آقاي گل كرمانشاه
افتخاري جديد براي دايي؛ بدون بازي ملي بدون گل ملي
دايی اين روزها نه تنها آقاي گل جهان كه آقاي گل كرمانشاه هم هست. عنواني بسيار ارزشمندتر از عنوان قبل كه شهريار آن را نه در 150 بازي ملي كه ظرف چند روز كسب كرده و با خود به يادگار گذاشته.
علي دايــي را نماد فوتبال ايران ميدانند. نه ما كه جهان فوتبال ايران را با نام دايي ميشناسد. آقــاي گل جهان - در رده ملي - كه در فيفا قابل احترام اســت و ایافســی براي او ســنگ تمام ميگذارد. چه در محافلي كه او حضور دارد و چه زماني كه نيســت اما نامش هست. نامي كه بزرگ است و براي همه قابل احترام و اتكا.
دايــي حاال جدا از اينكه نمــاد فوتبال ايران است، در اجتماع هم صاحب اعتبار شده. نه اينكه پيشتر اعتبار نداشت اما حاال درصد آن باال رفته و دايــي نزد مردم معتبرتر از قبل شــده اســت. كارهاي خيرخواهانه او اين روزها شــهره خاص و عام شده. همه از دايي صحبت ميكنند. هر جا كه مينشيني و هر جا كه ميروي.
نــام دايي حتي بيشــتر از زماني كه دروازه بزرگان فوتبال جهان را باز ميكرد، به قدرتهاي آســيا گل ميزد يا با پيراهن هرتا دروازه ميالن و چلسي را ميگشود سر زبانها افتاده. دليلش هم مشخص است، كمك به مردم زلزله زدهاي كه نه فاميل دايي هســتند، نه آشناي او و نه همزبانش، فقط هموطنش هستند. از نظر دايي همين كافي است.
شــهريار در ايــن چند روز اخيــر، از اعتبار خود اســتفاده كرده و به اعتبار خــود افزوده. او با تالششــبانهروزياش، چند ميليارد پول براي مردم زلزله زده كرمانشاه جمع كرده و البته انواع و اقســام اقالم مورد نياز را براي آنها فرستاده. نه اينكه فقط فرســتاده باشد. خودش رفته، پاي كار ايســتاده، اقالم را توزيع كــرده و درد مردم را از نزديك ديده و شــنيده. اينها بــراي دايي انگيزه ســاخته. انگيــزه براي تالش بيشــتر و رقم زدن شــرايطي بهتر براي آنهايي كه زندگي خود را از دست دادهاند اما اميدشان را نه.
70 06، كاميون از ســوي دايي و تيمي كه او را همراهي ميكنند، به استان كرمانشاه رفته و انبار هم هنوز پر از اقالمي اســت كه مردم به آنها نياز دارند. انباري حوالي ترمينال جنوب كه دايي قبل و بعد از تمرين سايپا به آنجا ميرود و نظارت ميكند به آنچه وارد ميشود و آنچه خارج.
دايــي امانتدار خوبي اســت. او در اين چند روز اخيــر، زندگي خــود را وقف كــرده تا مردم در كرمانشاه مشــكلي احساس نكنند. مشكلي نه از لحــاظ خورد و خوراك و نه ســكونت. دايي به نزديكانش گفته مقابل مردم مســوول است و بايد روي توزيع درســت كمكها نظارت كند. درباره پول نقدي هم كه توســط دايي جمع شده، گمانه زنيهــاي فراواني وجود دارد اما به نظر ميرســد رقم، كمي بيشتر از دو ميليارد است.
قرار نيست دايي اين رقم را نقدي بين زلزله زدهها تقســيم كند. او دوباره به كرمانشــاه سفر خواهــد كرد تا ابتدا دغدغههــاي مردم را بداند و سپس اين پول را صرف رفع مشكالت كند.
دايي در اين مدت، هيــچ گاه حرفي درباره كارهاي خيري كه انجام ميدهد نزده. او فقط در تالش است تا شرايط بهتري براي مردم كرمانشاه فراهم كنــد. او انگيزهاش حتي بيشــتر از زماني اســت كه در بايرن مونيخ تالش ميكرد كارستن يانكر را كنار بزند و به تركيب اصلي برسد يا مقابل استراليا سعي ميكرد دروازه مارك بوسنيچ را باز كند. او تمام قد ايســتاده و فكر، ذكر و زندگياش را وقــف كرده تا اثري از خود، اين بار نه در زمين يا روي نيمكت كه در آوارهاي كرمانشاه بگذارد.
در اين اوضاع نابســامان كرمانشــاه، ردي از علي دايي هســت. از او و البتــه خيلي از بزرگاني كه مثل دايي در تدارك هستند تا مردم زلزلهزده كمبودي را احســاس نكنند. دايي اما با آن انگيزه مثال زدني، با آن ميل باال براي رسيدن به هدف، همچنان ميكوشد. انرژي او تمام نميشود، درست مثل بعد از ســي و دو، ســه سالگي كه ميگفتند فوتبال او تمام شده اما نه تنها تمام نشد كه دايي همراه ايران به جام جهاني 2006 هم رفت. دايي حاال افتخاري جديد به دست آورده. او اين روزها نه تنها آقاي گل جهان كه آقاي گل كرمانشاه هم هست. عنواني بسيار ارزشمندتر از عنوان قبل كه شهريار آن را نه در 150 بازي ملي كه ظرف چند روز كسب كرده و با خود به يادگار گذاشته. براي به دســت آوردن اين عنوان، دايــي نه بازي ملي انجام داده و نه گلي به ثمر رســانده. او فقط بين مردم بوده و كنار آنها. همين براي كســب عنواني پرافتخار كافي نيست؟ براي دايي را نميدانيم اما براي ما و مردمي كه او صبح و شــباش را براي آنها گذاشته چرا.