در جست و جوي «چوب خط» موفقيت

هم مســعود ســلطانيفر و هم كيومرث هاشــمي تاكيــد و تمركزي تــام و تمام بر كســب بهترين نتايــج ممكن در بازيهــاي آســيايي 2018 در جاكارتــا مركــز اندونزي دارنــد اما بايد پرســيد چگونه به مســاله نــگاه ميكنيم و «چوب خط»ها چيســت و معيــار موفقيت در مهمترين مســابقه قارهاي كدام اســت و كدامين نتايــج وزارت ورزش و كميتــه ملــي المپيك را راضــي و متقاعد ميكند و به اين باور ميرســاند كه كارها درســت انجام شــده اســت.

تا شــروع رقابتهــاي جاكارتــا 7 ماه و اندي مانده اســت و بــا اينكه اين فرصت اندكي نيست اما در عرف ورزش و در نگاه به مسابقات «المپيك واري» كه هر چهار سال يك بار برگزار ميشود هميشه اين ديدگاه و ايده نسبتا درست وجود دارد كه در سه سال و نيم گذشته هر كاری كردهايد، براي ترسيم جايگاهتان كفايت ميكند و در ماههاي اندك باقيمانــده نميتوان تغييري اساســي را در جايگاهي ايجاد كرد كــه بر اثر كار قبلي به وجود آمده است.

رحيمي رييس مركز نظارت بر تيمهاي ملــي كميتــه ملــي المپيك گفته اســت پراكندگي شــماري از محلهــاي برگزاري بازيهاي آســيايي 2018 در ســطح كشور اندونزي از مشــكالتي اســت كــه كاروان اعزامي ايــران را تهديد ميكنــد اما پيش از آنكــه به جاكارتا برســيم و راه حلي براي فاصله زياد مكاني بين برخي اســتاديومها و اماكن برگزاري رقابتها پيدا كنيم، مســائل «داخلــي» و مهم ديگري پيش روي ما قرار دارد كه نيــاز به ســاماندهي دارد و عمده ترين آنهــا تامين و برپايــي اردوهاي مورد نظر رشتههاي اعزامي و بازيهاي تداركاتي دلخواه آنها است.

به واقع راهيان جاكارتا با اين درخواست و دغدغــه مواجهانــد كــه روال و شــكل آمادهسازيشان چيزي نباشد كه آنها ايدهآل ميانگارند و تاكيد بر نيل به آن دارند.

در كالمــي صريحتر ورزشهاي اعزامي، اردوهــا و مســابقاتي را در ذهــن طراحي كردهاند كه در بســياري از موارد قابل اجرا و تحقق نيست يا پول و بودجه آن بيشتر از ظرفيت مالي فدراسيونهاي مربوطه است يا فقر در زمينه ارتباطات بينالمللي ورزش، ما را از دستيابي به آن باز ميدارد.

در مسير «توكيو »2020 وزير ورزش تاكيد كرده است كه كار آماده سازي براي المپيك 2020 توكيو هم آغاز شده و بديهي اســت كه در اين مسير از جاكارتا هم عبور كنيم و يك ايستگاه بسيار مهم بين راهي براي ما تلقي شــود و نتايــج برگرفته در آنجا انــواع ياريها را به مــا در راه حضوري بهتر و عاقالنهتــر و موثرتر در آوردگاه توكيو برســاند. به گفته ســلطانيفر تالش فدراسيونهايي كه در بازيهــاي جاكارتا حاضرند براي رســيدن بــه بهترين نتايج ممكن در آنجــا ادامه دارد و كارها به شــكلي حساب شده و بر اساس برنامه ريزيهــاي قبلي به پيش ميرود و چون دولت و مجلس نيز همراهي ميكنند، اين اميد وجود دارد كه در جاكارتا بدرخشيم و به نتايج خوبي برسيم كه به آن چشم داريم.

سلطانيفر همچنين ميگويد برنامهريزي و كوشش فدراسيونهايي كه اميدوار به حضور نمايندگان ارشدشان در بازيهاي 2020 توكيو هســتند، نيز شروع شده و شرح وظايف خود را تعيين و ترسيم كردهاند.

كاروان كيفي رييس كميته ملي المپيك هم گفته اســت طي نشســت اخير اعضاي ســتاد عالي بازيهاي آســيايي و المپيك بيش از پيش تاكيد شــده كه ورزشــكاراني به جاكارتا گســيل شوند كه شانس جدي كســب مدال دارند و به واقع كارواني كيفي و صاحــب مدارجي باال به آن ســامان برود و بنا و اساس كارش قوي و بر مبناي كسب نتايج باشد و خودش و قابليتهايش را بشناسد.

ظاهــرا فدراســيونهايي هنــوز در مرحله حضور قطعي در جاكارتا قــرار ندارند و گزارشها و قابليتهــاي خود را ارائــه دادهاند ولي بايد مهر تاييد نهايي در زمينه حضور آنها در جاكارتا توسط كميته ملي المپيك و وزارت ورزش زده شــود تا ورزشكاراني در آنجا به ميدان آيند كه برآيندهاي فني، آنها را به ســكوي افتخار مواد تخصصيشان نزديك نشان بدهد و سياهي لشكر نباشند.

بــراي رفع هر گونــه ابهامــي در اين زمينه كارگروهي ســه نفره متشكل از نمايندگان وزارت ورزش، كميته المپيك و رشــتههاي مورد ترديد تشــكيل شــده و پس از رســيدن اعضاي آنها به اجماع الزم، در اين مورد اتخاذ تصميم خواهد شد.

ظاهرا اسكواش، بولينگ و تنيس از رشتههايي هستند كه هنوز حكم شركت نهايي و قطعيشان در آوردگاه جاكارتا صادر نشده و در مرحله تحقق و تفحص قرار دارند و كارگروههاي مربوطه مشغول هم انديشي در اين زمينه هستند اما اكثريت قريب به اتفاق با رشتههايي است كه مهر تاييد نهايي بر شركت شــان در جاكارتا خورده است و در نتيجه در ماههاي باقيمانده بايد به شــدت تالش كنند تا به بهترين نتايج ممكن برسند.

آنچه جداول ميگويند وقتي صحبت از «چوب خط»ها و مسائلي ميكنيــم كه بايــد چگونگي شــركت ما را در دوره بعــدي بازيهاي آســيايي تعيين كنند و آرزوها و اهداف ما را منطقي ســازند، ناگزير به ســوي جدول رده بندي يكي دو دوره اخير اين مسابقات كشيده ميشويم زيرا به صراحت به ما ميگويند كجا ايستادهايم و چرا چنين وضعيتي داريم و همســو با آن متوجه نقايصي ميشويم كه ما را از صعــودي فزونتر در جدول مدالها بازداشته است. بحث اصلي ورزش ما در دو دوره اخير بازيهاي آســيايي كه در سالهاي 2010 و 2014 برگزار شــدند، اين بوده كه در رقابت مستقيم و بالنســبه تنگاتنگ خود با قزاقستان چه كردهايم زيرا برنده اين رقابت ويژه بر سكوي چهارم مســابقات جلوس كرده اســت. همگان ميدانند كه رســيدن به ســه «قدرت» اصلي شــرق آســيا كه در جداول جهانــي و المپيك هم خودنمايي ميكننــد براي ما و ايضا قزاقها غيرممكن است و اژدهاي چين كه همه چيز را ميبلعــد و كره جنوبي و ژاپن بســياري از امور را در ورزش آســيا قبضه كردهاند و مشابه اين وضيعت در جاكارتا هم تكرار ميشود و بنابر اين ستيز رويارو و مجدد ايرانيها و قزاقها سيماي تيم چهارم قاره را مشخص ميكند.

در ســال 2010 اين ما بوديــم كه گوي ســبقت را از قزاقستان ربوديم و در رده چهارم جدول مدالها ايســتاديم ولــي در بازيهاي آسيايي 2014 ورق برگشــت و اين قزاقستان بود كه با 7 طالي بيشــتر از مــا 28( به )21 «قدرت» چهارم ورزش آســيا شــناخته شد و ايران بــه رده پنجم فرو افتــاد و قزاقها البته كامال اليق اين توفيق و از بسياري جهات بر ما «ســر» بودند و حتي تعداد كل مدالهاي آنان (مشتمل بر 84 عدد) در قياس با مدالهاي ما )57( هميــن موضوع را به صراحت گوشــزد و يادآوري ميكند. برخي – به درســتي- گفتند آنچه كفه مدالهاي قزاقســتان را بر ما چربش داد، توان فراوان بوكســورهاي آنان بود كه اين امكان را فراهــم آورد كه در 7 وزن از 12 وزن اين ورزش پيشــتازي كنند. با اين حال وسعت و طيف مدالگيري قزاقها از ما بسيار وسيعتر بود و آنها در رشتههايي بيشتر از مواد انتخابي ما به ميدان آمدند و حاصل بهتري هم گرفتند و 27 مدال بيشــتر كه نســبت به ما كســب كردند، نيز نشانگر همين مساله بود. در المپيك ريودوژانيرو هم كه به ســال 2016 و دو ســال بعد از بازيهاي اينچئون برگزار شــد، قزاقها با كســب 17 مدال در رده 22 جدول مدالها و 3 پله باالتــر از ايران نشســتند كه مجموع مدالهايــش از 8 مورد فراتــر نرفت و اين نيز تاييــدي بر برتري ورزش قزاقســتان بر ورزش ايران در آن مقطع زماني بود.

مسائل متضاد امروز اوضــاع چطور اســت؟ جواب اين سوال را نمايش ورزشــكاران ما و نمايندگان قزاق در آوردگاه جاكارتــا ميدهد ولي ايران حــق دارد كه از همين حاال بر اســاس توش و توان ورزشــكاران برتر خويش به فرجام اين ســتيز و پس گرفتن سكوي چهارمي آسيا در اندونزي خوشــبين باشــد، بخصوص كه طي ســالهاي اخير شــمول «مدال بري» ايران رشــتههاي فزونتري را در بر گرفته اســت. در عين حال ميتوان پرســيد كه اگر به گفته سران ورزش نگاه به كاروان اعزامي به جاكارتا قــدرت مــدال آوري و ميزان شــانس افراد براي ايســتادن بر ســكوي افتخار است، چرا در رشتههايي مثل شــنا حاضريم و تنيس و اسكواش را هم در صف حاضران احتمالي قرار دادهايم و اين ســوال را هم بايد اضافه كرد كه اگر براي ايستادن بر سكوي چهارم نيز مشكل داريم چرا طي اين ســالها بارها از ورودمان به جمع 3 قدرت برتر آســيا يعني پيوستن به چين و كره و ژاپن سخن گفتهايم؟ مگر ما در حال حاضر قادريم يكي از اين ســه تيم بسيار توانمند را كنار بزنيم و بر يكي از سكوهاي سه گانه قاره بايستيم؟

و سوال ديگر اينكه اگر قزاقستان را برديم و در جدول مرغوبيت مدالها چهارم شــديم، آيا اين را موفقيت كافي براي خود ميانگاريم؟