دلجويی به جای تنبیه خاطیان
هفتههاي پاياني كار داورزني در فدراســيون واليبال اســت اما روند كار هنوز به همان شــكل اســت. او مدير باهوشي است و يا حداقــل از رفتارها و تصميمهايش بيــش از ديگر مديران ورزش می توان به يا همان هوش هيجاني رســيد. با اين حال اصل ماجرا را كه در ســالهاي گذشــته نگاه كني، همواره خط فكري ثابتي را ميبيني كه خيلي هم طبيعي اســت. او مديري اســت كه پنجاه ســال را رد كرده و به ثباتي قابل توجه در تصميم گيريها و شــيوه مديريتش رســيده. از طرف ديگر تئوريهايي كه پياده ميكند آنقدر در بخشهاي ديگر اجرا شــده و به قولي روتين اســت كه با سادگي ميشــود از روي تصميمها به آنها رسيد.
ماجرايــي كــه در اين گــزارش به آن پرداخته ميشود، ماجرايي نه چندان پيچيده و نه خيلي عجيب در ليگ واليبال اســت. ديداري در ليگ برتر كه دچار حواشــي بسياري هنگام برگزاري شــد و در نهايت هم تيــم ميزبان در اعتــراض به امر داوري تــرك زمين كرد. كار تا اعالم راي كميته انضباطــي به ديدارهاي هفته بعد كشــيد و اين كميتــه حكم به باخت فني و محروميت يك جلســهاي بازي بدون تماشــاگر براي تيم ميزبان داد. تيم ميزبان كه شــهرداري اروميه بود، در هفته بعد هم پس از ســوت آغاز بازي، يك بار ديگــر ترك زمين كرد تا اعتراض خود را خيلي جديتر نشان دهد.
*** واكنش سرپرســت فدراســيون به اين ماجــرا جالــب بــود. او در ابتدا به تنــدي و با قاطعيتي كــه گاهي از او ميبينيــم، رفتار تيم اروميه در بازي بعــدياش را محكوم كرد. او در نقد آمرانه خود، اين رفتار را بازي با احساســات مردم و تماشاگران دانســت و همه را به رعايت قانــون ملزم كرد. اين حرفهــاي اوليه داورزني بود كه در ادامه با با بيشــتر شــدن فشــارها و حواشي، روز شنبه ســر و شكل ديگري به خود گرفت. او در صحبتهاي ثانويه خود، ابتدا به راه آمدنهاي فدراســيون با شهرداري اروميه اشاره كرد و ضمن نام بردن از تماشــاگران فهيم اين شهر، درخواســت تجديد نظر آنها را پذيرفت و خواستار بهتر شدن وضعيت داوري و نظارت شد!
*** قــدم بعدي در اين مســير، صحبتهاي دبير فدراســيون بود. او به صراحــت تقصير را متوجــه داور و ناظر بازي دانســت و از قصور و كوتاهي آنها گفــت. تقريبا همزمان با اين اتفاق هم خبري روي خروجي سايت فدراسيون رفت كــه از محروميت ناظــر و داور بــازي حكايت ميكرد! در خبر فدراســيون آمده بود: «سازمان ليــگ و كميتــه داوران فدراســيون واليبال در اطالعيه مشــتركي اعالم كردند كــه ناظران و داوران اين مســابقه تا اطالع ثانوي از نظارت و قضاوت در مسابقات واليبال محروم ميشوند. بر اين اساس محمد حسن خوشدل و خليل يگانه مجــد از نظارت و علي اصغــر كاظمي و محمد رضا آقايــي از قضاوت در واليبال تا اطالع ثانوي محروم شدند.»
*** يك تئوري وجــود دارد با عنوان «چماق و هويج»! در واقع يك تئوري سياســي اســت اما خب در تمامي بخشهــا از جانب مديران و مســووالن و طرفين يك ماجرا اجرا ميشود. در ظاهر شــايد بخش هويجش ناخوشايند به نظر برسد و در قديم هم معناي خيلي خوبي نداشته اما در گذر زمان اســتحاله شده و حاال ديگر به معناي تشــويق يا امتياز دادن است! چماق هم كه ديگر مشخص است و نشان از نوعي سركوب و يــا برخورد قاطع در خــودش دارد. كاربردش هــم براي زماني اســت كه فردي كــه در راس قــرار دارد و يا يكي از طرفين دعوا، تشــويق و تنبيه را همزمان استفاده ميكند تا به سر منزل مدنظرش برسد.
*** در ماجــراي جنجــال بــازي پيــكان و شــهرداري اروميــه، مديريت فدراســيون تشــخيص داد كه ابتــدا در اصطالح چماقش را نشــان دهد و در ادامه بــراي جلوگيري از بيخ پيــدا كردن ماجرا، سياســت دلجويي را بهعنوان تشــويق در نظر گرفت تا اروميهايها كوتاه بيايند و ليگ را ادامه دهند. داورزني در اتفاقات مشــابهي در گذشته هم اين سياست را به مرحله اجرا گذاشــته بود و همواره هم به هدفش رســيده بود. اين بار هم بعيد است كه نتوانــد از در تعامل وارد شــود و ماجرا را حل و فصل كند. حتي شــده با قرباني كردن يكي از ناظران قديمي و نزديك به فدراســيون كه بسياري از ديدارهاي حساس و پرحاشيه را در گذشته مديريت كرده است!
در ماجراي جنجال بازي پيكان و شهرداري اروميه، مديريت فدراسيون تشخيص داد كه ابتدا در اصطالح چماقش را نشان دهد و در ادامه براي جلوگيري از بيخ پيدا كردن ماجرا، سياست دلجويي را بهعنوان تشويق در نظر گرفت تا اروميهايها كوتاه بيايند و ليگ را ادامه دهند.