اندر حکایت دنیای ورزش

دو ســه هفته اســت که دنیای ورزش تعطیل شده و برای کســی هم مهم نیســت. هیچ کــدام از آن ورزشــکارهای قدیمــی و بــزرگ و دارای وجهه در جامعه که روزگاری عکس و اســم و رسمشان برای نخســتین بار در این مجله چاپ شــده بود، دو خط مصاحبه نکردند که؛ آقا حیف اســت! این مجله نیم قرن قدمت دارد! ما با این مجله خاطره داریم. نکنید. حیف اســت. هیچ کدام از مدیران باشگاهی پیشنهاد نکردنــد که با خرید اشــتراک این نشــریه به تعداد محــدود، کمکی به اقتصاد آن بکنند. وزارت ارشــاد بیانیهای نداد. انجمن صنفی ورزشی نویسان بیانیهای صادر نکرد. غیــر از چند نویســنده مطبوعاتی و چنــد خواننده قدیمی کسی در فضای مجازی چیزی از این تعطیلی ننوشت و گالیهای نکرد. وضع دنیای ورزش آن است و وضع کیهان ورزشــی هم البته خیلی بهتر نیست و وضع ابرار ورزشی هم که مشخص است. این وسط برای من نویسنده ورزشی فقط این خندهدار است که در آماری که ارشاد اعالم کرد آمده بود که ما 0۵3 نشــریه ورزشی مکتوب داریم. این 0۵3 تا کجا هســتند که ما نمیبینیم؟ روی کیوسکها که شما ده تا نشریه ورزشــی نمیتوانی پیدا کنی. روزنامهها و مجالت ورزشــی از دهه طالیی 60 و 0۷ تا امروز، کال چنان قتل عام شــدهاند که دیگر جنازههایشان هم پیدا نمیشود. روزگاری روی کیوسک ۷۱ روزنامه ورزشی داشــتیم و حاال چندتایی لک و لک کنان به حیات خود ادامه میدهند. روزگاری تعــداد هفته نامههای ورزشــی آنقدر زیاد بود که نمیدانستیم کدامشان را بخریم. حاال ببینید وضع را و بنگرید حال و روز خبرنگاری ورزشــی را. این وضع در تقارن با روز خبرنگار از آن دست حال و روزهایی است که خنده دارد. ســیصد و پنجاه نشریه ورزشی داریم که اصال معلوم نیست اســم و رسمشان چیست، چندتایشان منتشر میشــوند، چقدرشــان اصال ارزش انتشــار دارند و کدامشــان بر مبنای رانت و اسپانســرهای رانتی به چاپ میرسند. این هم البد هدیه روز خبرنگار برای روزنامه نگارهای ورزشی. اما داســتان دنیای ورزش تلختر هم میشــود. شاید این نشریه قدیمی چند صباح دیگری دوباره به روی کیوسکها برگردد اما دوباره کسی نمیخرد و دوباره کســی نمیخواند و دوباره خبری نمیشود و دوباره زمین میخورد. دلیلش هم ســاده اســت. نشریات ورزشــی دیگر مخاطب ندارند. نشریات غیر ورزشی هم دیگر مخاطب ندارند. با این همه اطالعات مجانی در سایتها و اپلیکیشینهای ورزشی دیگر چه کسی نیازمند خرید یک روزنامه اســت؟ بــا دالر ده هزار تومان دیگر برای کدام ما مهم است که کدام روزنامه را بخریــم یا کدام مجله را؟ مگر دیگر خرید فرهنگی داریم؟ مگر دیگر میشود مجله یا روزنامهای خرید؟ مگــر دیگر دل و دماغ و رمقی برای مطالعه هم باقی مانده؟ توضیح تحریریه به آقای طنزیم: دلیل اینکه کســی روزنامه و مجله نمیخرد، فقط اپلیکیشــن و فضای مجازی نیست. روزنامه و مجلهای که داخلش چیزی بــرای خواندن ندارد که خریدن ندارد. دلیل بســته شــدن برخی مجالت و روزنامههــا را در هزار و یک جا از جمله شکل و محتوا و نویسندگان آنها میتوان جستوجو کرد.