پل را بشكن

رسول خادم معماي اين روزهاي كشتي و بلكه ورزش ايران است. ستارهاي متفاوت با راه و رسم ستارگي كه هميشه غيرقابل پيشبيني بوده. از دوران جواني و روزهايي كه با دوبنده روي دايره طاليي بزكشهاي نابش را اجرا ميكرد و كرور كرور مدال به سينه ميزد، با اين شمايل او را ميشناختيم؛ يك ستاره خاص با سلوك و منشي خاصتر كه از بقيه كامال متفاوت بود.

رســول بعد از دوران قهرماني اين رويكرد را حفظ كرد و در روزهايي كه مدعيان ريز و درشــت حوالي تشك ميچرخيدند و به هيچ احدالناسي اجازه ورود به اين دايره بسته را نميدادند، ترجيح داد به جاي سرشاخ شدن با رقباي مدعي رياست و كياست، از دايره طاليي فاصله گرفته و در عرصه سياست تن به زورآزمايي بدهد.

همنشــيني با اهالي سياست، رســول را متفاوتتر و خاصتر كرد؛ چه آنكه او ذاتا يك چهره خاموش و باسياســت در ورزش بود كه هميشــه ســلولهاي خاكسترياش بيشــتر از زبانش كار ميكردند و عرصه سياست به اين ويژگي او جالي ديگري بخشيد تا خادم بدل به يك مدير ورزشــي سياســتمدار شــود. مديري كه مراوداتش با اهالي سياســت سرانجام مسير او را دوباره به سمت ورزش و كشــتي كج كرد تا با قدرت به ورزش بازگردد.

همين ويژگي ســبب شــده تا در طول قريب به 5 ســالي كه خادم سكان هدايت كشــتي ايران را در دست داشته، تقريبا هيچكس مقابل او قد علم نكند. او همانند يك مدير تماميتخواه به جزييترين و پيش پا افتادهترين امور كشــتي نيز احاطه و اشراف داشــته و صغير و كبير از او حمايت ميكنند و او را بهترين مدير براي كشــتي ايران ميداننــد. مردي كه دايره اختيارات و البته اقتدارش در كشــتي با هيچ يك از مديران اســبق قابل مقايسه نيســت و همين فضا سبب شــده حتي موجهترين و چهره ترين منتقدانش نيز در سخت ترين و ناكامترين روزها چارهاي جز سكوت مقابل وي نداشته باشند.

خــادم اما در چند ماه اخير و بعد از پيروزي مطلق واقعي در انتخابات چهارســاله دوم مديريتش اما بازي را به زمين سياست برده و با همان هوش وافرش، كوشيده تا با سياســيبازي يك بازي دو ســر برد را آغاز كند. نمايشي كه قهرمان اول و آخرش خود اوست و با هر سناريويی از آن برنده بيرون ميآيد.

همين بهانه ســبب شده تا بعد از باال گرفتن حرف و حديثها، رسول با يك تغيير مســير اساسي ناگهان با بيانيههاي پرســوز و گداز مسووالن ورزش و حتي كشور را به عدم حمايت و توجه از كشــتي متهم كرده و ســاز رفتن را كوك كند. سازي كه بعد از 40 روز كماكان صداي ناله آن به گوش ميرسد و هنوز اجراي آن به پايان نرسيده!

بالتكليفي 40 روزه كشــتي كه كمــاكان ادامه دارد، بيش از هر چيزي ورزش اول كشور را در محاق قرار داده؛ اتفاقي كه با توجه به 23 تورنمنت مهم بينالمللي در سال جاري كه در راس آنها بازيهاي آســيايي جاكارتا قــرار دارد، نگران كننده و خطرناك است.

تا به امروز دو مجمع فوقالعاده كشــتي براي بررســي استعفاي رسول برگزار شده و هر بار اعضاي مجمع با اســتعفاي خادم مخالفت كردهاند اما رسول كماكان كشتي را روي پل نگه داشته و نميخواهد تكليف را يكسره كند. با اين وجود به نظر ميرسد كه اين بازي بايد هر چه زودتر به پايان برســد. اگر خادم آنطور كه ادعا ميكند كشــتي را دوست دارد، بايد نقطهاي بر پايان اين بالتكليفي طوالني بگذارد. او بايد به احترام راي مجمع بازگردد و پرقدرتتر از هميشه سكان كشتی پرتالطم كشتي را در دست بگيرد، در غير اين صورت تعلل بيشــتر از اين جايز نيست. كشتي كشتي بايد به راه خود ادامه دهد؛ چه با خادم و چه بيخادم.