مضحكترين پيشبينيهاي تاريخ فوتبال

شايد همين غير قابل پيشبيني بودن فوتبال است كه ترغيبمان ميكند به حدس و گمانها، به اينكه پيشبيني كنيم آنچه را سالهاست خو گرفتهايم به غافلگيريهايش. ما اما هر چند بار ديگر هم كه غافلگير شويم، باز ميخواهيم خودمان حدس بزنيم اتفاقهاي روزهاي نيامده را. كاري كه حتي بازيكنان و مربيــان فوتبال هم از تن دادن به آن ابايي ندارند و البته كمتر پيش آمده- و شايد هم پيش نيامده باشد- كه پيشبينيهايشان درست از آب دربيايد. پله را بايد پدر تمام پيشگوهاي فوتبالي بدانيم. ستاره سياهي كه جام طاليي جهان فوتبال را ســه بار لمس كرده اما تا امــروز هيچكدام از پيشبينيهاي عجيب و غريبش رنگ واقعيت به خود نگرفته اســت. او پيشبيني كرده بود يك تيــم آفريقايي قهرمان جام جهانــي 2002 كرهجنوبي و ژاپن و كلمبيا قهرمان جام جهاني 1994 آمريكا ميشود؛ قهرماني 2002 اما به برزيل رسيد و كلمبيا هم با چهارمي در گروهش از جام جهاني 1994 كنار رفت. پله حتي نيك بارمبي را ســتاره آينده دنياي فوتبال خواند و پيشبينياش اين بود كه او تا ســال 1995 با روبرتو باجو رقابت خواهد كرد اما عجيبترين پيشبيني را بعد از جام جهاني 1991 زير 17 ســال انجــام داد كه گفت: «ني المپتي جانشين من در دنياي فوتبال خواهد بود.» دتمــار هامان هم انگار در پيشــگويي كردن چيزي كــم از پله ندارد. همين كه كلوديو رانيري روي نيمكت لسترســيتي نشست، هافبك پيشين ليورپول توييــت كرد: «باورم نميشــود كه آنهــا رانيري را بــراي مربيگري انتخاب كردهاند.» پيشبيني بدتــرش اما وقتي بود كه پيروزي 4 بر صفر تيم گمنام MK Dons برابر منچســتريونايتد را بهانه كرد و نوشت: «فكر ميكنم آنها بعد از اين نتيجه پيشــرفت چشمگيري داشته باشند و جاي لستر را در ليگ برتر بگيرند.» 12 ماه بعد اما لسترســيتي قهرمان ليگ برتر انگليس شــد و MK Dons به ليگ سه سقوط كرد. چه بهتر كه ليورپوليها فوتبال را با واقعيتهايش بپذيرند و دست از پيشبيني بكشــند. اين را شايد خيلي از منچستريها بعد از پيشبيني آلن هانسن آرزو كرده بودند. بعد از شكســت -3 يك منچستريونايتد برابر آستونويال در بازي اول ليگ برتر انگليس در سال ،1995 آلن هانسن- مدافع پيشين ليورپول- با پيشبيني فصلي سخت براي فرگوسن و شاگردانش گفت: «با يك مشت بچه نميتوان چيزي برد. فرگوسن بايد بازيكن بخرد. كليد بردن ليگ، داشتن تيم و نيمكتي قوي است كه يونايتد هيچكدام را ندارد.» بچههايي كه هانســن به خاطر آنها فرگوسن را سرزنش ميكرد، ديويد بكام، پل اســكولز، گــري و فيل نويل و نيكي بات بودند كــه در پايان همان فصل منچســتريونايتد را قهرمان كردند؛ هم در ليــگ برتر و هم در جام حذفي و بيشترين افتخار را هم همانها در سالهاي بعد از قهرمانيشان براي يونايتد رقم زدند. «انگليس چطور ميخواهد در خاك آلمان پيروز شود؟ صد سال است چنين اتفاقي رخ نداده و شــك ندارم كه آلمان مثل آب خوردن انگليس را تحقير و به راحتي به جام جهاني صعود خواهد كرد.» اين پيشبيني اولي هوينس از بازي برگشت آلمان و انگليس در مقدماتي جام جهانــي 2002 بود. بازي كه 12 دقيقه ابتدايي آن را آلمان با گل كارســتن يانكر برد اما بعد از آن اســتيون جرارد و اميل هسكي هر كدام يك گل زدند و مايكل اوون سه گل، تا انگليس 5 بر يك آلمان را در مونيخ شكست بدهد. بهانه همه اظهارنظرهاي پيش از فينال ليگ قهرمانان اروپا در ســال 2009 مقايسه كريستيانو رونالدو و ليونل مسي بود و نظر تري ونبلز اينكه «مسي در سمت راست شگفتانگيز است اما رونالدو خارقالعاده؛ هم در راست، هم چپ و هم وســط ميدان. او با ســرش هم ميتواند گل بزند. كاري كه مسي حتي اگر يك كاله بزرگ روي ســرش بگــذارد، نميتواند انجام بدهد.» آن بازي را بارسلونا 2 بر صفر برد و گل دومش را ليونل مسي با ضربه سر به ثمر رساند؛ در حالي كه ريو فرديناند بلندقامت مامور مهار او بود.