مراحل تکوین یک تیم جوان شده
دو ســال و اندی پیش وقتی درک بائرمن ســرمربی آلمانی وقت تیم ملی بسکتبال ایران اســتدالل کرد چــون در پیکارهــای انتخابی المپیــک 2016 ریو با تیم ملــی اصلیمان هم چیزی نخواهیم شد بهتر است با ترکیبی جوان به آن دیدارها برویم، هر خیراندیشــی در جامعه بسکتبال بر این تصمیم مهر تایید زد.
4 ماه و 20 روز بعد از شــروع سال 1396 و با شرایطی که تیم ملی بسکتبال در پیکارهای کاپ آسیا (همان جام ملتهای آسیای سابق) در خاک لبنان شرکت جسته است، به نظر میرسد بهرههــای آن تصمیم تا حد قابــل مالحظهای نصیب ایران شده اســت. هر چند برای قضاوت پیرامون فرجام کار ایران در این مسابقات بسیار زود اســت اما جا افتادن محسوس جوانترها در تیم ملی و نهادینه شــدن این باور که بهتر است از خیال نسل طالیی بسکتبال که 15 سال پیش ظهور کرد و از رده ســنی نوجوانان تا بزرگسال به بسکتبال ایران ســرویس داد، خارج شویم و یک نســل تازه را بســازیم، حرکــت در این راه را قوام بخشــیده اســت. البته از آن نسل هنوز حامــد حدادی در صحنه حاضر اســت و او تیم اعزامــی ایران به بیروت را همراهی کرده اما اگر او و اوشین ساهاکیان را نادیده بگیریم 10 عضو دیگــر تیم ملی در رقابتهای جاری در لبنان به نســل جوانتر تعلق دارند؛ نسلی که هر چند در زمان ظهور نســل طالیی، کــودک و نوجوانانی بیش نبودند اما دهه جاری را زیر ســایه اعضای آن نسل ســپری کرده و در انتظار گشایشی در کار خود بودند که آن گشــایش سرانجام حاصل آمده است.
هیچ تیمی خللناپذیر نیست تیم ملی بســکتبال ایران که بازی اولش را در کاپ آســیای 2017 با نتیجه قاطع 101 بر 54 از هند برد و عصر دیروز (جمعه) با ســوریه هم مصاف داد، ارسالن کاظمی، سجاد مشایخی، محمد جمشیدی، فرید اصالنی، بهنام یخچالی، نوید رضاییفر، وحیــد دلیرزهان، روزبه ارغوان، نوید نیکتاش و میثم میرزایی را هم در آوردگاه کاپ آسیا در اختیار دارد و در دور اول بازیها در گروههای چهارگانــه 4 تیمی تنها تیمی بود که رقم 100 امتیاز و فراتر از آن را کسب کرد و آن هم در شــرایطی که در جالبترین مسابقه روز، فیلیپین دوباره اوج گرفته در برابر چین همیشه مدعی به برتری 96 بر 87 رسید.
بزرگترین نویــد برخاســته از این رویداد این بود که هیچ یک از ســایر مدعیان قهرمانی، تســخیرناپذیر نیستند و شــاید برخالف برخی باورهای قبل از پرواز به ســمت بیروت شــانس رســیدن ایران به مراحل نهایی و انجام کارهایی بزرگ اندک نباشد.
سایر مدعیان البته کار تیم ایران بسیار سخت است زیرا طبق اســلوب جدید رقابتها اســترالیا هم در میدان حاضر اســت و این تیمی است که بیش از آنکه نمودی آســیایی داشــته باشد شکل و ریخت جهانی دارد و برج و باروهای بســکتبال آن در سالهای اخیر بارها موی دماغ بزرگساالن سنتی این ورزش شده است.کره جنوبی همیشه خطرناک نیز در صحنه حاضر اســت و لبنان هم که در روز نخســت کره را از میدان به در کرد، امیدهای بسیاری برای حضور در دیدار نهایی و قهرمان شدن دارد.ایران پس از دیدار دیروز خود برابر سوریه یک مسابقه بر سر سرگروهی دسته اول نیز در روز یکشــنبه مقابــل اردنی دارد که چهارشنبه گذشــته جان به لب شد تا سوریه را 68 بر 66 پشــت سر نهاد ولی سابقه بارها ضربه زدن به بســکتبال ما را دارد و به همین ســبب گربه سیاه بسکتبال ایران نامیده شده است. مذاکرات با خارجیها ادامه دارد ســرمربیگری ایران در ایــن رقابتها با مهران حاتمی است و ابقای او پس از انتصاب اولیهاش در اواخر ســال گذشته حاکی از آن است که ســران بســکتبال پذیرفتهاند عصر دوباره کار کردن با مربیان وطنی رسیده. این در حالی اســت که برخی منابع خبری تاکید میکننــد که مذاکره آرام و «ســر فرصت» و ناپیدای مدیران بســکتبال با مربیان خارجی ادامــه دارد تا هر زمان یــک مربی مقبول در مســیر ما قرار گرفت، ترتیب استخدامش داده شود و ظاهرا حاتمی هم توجیه شده و رضایت داده اســت که در صورت آمدن مربی خارجی پســت فعلیاش را رها کند. این همان چیزی اســت که مهران شــاهینطبع برنتافت و در حالی که او اولین نامزد پســت ســرمربیگری موقتی تیم ملی بســکتبال بود، بــا تاکید بر اشتغاالت باشگاهیاش پست هدایت تیم ملی را به ســوی ســایر «داخلیها» سوق داد تا به دست حاتمی برسد.
فرصت خودنمایی جوانترها با این حــال نتایجی که تیــم ملی در ادامه رقابتهای بیروت میگیرد در ترســیم سرنوشــت حاتمی و رویکــرد مجدد یا عدم توسل به مربیان خارجی سهم مهمی خواهد داشت و فدراســیون محمود مشحون باید با یک کار کارشناسی شــده تصمیم بگیرد که آیا بسکتبال ایران بعد از قطع همکاری (البته اعالم نشــده و غیررســمی) با اکثر اعضای نســل طالیی قبلیاش (شامل صمد نیکخواه بهرامــی و مهدی کامرانی) بــه مرحلهای از پویش و باروری رســیده اســت که بتوان به آن نمره قبولی داد یا کار هنوز با لغزشهایی همراه و بــه تجدید نظر مجدد در این زمینه نیاز است.
البتــه امثــال کاظمــی و یخچالی در واپســین سالهای حضور نسل طالیی نیز به تیم ملی دعوت میشــدند و بازی میکردند و کاظمی ســالها در صحنه دشوار بسکتبال آمریــکا ابراز وجــود کرده و اصــوال نفرات جوانتر تیم ملی آنقدرها هم کم سن و سال نیستند که برخی تصور و مطرح میکنند، اما حاال که دعوت آنها به تیم ملی در شــرایطی صــورت میگیرد که دیگــر نیکخواه بهرامی نیســت که تمــام راهها به او ختم شــود، با امید و گســتردگی بیشتری بازی میکنند و فرصت خودنمایی یافتهاند و اعتماد به نفس، به ســالح کارساز تازه آنها تبدیل شده است. این بدان معنا نیست که شرکت در بازیهای آسیایی سال آینده در جاکارتا نیز باید بدون رویکرد مجدد به میانساالن صورت پذیرد اما وقتی مراحل تکوین یک تیم ملی جوان شده در حال سپری شدن است، متوقف کردن آن و بازگشــت به اصول و مردان گذشته، شاید طریق عقل نباشد.