وقتي توفيقي از قانون تيموريان استفاده ميكند

«انشــاءا... مشخص شود كه حق و حقوق باشگاهها از طريق صداوسيما به خاطر حق پخش تلويزيوني پرداخت شــود. با توجه به زيرســاختهاي كشور و اينكه امكان پخش ديدارها از راههاي ديگر وجود دارد، صداوســيما مجبور به قبول اين موضوع اســت. ضمن اينكه اين مساله الزامات ایافســی و فيفا است و بايد در صورتهاي مالي باشــگاهها مبلغ درآمدي از حق پخش تلويزيوني مشخص شود. اگر اين مبلغ مشخص نشود ممكن است در سالهاي بعد با محروميت باشگاهها روبهرو شويم.» اينها حرفهــاي پنــدار توفيقي، معاون ورزشــي باشــگاه استقالل است. او اما از دوگانگي حرفهايش خبر ندارد. توفيقي هربار كه يكي از طلبكاران باشگاه استقالل با اطالع رساني به ايافسي مطالبات خود را پيگيري كرده، بــازار اتهامات را داغ كرده اســت. او حتي طلبكاران استقالل را به همدستي با عربستان براي حذف باشــگاه ايراني از ليگ قهرمانان نيز محكوم كرده و از اين اتهامات تا بخواهيد مطرح ميكند اما اين بار به صدا و ســيما هشدار ميدهد كه اگر حق پخش را نپردازند، محروميت از ســوي ايافســي در انتظار باشگاههاي ايراني اســت. آنجا كه توفيقي حقوق باشــگاه اســتقالل را از صدا و سيما طلب ميكند و محروميت احتمالي از سوي ايافسي را هشدار ميدهد، حرف بيراهي را مطــرح نميكنــد اما بايد بداند كه شــكايت بازيكنان و مربيان عليه باشــگاه استقالل نيز رفتاري حرفهاي است و انتقادي بر آن وارد نيست. ايــن رفتار ناآگاهانه و غيرحرفهاي اســت كه هنگام بحث درباره حقوق باشــگاه از صدا و ســيما از خطر محروميت از ســوياي اف سي اســتفاده كنيم و هنگام پاسخگويي به طلبكاران باشگاه اطالع رساني آنها به ايافسي را همدستي با اين كشور و آن كشور بدانيم. توفيقــي به اشــتباه حتي به وكالي بازيكنــان و مربياني كــه مطالبات خود را ميخواهنــد، اتهام زده اما حاال خود از همان روشــي اســتفاده ميكند كه تنها راهكار طلبكاران باشگاه بوده. توفيقي انگار تازه در فوتبال ياد ميگيرد كه حقوق را بايد به روش اصولياش پيگيري كرد. ايافسي در ترازهاي مالي استقالل رقم حق پخش را نيز جستوجو ميكند و توفيقي هشدار ميدهد كه اگر حق پخش را با رقم بيشتري نپردازيد با محروميت مواجه ميشويم. فارغ از درست يا غلط بودن اين ادعا، مشكل بزرگتر كه ميتواند استقالل يا هر باشگاه ديگري را دچار محروميت كند چيز ديگري است كه توفيقي هم ميداند اما دربارهاش چيزي نميگويد. بدهيهاي بزرگ و بدعهدي باشــگاههاي ايراني تا همين امروز به محروميتهايي از پنجره نقل و انتقاالت منجر شــده و در آينده ميتواند به حذف از ليگ قهرمانان نيز منجر شود. پرداخت نكردن مطالبات اخالقي هم نيســت و نبايد به عادت باشــگاهها تبديل شود كه البته به عادت تبديل شده. اطالع رساني به ايافسي تنها راهي بود كه باشــگاههاي بي تعهد پيش پاي بازيكنان و مربيان گذاشــتند و گله آنها و طرح اتهامات عجيب بود. توفيقي يا هر مقام مسوول ديگري نبايد به طلبكاراني كه بي تعهد بودن باشــگاهها را ديگر تاب نميآورند، اتهام بزنند و نبايد با جوسازي عليه طلبكاران، تماشاگران را مقابل آنها قرار دهند. وقتي توفيقي از خطر محروميت از سوي كنفدراسيون فوتبال آسيا حرف ميزند، انگار مقابل صدا و سيما از قانون تيموريان بهره ميبرد. همان قانوني كه آندرانيك تيموريان، كاوه رضايي يا صمد مرفاوي و بســياري ديگر براي دريافت مطالبات به آن متوســل شــدند. حاال توفيقي هم با همين روش ميخواهد مقابل صدا و سيما بايستد.