استقالل، تیم قراردادهای ناکام

پندار توفيقي، معاون ورزشي باشگاه استقالل كه با خبرگزاري ميزان صحبت كرده در پاســخ به اين ادعا كه گفته ميشود او از قرارداد بازيكنان و مربيان اســتقالل سهم ميبرد، چنين پاسخ داده: «مساله اينجاست كه دست آنهايي كه ســالها در باشگاه استقالل بخور، بخور داشتند قطع شده و حاال اين جو ســازيها را عليه من انجام ميدهند. آقايان با دمپايي به باشــگاه اســتقالل آمدنــد و با پورشــه رفتند، حاال چون جلوي آنهــا را گرفتيم اين حرفها را ميزننــد چون مقابــل برخي چيزها در فصل نقل و انتقاالت ايســتاديم اين حرفها را ميزنند.» توفيقي در ادامه صحبتهايش مدعي شــده آنقدر از تجارتش درآمد دارد كه به پول استقالل نيازي نداشته باشد. او گفت: «بيزينس اصلي من چيز ديگري اســت و سالها هم در دانشگاه تدريس ميكنم. كل خرج باشگاه استقالل در يك ســال شايد 40 ميليارد بشــود يعني هزينه يك پروژه 15 روزه بيزينس من.» درباره اين حرفهاي توفيقي پرسشهاي بسياري را بايد مطرح كرد. كسي كه پروژههاي چند صد ميليارد توماني دارد و پروژه 15 روزش به اندازه هزينه يك فصل استقالل اســت، قرارداد آن پروژههاي بزرگ را چگونه ميبندد كه مثل باشگاه استقالل پي در پي متضرر نشود؟ قراردادهاي استقالل را مرور كنيم: قرارداد شفر مشروط قرارداد تيام مشروط قرارداد كاوه رضايي و رابسون بدون هيچ اختيار از سوي استقالل قرارداد مگويان سراسر ضرر و زيان قرارداد جباري پر از ابهام و تخلف همه اين قراردادها را پندار توفيقي مديريت كرده، آن هم به صرف اينكه گفته من مدير اقتصادي هستم و در كارم موفقم. او قراردادهاي استقالل را نوشته و تنظيم كرده و در نهايت باعث شكست استقالل در پروژههاي ورزشياش شده. حاال به اين قراردادها، قراداد اميد نورافكن و مجيد حســيني را هم بايد اضافه كرد كه بدون كمترين دردســر در تابستان 97 ميتوانند استقالل را رها كنند و بروند. اگــر توفيقي با همين كيفيت قرارداد ميبندد و پروژههاي چند صدميلياردي را مديريت ميكند، چگونه تا امروز در تجارت خود دوام آورده؟ اين قراردادها براي اســتقالل جز زيانهاي بزرگ چيزي در پي نداشته و بياعتباري را نيز پديد آورده و عجيب اســت كه همين ســياق قرارداد بســتن در تجارتهاي ديگري به موفقيت اقتصادي منجر ميشود.