همه الزامهای یک شهرآورد جهانی
سرخابیها یک دنیا مسوولیت دارند
اینکه ســالها اســت گفته میشــود شهرآورد فوتبال تهران یکی از 10 شهرآورد اول جهان اســت، نه یــک احترامگذاری افراطی و تعارف صرف و تالش برای بزرگ جلوه دادن مســابقهای کوچک، بلکه عین حقیقت و کوششــی توام با واقعیت جویی بــرای توصیف مســابقهای اســت که اگر اثرگذاریهــای اجتماعی و سیاســی نیز ضمیمه برآوردهای آن شود به مرتبه یکی از 5 شهرآورد اول دنیا ارتقا مییابد.
حتی الکالسیکو با پس زمینه جدال سیاســیاش (کاتاالنهای اســتقاللطلب مقابل مادریدیهای وابســته به دولت) به اندازه شــهرآورد تهران پویشی اجتماعی را موجب نمیشود. شهرآورد تهران عرصهای است که برنده و بازندههایش را که مجموعا بیش از 60 میلیــون از 80 میلیون ایرانی را در برمیگیرد، از خود متاثر میســازد و از روزهای قبــل از برگزاری تا هفتهها بعد از اتمام مسابقه خیل عظیمی را به حرافی و جدل کالمی و اصرار و انکار وا میدارد.
وجه رجزخوانی این مسابقه هم جذاب و هم به ســبب رعایت نشــدن اصول ادب در پــارهای موارد پدیدهای زشــت اســت اما آرایههــای تندی که به مســابقاتی به این بزرگی بســته میشوند، شــاید باعث کدورتهــای ماندگار هم شــوند اما چهره ذاتا زیبای ورزش را به یک ســیمای زشت ابدی تبدیل نخواهد کرد.
برای حفظ این زیبایی هر دو تیم نیز بایــد حداکثر همت خــود را به کار گیرند و فعال و منصف باشــند. وقتی شــهرآورد تهــران را به درســتی یک دربــی جهانی و یک همــاوردی درجــه اول بینالمللی مینامیــم و میگوییــم ورزش فوتبال در ایران با همت دو باشــگاه بــزرگ تهرانی بــه خارج از مرزهــا ورود کــرده و جهان را به تعقیب این مســاله واداشــته، طبعا با این الزام همراه اســت که هر دو ســو از رفتارهای خالف اصول انسانی پرهیز کنند. خطاهای تند اگر از نوع فنی آن باشــد به خاطر سنگینی مسابقه و لحظات پراسترس بازی قابل پذیــرش مینماید و آنچه قابل قبول نیســت، پردهدریها به خاطر کسب بردهایی اســت کــه به تدریــج از ذهنها میروند و نسل بعد فقط یک نتیجه نهایی آن را از کتابهای آمار بیرون خواهد کشید و به تواناییهای فنی و فردی و رویدادهای گروهی و تاکتیکی چنــدان وقعی نخواهد گذاشت اما اگر گزارش بیاخالقیهای رایج در این مســابقه را بخواند نســبت به نسل فعلــی که همگی میدانیــم در آن به رغم رواج بداخالقیها آدمهای ارزشــمند اصال اندک نیســتند بدگمان خواهد شد و این بدترین درس تاریخ برای آن نســلها است که در فضای متفاوتی رشد خواهند کرد و به این گمان غلط میرسند که اسالف آنها با اخالقمداری بیگانه بودهاند.
الزامهای شهرآورد 85 و هر شهرآورد دیگــری فراواننــد امــا مهمتریــن آن به ســبب زیر ذرهبین قرار گرفتن مسابقه در رســانههای جهانی نیک رفتاری تا سر حد امکان است. این شــهرآوردی است که به لحاظ شــدت و وســعت و فراگیری حتی شهرآوردهای منچســتر و لندن و لیورپول انگلیــس و میالن و بوینــوس آیرس با آن برابری نمیکنند و هــر دیدار آن با چنان خیل عظیم اشتیاق مردمی مواجه است که حتی جنگ قدیمی یوونتوس با اینترمیالن (موسوم به شهرآورد ایتالیا) آرزوی تصاحب و تملک آن را دارد.
قدر ایــن شــهرآورد را بدانیــم و به برازندهتریــن شــکل عرضــهاش کنیم و این امکانپذیر نمیشــود مگر با بیشــترین مسوولیت شناســی از جانب سرخابیها و فزونترین قوه تحمل از سوی سکونشینان. این انتخابی است که با توجه به هشدارهای مکرر دلســوزانه در خصــوص لزوم حفظ ارزشهــا، بازندهاش هیــچ توجیهی برای رفتارهــای احتماال ناهنجــار خود نخواهد داشت.