فائزه هاشمی: چرا زنان تاوان اشتباه مردان را بدهند؟

مردان را از حضور در ورزشگاه محروم کنیم

هیجان، شور و نشاط خانوادگی و اجتماعی و حضور در صحنه، بخشی از خواستههایی است که زنان ما از تماشای فوتبال در ورزشگاهها میخواهند. حضور در ورزشگاهها مثل خیلی از حقوق اجتماعی دیگر سرانجام به زنان داده خواهد شد، اما چرا امروز به آنان این حق داده نشود و ما بانی برآورده شدن این آرزو نشویم. خواسته بزرگی نیست که به بحثهای تخصصی و کارشناسی طوالنی مدت نیاز داشته باشد یا اقدامات زیربنایی آنچنانی بطلبد. ما که تجربه آزمون و خطا کم نداریم، چرا این موضوع را نیز به آزمون نگذاریم. در این خصوص با فایزه هاشمی به گفتوگو نشستیم.

ورود زنان به ورزشــگاهها، بحث اصلی و تکراری این روزها شــده، برخــی معتقدند که ایــن موضوع سیاسی است، اما چیزی که شفاف به نظر میرسد، اینکه زنان هدفشان از این حضور فقط، هیجان، تجربه شور و نشاط در کنار خانوادههایشان است. دیدگاه شما در این خصوص چیست؟

اینکــه برخــی گفتهانــد، موضوع سیاسی اســت، به نکته جالب و درستی اشــاره کردند، چون بارهــا دالیل فقهی، اجتماعــی ، فرهنگی و ورزشــی مطرح شــده و برای هر کدام پاسخهای منطقی به مخالفان داده شــده، اما چرا همچنان این اتفاق با اما و اگر مواجه اســت، قطعا مســالهای سیاســی اســت که قابل حل نیســت. متاسفانه به موضوع نگاه سیاسی شــده. شــاید این عده منظورشــان به بخــش اصالح طلب جامعــه بر میگردد که این مطالبه را دارنــد و به عنوان یک ابزار سیاســی برای فشــار به حکومت از آن اســتفاده میکنند. در حالی که زنان مطالبهافراد عادی جامعه هستند و خط و خطوط سیاسی ندارند. اگر مساله این است و هیچ دلیل منطقی ندارند، چرا سماجت میکننــد؟ چرا مثل همه سیاســتهای اشــتباهی که در پیش گرفتند و راه خطا را رفتند، حاضر نیســتند برگردند؟ چون فکر میکنند اگر عقبنشینی کنند، مردم مطالبات دیگــری را مطرح میکنند. اگر مطالبات بحق اســت و هیــچ دلیلی جز دلیل سیاســی وجود ندارد، شما باید این ابزار سیاســی را از ملت بگیرید که علیه حکومت استفاده نکنند.

به نظرم اینکه چه گروهی این مطالبه را مطرح کرده، عامل اصلی ممانعتهاست.

مساله ورود بانوان به ورزشگاهها از کجا شروع شد؟ خیلیها معتقدند که ابتدا شما پیشقراول آن بودید؟

شاید خودم بودم. اواسط دوره رییس جمهوری خاتمی، زنان دنبال فوتبال بازی کردن بودند که برآورده شد. البته مطالبه نبود. از ابتدا من و یا کسانی که در ورزش بانوان بودیم، دنبال این خواســته بودیم. مثــل دوچرخه ســواری بانــوان . چقدر مخالفت شد که متاسفانه هنوز ادامه دارد. فکر میکنند اگر عقبنشینی کنند، ملت خواســتههای دیگری را طلب میکند. اما اگر راه برای خواستههای منطقی باز باشد و با خواســتههای غیــر منطقی مخالفت کنیم، عقبنشــینی هیچ اشــکالی ندارد. هر مدیری باید شــهامت این را داشــته باشد که هرجا متوجه سیاست اشتباهش شد، رویهاش را اصالح کند. که متاسفانه مدیــران دســتاندر کار و تعیین کننده نگران اقتدار خود هســتند که شکســته شود.

نقش نهادهای تصمیمســاز در تحقق این خواسته چیست؟

ممانعت از ورود زنان به ورزشگاهها نه تنهــا قانونی ندارد که بر خالف قوانین موجود اســت. ماده و آییننامهای برایش وجود ندارد کــه بخواهند قانون را جدید کنند و جلــوی مخالفــت را بگیرند. اما برعکس اگر جلوی اجــرای قانون گرفته شود، جرم اســت. کجای قوانین آمده که فقط مردان میتوانند به ورزشگاهها بروند. قوانیــن حقوقی جامعه به طور عام مطرح شده؛ زن و مرد ندارد.

برای مثال، مجلس به عنوان یک نهاد نظارتی بر اجرای قانــون، از بعد نظارتی خود وارد عمل شود و جلوی متخلفین را بگیرد و برای آنها مجازات تعیین کند؛ این میتواند کارســاز باشد. اما چقدر مجلس موفق شــود خدا میداند. چــون مخالفان افراد معمولــی نیســتند و از امتیازهای ویژهای برخوردارند که میتوانند قانون را دور بزنند.

دولت فعلی کــه خواهان تحقق این خواسته است.

همه چیز دســت دولت نیســت. شــورای تامیــن تصمیم میگیــرد که اعضایــش هم مشــخص هســتند که از ســوی چه کســانی انتخاب می شــوند. رأی آنها هم به ســمت مخالفان اســت. حل موضوع به ظاهر دســت دولت است اما عمال در شــرایط فعلی این شوراست تصمیــم میگیرد؛ آنها هــم طبق قانون عمل نمیکنند و در نهایت ممانعت ایجاد میشــود. البته دولت هــم محافظهکاری میکند و باید جدی وارد قضیه شود.

عدهای میگوینــد که ابتدا باید فرهنگسازی شود.

فرهنگ نادرســتی وجــود ندارد که بخواهیــم فرهنگســازی کنیم. این بیحرمتی به مردان و زنان است. در تمام دنیا زنان آزادانه به ورزشــگاهها میروند. اتفــاق بدی هــم نیفتاده. مگــر زنان به مسابقات بســکتبال و والیبال نمیروند. چرا باید فرهنگســازی کنیم؟ اتفاقا باید دختــران و زنان به ورزشــگاه بروند که فرهنگسازی شود. االن استادیومهای ما چندین و چند ســال اســت که مردانه اســت و مســایل غیر اخالقــی در آن وجود دارد. حضور زنان این مســائل غیر اخالقی را تعدیل میکند. وقتی مردی با دخترش یا مادر و خواهرش به ورزشگاه بیایــد، رفتاری متفاوت دارد تا زمانی که مجردی برود. چرا با جداســازی زنان و مــردان، تعادل خلقــت را از بین ببریم؟ با حضور زنــان ناهنجاریها کاهش پیدا میکند. مســاله را آنقدر پیچیده کردند که دنبــال راهکارهــای عجیب و غریب هستند.

پیشنهاد شما برای حل مشکل چیست؟

مهمتــر از همــه، اراده حاکمیت اســت و اینکه زنان به درخواستهایشان ادامه دهند. هرجا مســابقهای قرار است برگزار شــود، پیگیر حضور در ورزشــگاه باشــند. زمــان احمدینژاد، زنــان برای تماشــای برخی مســابقات به ورزشگاه میرفتند، البته به غیر از فوتبال. اما االن برای بســکتبال و والیبال هم سختگیری میشود.

زمان رییس جمهوری پدرم، که من در حوزه ورزش بانوان بودم، یک مســابقه فوتبال در یکی از شهرهای ما برگزار شد، ورزشگاه روباز بود که حدود 2000 نفر از زنان از باالی دره تماشاگر بودند، مسالهای هم ایجاد نشد.

البته نظری وجود دارد که مسایل غیر اخالقی در اســتادیومها عامل بازدارنده برای ورود بانوان است.

چرا باید برای هر موضوعی، زنان را حذف کنیم، از ورود مردان ممانعت کنیم. جریمه این بداخالقی ها را محرومیت آنها از تماشای مسابقات بگذاریم. االن به علت تخلف هواداران مرد، باشــگاهها از حضور تماشــاگران محروم و جریمه میشــوند. عجیب است مردان تخلف میکنند، زنان از حقوق فطــری و اجتماعیشــان منع میشوند.

اگر از بعد فقهی این مســاله مطرح اســت، چرا سیاســت یک بام و دو هوا را پیــش میگیرنــد؟ وقتی مســابقه ای در کشــوری مثل لهســتان برگزار میشود ، سفیر ایران تمام خانوادههای ایرانی شامل مردان و زنان را به مسابقه دعوت میکند. حضور زنان در کشورهای دیگر آزاد است. اینجا اشکال دارد؟

نمونه دیگر، در مســابقه فوتبالی که بین ایران و ســوریه در ورزشــگاه آزادی در مقدماتی جام جهانی برگزار شــد، چرا زنان ســوری حتی با حجاب نامناسب در استادیوم بودند؟ با اینکه حجاب در کشور ما برای اقلیت های مذهبی و توریســت ها هم اجباری اســت . اما دختران و زنان ایرانی پشت در ورزشگاه بودند؟

حضور زنــان باعث تحکیــم مبانی خانواده، سالمســازی فضای ورزشــگاهها می شود و حتی از بعد اقتصادی هم برای ورزش کشور سودمند است.