» نپذيريم وقتي علي دايــي تاريخيترين و بزرگترين انتقال از آســيا به اروپا را رقم زده؟ خواندن گزارش سايت كنفدراسيون فوتبال آسيا به اندازه كافي گوياســت؛ جايي كه نوشــته: «علي دايي 4 گل از 6 گل تيمــش را در مرحله يكچهارم نهايي جام ملتهاي آســيا در ســال 1996 به ثمر رســاند و مورد توجه آرمينيابيلهفلد قرار گرفت. همان باشــگاهي كه كمي بعد اين شكار را تكرار كرد و كريم باقري را به خدمت گرفت. يك ســال بعد دايي بزرگترين انتقال در ايران را رقم زد و به بايرنمونيخ پيوســت و بهعنوان نخستين بازيكن ايراني در ليگ قهرمانان اروپا بازي كرد. او در بايرن با زندگي ســختي مواجه شــد و عمدتا با نيمكتنشيني در ســال 98 -1999 به فينال رسيد اما در همان فصل قبل از پيوســتن به هرتابرلين 6 گل به ثمر رســاند. دايي 2 گل را در رقابتهاي ليگ قهرمان به ثمر رســاند و همراه با تيمش مقابل چلسي به برتري رسيد و مقابل آثميالن در سال 1999 نيز به تساوي يك بر يك رســيد كه اين نتيجه اعتبار زيادي براي او داشــت. علي دايي در ادامه دوران بازيگرياش، در سال 2002 به تيم آســيايي الشباب برگشــت.» كنفدراسيون فوتبال آسيا در اين گــزارش چهار انتقال تاريخي ديگــر را هم نقل كرده: «شــينجي اوكازاكي به لسترسيتي، هيدتوشي ناكاتا به پروجا ايتاليا، پارك جيســونگ به آيندهوون، علي عدنان به ناپولي و سانجيهاي به كريستالپاالس.»