پوگبا، از فينال پاريس تا فينال مسكو

بايد او را در آن شــب ديده باشــيد كه با پاهاي ســنگين چمن استاد دو فرانس و افتخار ابدي را ترك ميكرد. نگاهي غمگين به سمت نزديكانش كه چند متر آنطرفتر در جايگاه بودند و دستها به سمت آمان، يعني اينكه يك نفر آن باال چنين تقديري را براي او خواســته. بايد يكشــنبه شب دهــم ژوئيه 2016 كمي بعد از ســاعت 23:30 پوگبا را ميديديد تا حرفهاي دو ســال بعد او را درك ميكرديد. سهشــنبه شب، وقتي فوتبال فرانســه صعود به فينال جام جهاني را جشــن گرفته بــود، پوگبا هيچ چيزي از آن شــب تلخ پايان يورو را فراموش نكرده بود. هافبك فرانســه بعد از پيــروزي مقابل بلژيك با لحن سردي به خبرنگار بيناسپرت گفت: «حس خيلي زيبايي است، ولي هنوز تمام نشده. اين تنها چيزي است كه ميتوانم بگويم. بعد از نيمهنهايي يورو خيلي خوشحال بودم. ما كار بزرگي كرديم و با شكست آلمان به فينال رسيديم. ولي در فينال نمايش خوبي نداشــتيم. حاال نبايد اجازه بدهيم اين اتفاق تكرار شود.» هرچند جديت پوگبا با فضاي شــاد بعد از بازي همخواني زيادي نــدارد، ولي پيامي كه ميدهد تكاندهنده اســت. اين حســي است كه در بين تمام كساني كه آن شب ســندني و آن ناكامي بزرگ را تجربه كردند، مشــترك اســت و نبايد اجازه داد كه تكرار شود. دو ســال پيــش پوگبا هنــوز بازيكــن جوان و آيندهداري بود، يك الماس تراشــيده نشــده. او شكســت را در يك چهــارم نهايي جام جهاني و فينــال ليگ قهرمانان تجربه كرده بود، ولي زخم هيچكدام از آنها با شكست در فينال خانگي جام ملتهاي اروپا قابل مقايسه نبود، در ورزشگاهي كه تنهــا 20 كيلومتر با زادگاه و محلهاش فاصله دارد. در اين دهم ژوئيــه 2016 پوگبا جواني را پشت سر گذاشت و به دوره بلوغ رسيد. يك ماه بعــد او موقعيت خوبش در توريــن را ترك كرد تا با فشــار و مســووليت ســنگيني در منچستر روبهرو شود. او خودش را آماده اين چالش سخت ميديد و اين لباس را به تن كرد، هرچند در ابتدا كمي گشاد به نظر ميرسيد و خودش مجبور شد آن را اندازه تنش كند. اين دو ســال خيلي طوالني بود. و البته آموزنده، وقتــي مجبور شــد با انتظاراتي كه ميدانســت غيرمنطقي اســت و انتقاداتي كه بيشتر به خاطر رقم باالي انتقالش بود، كنار بيايد. او چند روز پــس از دومين تجربــهاش در جام جهاني به فرانس فوتبال گفت: «قضاوتها درباره من با ديگران متفاوت اســت.» در ادعاي او كمي بزرگنمايي وجود دارد، ولي نميتوان تا حدودي حق را بــه او نداد. درباره او هميشــه بحثهاي زيــادي وجــود دارد، از پســتش درون زمين تا قدرت رهبرياش، از نوســانش تا اعتماد به نفس بااليش. هافبك 25 ســاله بعد از برد سهشــنبه شب كه يكي از بهترينهاي فرانســه بود، يادآوري كرد: «براي رســيدن به اين فينــال راه درازي را طي كرديم.» فاصله بين فينال پاريس تا فينال مسكو براي پوگبا شبيه عبور از يك اتوبان هموار نبوده، بلكه يك رالي پر پيچ و خم را پشت سر گذاشته كه توانســته چند انحراف جزئي از مســير را به خوبي كنترل كند. بايــد به ياد بياوريــم كه حدود چهــار ماه قبل ســرمربياش در باشــگاه براي بازي يك هشتم نهايي ليگ قهرمانان يك نوجوان اســكاتلندي را به او ترجيح داد. اگر اسكات مكتوميني نمايش پوگبا مقابل آرژانتين، اروگوئه و بلژيك را تماشــا كرده باشد، چيزهاي زيادي ياد گرفته است. قبل از شــروع جام جهاني شــماره 6 آبيها يك مرد برافروخته بود كه موقعيتش در تيم را هم در خطر ميديد، ولي حاال در نقش يك رهبر ميانه ميدان نمايش مقتدرانهاي داشته. او را گاهي در حال دوئل در محوطــه جريمه خودي ميبينيم و دقايقــي بعد در يك ســوم هجومــي در حال ارسال پاس آخر براي مهاجمان خودي است. در بزرگترين مســابقات فوتبال جهان، او در هر دو سمت زمين مســلط و برتر بوده. در فوتبال همه چيز به ســرعت تغيير ميكند، ولي پوگبا اين را بهتر از هر كس ديگري ميداند. دو ســال پيش او هــم مثل لوريــس، اومتيتي، متوييــدي، گريزمــان يا ژيرو در يك چشــم به هــم زدن از اوج هيجــان و ذوقزدگي به ورطه كابوس افتــاد. پس در اوج پايكوبــي بعد از برد ســنپترزبورگ، مرتب تكرار ميكند: «هنوز يك مرحله ديگر باقــي مانده.» اين بــازي ميتواند سرنوشت را رقم بزند؛ ستاره ديگري روي پيراهن نقش ميبندد يا حســرتي ابدي به دل ميماند. ولي اين بار پوگبــا نميخواهد اجازه دهد تقدير طور ديگري رقم بخورد. منبع: فرانس فوتبال

دو سال پیش او هم مثل لوریس، اومتیتي، متوییدي، گریزمان یا ژیرو در یک چشم به هم زدن از اوج هیجان و ذوقزدگي به ورطه كابوس افتاد. پس در اوج پایکوبي بعد از برد سنپترزبورگ، مرتب تکرار ميكند: «هنوز یک مرحله دیگر باقي مانده.» این بازي ميتواند سرنوشت را رقم بزند؛ ستاره دیگري روي پیراهن نقش ميبندد یا حسرتي ابدي به دل ميماند.