دردناك؛ مثل حذف بانوي خبرنگار

آزاده پيراكــوه - جام جهاني فرصتي اســت براي كنار زدن تبعيضها و در اين شرايط چقدر دردناك است كه خبر ميرسد، يــك خبرگــزاري اجازه حضــور خبرنگارش را در ايــن رويداد نميدهــد؛ فقط به اين علت كه او يك خانم اســت. قطعا برخي مســائل داخلي است و تصميم با مسوول يك مجموعه رسانهاي اســت كه چه كســي را براي پوشــش خبري رويدادي معرفي كند اما وقتي خانمي معرفي شــده و بــراي او هم آيدي كارت صادر شــده اما از اعزام اين خبرنگار خانم جلوگيري ميشــود، بايد افســوس خورد؛ نــه فقط به حال آن رســانه، بلكه به حال جامعه رســانهاي كشور كه در سال 1397 درگير چنين مسائلي است. شايد بانوان خبرنگار مثل بقيه بانوان جامعه در ايران اجازه حضور در ورزشــگاهها را نداشته باشند اما بودهاند بانواني كه در اين سالها در رويدادهاي مختلف خارج از كشور حضور داشتهاند و بسيار هم حضورشــان، حضور موثري بوده اما جالب است كه اين خبرگزاري در آستانه جام جهاني چنين تصميمي ميگيرد. اگر هر دليل ديگري وجود داشت، بحثي نبود، چون يك تصميم داخلي است اما وقتي به واسطه خانم بودن، از سفر خبرنگاري - كه بيش از 15 سال سابقه فعاليت در حوزه فوتبال دارد - به جام جهاني ممانعت ميشود، بايد پرســيد چرا؟ قابل تامل است كه با وجود امتحان پس دادن بانوان، باز شاهد تصميمات سليقهاي در اين حوزه هســتيم. بدون توجه به اينكه حضور پرقدرت يك خانم باتجربه، نه تنها باعث سرشكســتگي نيست، بلكه بار مثبت زيــادي را هم براي آن رســانه و هم براي كشــور در پي دارد؛ چرا كه بارها و بارها ثابت شــده حضور يك بانو در موقعيتهاي اينچنيني، فراتر از حضور مردان ديده شده و حتي در رسانههاي خارجي بازتاب داشــته است. كاري انگار از ما ساخته نيست جز اعتراض به نگاه جنســيتي. كاري از ما ســاخته نيست جز نقد چنين رفتارهايي و تغيير در نگاههايي كه زمان و زمانه را زندگي نميكننــد و انگار همچنان ميخواهند با تصميماتشــان ما را حيرتزده كنند اما همين نقد ما بســياري درها را گشوده و باز هم درهايي را خواهد گشود، براي پايان تبعيضها.