تيمداريبافروشآبمعدني!
طرح عدد و رقم اغراقآميز از سوی مالك سپيدرود
مهرزاد نظرپور- ادعايي كه چند روز پيش در يك پســت اينستاگرام از كيومرث بيات، متقاضي خريد باشگاه سپيدرود رشــت مطرح شده جالب و عجيب اســت. او نوشته: «امروز ســاعت 9 قرارداد توليد آب معدني با شــركت ســپيدرود بسته شد. نخستين ســفارش 120 هزار عددي روز بازي با پرسپوليس تهران در استاديوم توزيع خواهد شد و در برنامه زمانبندی شده در سطح استان فراگير خواهد شد. نخستين قولم را عملي كردم. هــر كاميون هفتاد ميليون تومان براي سپيدرود سودآوري خواهد داشت. همه با خريد اين محصول از تيم شــهرمان حمايت كنيد. به زودي خبرهاي بهتر. همه شما را دوست دارم حتي آنهايي كه مرا باور ندارند.» اما بيات را انگار چندان باور نكردند، چون او مجبور شد براي هواداران ســپيدرود توضيح بدهد كه طرحش چگونه قابليت اجرايي دارد. بيات در پســت ديگري نوشــت كه چگونه هر كاميون هفتاد ميليون سودآوري خواهد داشت؟ توضيحــات تكميلي بيــات اينبار با آمار و ارقام ارائه شــد: «دوســتان در مورد آمار و ارقام سوال كردند. در هر كاميون ده چرخ يكصد و بيســت هــزار آب معدني نيم ليتري طرح جيبي مخصوص انفرادي جا ميگيرد. قيمت تمام شــده هر عدد سيصد تومان و قصد داريم براي حمايت از تيم هر عدد را هزار تومان عرضه كنيم. حاال حســاب كنيد به كسر كرايه كاميون.» اما برســيم به بررسي ادعا. حاال حساب ميكنيم بدون كسر كرايه كاميون. وزن هر عدد آب معدني نيم ليتري با صرفنظر از بطري و بســتهبندی، نيم كيلوگرم اســت كــه محموله 120000 عــددي، وزني برابر بــا 60 تن دارد، با ذكر مجدد اين نكته كه وزن محاســبه شــده تنها وزن آب موجود در بطريهاســت. با محاسبهاي شبيه به همين، 60 متر مكعب حجم آب بدون در نظر گرفتن فضاهاي خالي بين بطريها و هواي بين جعبههاي آن است. ميرسيم به وزني باالتر از 60 تن و حجمي به مراتب بيشــتر از 60 متر مكعب. نكته جالب اينكه ظرفيت مجاز بار كاميون ده چرخ ٥1 تن و ظرفيت به متر مكعب چيزي بين ٥1 الي 20 متر مكعب است. در اعداد مطرح شــده توســط بيات، بزرگنمايي بيشتر از 4 برابري ميبينيم. يعني در حالت خوشــبينانه كاميونهايي با ســودآوري 70 ميليوني به سودآوري 17 ميليوني تبديل ميشــوند. حتي اگر كاميون ده چرخ را بــا تريلي ترانزيت جايگزين كنيم، باز هم مشــكل حل نميشود و اعداد مطرح شده اغراقآميز و غير واقعي به نظر ميآيد. بخــش ديگر برنامه اقتصادي مبتكرانه و شــگفتانگيز آقاي بيات عجيبتر اســت. او گفته نخســتين كاميون 120000 عددي روز بازي با پرسپوليس در استاديوم توزيع خواهد شد و سود سرشار 70 ميليوني... ظرفيت استاديوم سردار رشت در بهترين حالت ٥1 هزار نفر خواهد بود. يكصد و بيست هزار آب معدني نيم ليتري طرح جيبي براي پانزده هزار نفر. يعني در هواي سرد پاييزي اين روزهاي رشــت، تمامي تماشاگران بايد 8 عدد آب معدني را به دو برابر قيمت بازار در اســتاديوم بخرند تا هم بر تشنگي نداشــته خود غلبه كننــد، هم گامي در تحقق نقشــههاي اقتصادي بزرگ تيم بردارند. اما ســازوكار پيشبيني شده براي توزيع و فروش اين تعداد آب معدني بين تمام تماشاچيان نيز جاي سوال دارد. توزيع اين عدد بزرگ نيازمند امكانات و نظمي است كه اين روزها در فوتبال گيالن سراغ نداريم. نگاه كنيد به سكوهاي به حال خود رها شده ورزشگاه عضدي يا تختي انزلي. اگر يك بار هم گذرتان به باجههاي بليت فروشي يا صفهاي به شــدت بينظم ورودي ورزشــگاه عضدي يا سردار جنگل افتاده باشــد، شايد برايتان سوال پيش بيايد كه چرا از اين توان مديريتي شگفتآور در پخش و سازماندهي، براي توزيع بليت و منظم كردن وروديها استفاده نميشود؟ مســاله مهمتر اما اين اســت كه مســعود رهنما، مدير كل ورزش و جوانــان گيالن بايد پاســخ بدهد. بيــات خريدار منتخب رهنماست و از مدير كل ورزش و جوانان گيالن بايد پرســيد كه آيا همه ايدههاي بيات تا اين اندازه شگفتآور و اغراقآميز هستند؟ آيا هر كس كه آمد و حرفهاي عجيب و غريب زد ميتواند به مالكيت سپيدرود برسد؟ آيا در ورزش گيالن يك نفر پيدا نميشــود كه با يك حساب سرانگشتي جلوي طرح حرفهاي بيراه را بگيرد؟