رویای ردهبندی دو رقمی با شاگرد خصوصی

شــاهین خالدان را باید بدون شــک بزرگترین و بهترین اســتعدادی دانســت که پس از زوج شــاهقلی- شــکوفی به تنیس ایــران معرفی شــد. جوان اصفهانی کــه در اوج جوانی به تیم ملی رســید و سالهاســت کــه در آن عضویــت دارد. او که در ســالهای اخیــر ماههای زیادی را خــارج از کشــور تمرین کرده و به نوعی حســابش را از ســایر جوانهــای تیم ملی جــدا کرده، معمــوال به دلیل حضــور در رقابتهای مختلف ردهبندی بهتری هم از ســایر ورزشــکاران ایران داشــته و دارد.

در جدیدترین ردهبندی فدراســیون جهانی که طی روزهای گذشــته منتشــر شــد خالدان پس از درخشش در فیوچرز گرجستان و رسیدن به فینال این رقابتها، توانست با صعود 280 پلهای به رده 888 در ردهبندی فدراسیون جهانی برسد. خالدان البته شش ســال پیش و سال 2012 هم توانسته بود به رنکینگ سه رقمی برسد اما در سالهای پس از آن، بارها از جمع هزار تنیسور برتر دنیا خارج شده است.

ایــن رفت و برگشــت و نوســان، در بازیهــای دیویــس کاپ و عملکرد او در رقابتهای داخلی هم بارهــا و بارها نمود داشته و شاید برای خیلیها سوال باشد.

او حاال در آخریــن مصاحبهاش به ایسنا گفته که هدفش رسیدن در مرحله اول رنکینگ زیر 700 و در نهایت راه پیدا کردن به جمع 100 تنیسور برتر دنیاست!

ایــن اتفاق بســیار خوبی اســت که خالدان رویایی به این بزرگی دارد. رویایی کــه در دوران طالیی تنیس ایران و زمانی که ردهبندی تنیســورهای دنیــا به دقت امروز نبود هم دســت نیافتنی مینمود. تا اینجای کار ایرادی وارد نیســت و داشتن هدفی به این بزرگی میتواند نقطه روشنی در آینده مرد اول این روزهای تنیس ایران باشد اما او در ادامه این مصاحبه به نکتهای اشــاره کرده که تمام این رویا و آرزو را در ذهنمان نقش بــر آب میکند. او میگوید: «هزینههای تنیس باال اســت. همین االن هم گاهــی مربیگــری میکنم تــا بتوانم هزینههای اعزام به مســابقات را به دست بیاورم.»

منظور خالــدان از مربیگری به هیچ وجــه کار بــا بازیکنان حرفــهای در رده باشگاهی یا ملی نیســت. منظور دقیق او اتفاقی اســت که چندیــن دهه در تنیس ایران قدمــت دارد و آن گرفتن شــاگرد خصوصی توسط بازیکنان حرفهای تنیس ایران اســت. شــاگردانی که نــه از میان بازیکنان سطح باال، بلکه بازیکنانی مبتدی هستند که با داشتن شرایط خوب مالی به دنبال یک مربی نامدار میگردند!

گاهی هم چهرههای شــناخته شــده در زمینههای مختلف هســتند که مربیان مطرحــی میخواهند و بــا رقمهای باال به دنبال ملیپوشان میآیند.

این ماجرا از زمان کامبیز درفشــیفر و منصــور بهرامی و بــرادران اکبری وجود داشــته و تا همیــن امروز کــه میبینیم بهترین بازیکن تنیــس ایران و نفر اول در ردهبندی جهانی بــه راحتی از آن صحبت میکند. آیا باید به خالدان حق داد؟ این ماجرا دو جنبه دارد که از قضا هر دو درست است؛ یعنی هم میشود خالدان را بابت این کار نکوهش کرد و هم نمیتوان به او حق نداد!

از یــک طرف میدانیم کــه رقمهای باالی ســفرهای خارجی برای شــرکت در فیوچرزهــا و هزینههــای دالری آنهــا بار بسیار سنگینی است و فدراسیون هم توان بسیار محدودی در اعزام این بازیکنان دارد. از طرف دیگر قــرارداد 20 میلیونی هم در تنیس اتفاقی بزرگ و دور از دسترس است و به بازیکنان شــاخص لیگ هم نمیرسد. پس همواره از چندین دهه گذشته و زمان آقــای تنیس ایران در آســیا تــا امروز که عمال حرفی برای گفتــن نداریم، بازیکنان ملیپــوش ایران حتــی به صــورت تمام وقت شاگرد خصوصی داشــتند تا بتوانند درآمدزایی کنند!

از طــرف دیگر نکته اینجاســت که بیتعارف بازیکنی که چنین آرزوهایی دارد و به دنبال بازی در میان حرفهایهاســت، نبایــد حتی بــه گرفتن شــاگرد و به قول خودش مربیگــری فکر کند! حتی هفتهای یک روز کار با بازیکنان مبتدی هم میتواند بازیکــن را به طور کامل از چرخه حرفهای خارج کند.

اصال قابل قبول نیســت کــه بهترین تنیســور ایران و کسی که دارد از آرزوهای بزرگ و رسیدن به ردههای بهتری در میان حرفهایهای تنیــس دنیا صحبت میکند، هزینههای ســفرش را با گرفتن شــاگرد جبران کند. مشکل جای دیگری است! مشــکل اصلــی در این ماجــرا جای دیگری اســت. مشــکل اصلی در این است کــه بازیکنانی در این رده و ســطح به هیچ وجه تامین نیســتند! بازیکنی نظیر خالدان که تازه از لحاظ مالی مشــکل چندانی ندارد و در ســالهای گذشــته اکثر ماههای سال را در آمریــکا تمرین میکــرد، برای تامین هزینه ســفرهای ورزشیاش به دنبال چنین درآمدهایی است. بازیکنان دیگر ممکن است حتی برای گذران زندگی و درآمد جاریشان و تامین ســرمایه برای روزهای بازنشستگی ایــن کار را بکنند! با تمــام اینها اگر قرار بر تامین پشــتوانه برای روزهای بازنشســتگی است، میشود در همان سالهای پس از 0۳ سالگی و زمانی که قرار باشد دیگر خیلی به فکر حضور در میادیــن بینالمللی نبود، به دنبال گرفتن شاگرد رفت. با این حال حرف امروز شــاهین خالدان چیز دیگری است و برای اینکــه او را از انجام چنین کاری منع کنیم، باید بتوانیم راه دیگری را برای تامین هزینههــای ســفرهایش پیــش پایش قرار دهیم. آیا راهی وجود دارد؟