مرثیهای بر بداخالقیهای رایج در ورزش
ماجرای اخير بين مهرداد ميناوند و باشــگاه اســتقالل فقط گوشــهای كوچك از بداخالقیهای رايج در ورزش اســت و به رغم اهتمام وسيع برخی افراد برای زدودن اين كردارها و حاكم كردن نيكرفتاریها بر عرصه ورزش، متاسفانه خویهای تند و روشهای پربرخورد هر از چند گاه چهره مینماياند و چهره ذاتا زيبای ورزش ايران را مخدوش میكند. میتوانيم تمامی حركات زيبايی را كه در ورزش از ســوی مردان و زنان نيك رفتاری سر زده است ناديده بگيريم و فقط از بدیها بگوييم كه البته حجم آن زياد اســت اما واقعيت امر اين اســت كه در ازای هر بدی مستتر در ميان برخی چهرههای نامدار ورزش حداقل دو، سه منش خوب پهلوانانه در جامعه ما ظهور كرده و دلهای خراش خورده را ترميم نموده است.
گستردگی بیسابقه وسايل ارتباط جمعی و كانالهای مختلف تلويزيونی كه هر يك بايد ساعات بیشــماری را پركنند نيز مزيد بر علت شــده و هر روز پای ورزشكاری به اين برنامهها باز میشــود و در گرماگرم حرفها و خاطرهها و گاه برای نشــاندن لبخند بر چهره مردم حرفهای سخيفی گفته میشود كه ارزش گفتن نداشــتهاند و حتی اگر حقيقت داشته باشند، بهتر آن است كه بيان نشوند.
تشــخيص اين را كه حرفهای اخير ميناوند به كدام يك از اين قماش تعلق دارد به خوانندگان گرامی اين سطور میسپاريم اما به ياد آنها میآوريم كــه از قضا اين بازيكن با دو فردی كه شــاكی درجه اول او هســتند يعنی عليرضا منصوريان و ســيدمهدی رحمتــی در تيم ملی همبازی و به تبع آن دوست بوده است و قاعدتا ذات مزاح طلب مدافع – هافبك اسبق پرسپوليس و تشــويق شــدن او از جانب مجری برنامه تلويزيونی وی را به بيان كلماتی واداشــته كه نه در شأن او است و نه در شأن استقاللیها و همگی میدانيم كه اين دو باشــگاه و اعضای ديروز و امروزشــان چه سهم عظيمی در مطرح نگه داشتن فوتبال و ليگهای آن در كشورمان داشتهاند. شايد هم بايد سطح توقع خود را پايين بياوريم و در كمال تاسف بپذيريم كه بداخالقی و سخنان زشــت جزو عادات ورزشــی و حتی اجتماعی ما شده است. در جامعهای كه حتی يك مجــری برنامههای تلويزيونی در پی يكی از شــهرآوردهای اخير تهران دست به آوازهخوانیهای تاسفآور عليه سرمربی استخوان خرد كرده يكی از دو تيم میزند و بابت آن تنبيه هم میشــود- البته نه به حد كفايت – چه توقعی میتوان از ورزشــكارانی داشــت كه در گرماگرم ســخن و در مواجهه كالمی با افرادی كه مايلند برای گرم شدن برنامههايشان هر چيزی را از زبان آنها بيرون بكشند، متانت و قوه تعقل خود را حفظ كنند؟ ميناوند اولين و آخرين قربانی سهلانگاریهای رايج در ورزش و برنامهسازی رسانهها نيســت و قبل از وی نيز كسانی از جاده ادب خارج شدهاند و پس از وی نيز متاسفانه خواهند شد.
بد نيست يك مميزی وســيع در رفتارها و كردارهای چهرههای ارشد ورزشــی ما صورت گيرد و آن معدود كســانی را كه هرگــز ادب خود را به حراج نگذاشــتهاند، الگوی خود قــرار داد و از روزمرگی پرهيز كرد. در عصر پرخدشــه فعلی تبديل شدن به «تختی» آرزويی تقريبا محال است اما الاقل میتوان منصف بود و احترام «همتيمی» را حفظ كرد و درســت سخن گفت و مسائل كوچك و رازهای طبيعی داخل ورزش را چماق نكرد و بر سر ياران كهن نكوبيد. ميناوند كه اخيرا چهرهای تلويزيونی هم شــده البد به ياد دارد كه در دوران درخشــشاش در پاس و پرسپوليس و اشتورم گراتس اتريش مظهر اخالق مناسب هم شــناخته میشد و امروز نبايد به بهای گرم كردن برنامههای تلويزيونی كه برخی حتی ماندگاری هم ندارند و چند ماهی پخش میشــوند و ســپس از يادها میروند به همتيمیهای سابق سخنان درشت گفت. میتوان صبور بود و مثل ســيدمهدی ابطحی نمونه شــد ولی تبديل شدن به چهرههای جنجالی شــايد چند روز شهرت را نصيب آدمی كند اما عمری پشــيمانی را نيــز نصيب وی و اطرافيانش خواهــد كرد و يادگارها و مرثيههای نامناسبی را بر جای خواهد نهاد.