فوتبالبدوننگاهتوسع هگرایانه

سازمان لیگ و فدراسیون فقط درگیر امور اجرایی هستند

مدیریت فوتبال در ایران روزهای فاجعهباری را پشــت سر میگذارد. این همه بینظمی، ناهماهنگی و اعتراض نتیجه آشــفتگی حاکم بر فوتبال ایران اســت. اگر حجم مبادالت مالی این فوتبال ســال به سال بیشــتر میشود، هنوز هیچ ساختار دقیقی برای آن تعریف نشــده و هر اتفاق کوچکــی میتواند به یک جنجال بزرگ تبدیل شــود. در این فضای بحرانی انگشــت اتهام قبل از همه متوجه فدراســیون فوتبال اســت که وظیفه سیاستگذاری کالن را فراموش کرده و درگیر امور اجرایی شــده. برخی از اتفاقاتی که در روزهای گذشته رخ داد، اشاراتی دارد به سردرگمی مدیریت فوتبال.

-1 مایلیکهــن در مصاحبــه اخیرش گفت که «حاضرم اجــرای لیگ برتر را کنترات بگیرم». اشاره او به این است که فعالیت عمده فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ به برگزاری مسابقات خالصه شده. باشگاهها که باید حضور پررنگی در سازمان لیگ داشــته باشند و مســوولیت برگزاری را به عهده بگیرند در این صحنه غایبند و فدراســیون به جای نقش هدایتگرش درگیر مســابقات شده، هرچند در اجرا هم نتوانســته نمره قبولی بگیرد. مهم ترین مشــکل فعلی فوتبــال ایران حجم بدهی باشــگاهها و خطر محرومیت آنها از ســوی نهادهای بینالمللی فوتبال است، ولی فدراسیون و سازمان لیگ در این ماجرا هنوز هیچ قدم مثبتی بر نداشتهاند و طبق معمول منتظر تزریق پول دولتی به فوتبال هستند.

-2 اگر موفقیت تیم ملی را که نتیجه برنامهریزی کیروش است کنار بگذاریم، در کارنامه فدراســیون نقطه روشنی دیده نمیشــود. فدراسیون تالش کرده پشت موفقیت تیم ملی سنگر بگیرد، ولی مشکالتی که در شروع لیگ به وجود آمده اوج بینظمی در این مجموعه را نشــان میدهد. ماجرای محرومیت بازیکنان استقالل و تناقضاتی که در مصاحبهها و نامهنگاریهای مدیران فدراسیون وجود دارد، مشخص میکند که برای موضوع مهمی مثل حضور بازیکنان در تیم ملی فرمول مشــخصی نیست و بسته به فشار باشگاهها ، رسانهها و افکار عمومی حکم تغییر میکند.

-3 ســختگیری در ماجرای تیم ملــی امید، حتی به قیمت زیر پا گذاشــتن قوانین فیفا و سهلانگاری درباره سرنوشت باشگاههای مقروض، یادآوری میکند که فدراســیون همه توانش را روی موفقیتهای تیمهای ملی به عنوان ویترین فوتبال گذاشــته و جلوگیری از نابودی باشگاهها که اساس فوتبال هر کشوری هستند، در این مجموعه اولویت ندارد. چشــم بســتن به اعتراض بازیکنان و مربیان طلبکار در سالهای گذشته باشــگاهها را به جایی رسانده که کسی از مجموع رقم بدهی آنها اطالعی ندارد.

-4 مایلیکهن در بخش دیگری از مصاحبهاش به درســتی به وضعیت اسفبار ورزشــگاهها اشاره کرده. قطعا مسوولیت ســاخت ورزشگاههای جدید با فدراسیون فوتبال نیســت، ولی اگر در صدور مجوز فعالیت حرفهای به توصیه کنفدراســیون فوتبال آسیا سختگیری بیشــتری به خرج داده میشد، باشگاهها مجبور میشدند توجه بیشتری به زیرساختها داشته باشند.

مدیر اتلتیکو مادرید روز گذشــته مدعی شــد ورزشگاه جدید این کشور ظرف هفت ســال میتواند هزینه ساختش را تامین کند. شرایط باشگاههای ایرانی با یک باشــگاه بزرگ اروپایی قابل مقایسه نیست، ولی در فوتبال ایران هم امکان ساخت ورزشگاه جدید با استفاده از کمکهای دولتی و برنامههای درآمدزایی وجود دارد.

-5 محســن خلیلی که قبل از بازی پرسپولیس و فوالد میهمان تلویزیون بود، مدعی شد «مشکل فوتبال ایران با 500 میلیارد تومان در سال حل میشود» و اگر این رقم به فوتبال تزریق شود، دیگر مشکلی وجود نخواهد داشت. این دیدگاه تفکر حاکم بر فوتبال ایران را نشــان میدهد که کل بودجه باید صرف دستمزد بازیکنان و مربیان و هزینه جاری باشگاهها شود.

فدراسیون فوتبال در این سالها با بیتوجهی به برنامههای بلندمدت و توسعه زیرســاختها کمکی به تغییر این نگاه نکرده و امیدوار اســت با تزریق پول بیشتر باشــگاهها به همین رویه ادامــه دهند. فوتبال در این روزمرگــی و با متولیانی که برنامهای برای آینده ندارند، معلوم نیست چه سرنوشتی در پیش دارد.