دخترانی با افسانه شخصی

تهمینه ابتدا این جمله را به کار میبرد: «هر کسی برای خود افسانه شخصی دارد. من هم برای این افسانه است که زندگی میکنم.» اینجملهســادهنیست.شــعارهمنیست. برگرفته از کتابی هم نیست. شاید زمانی دور در صفحهای از یک کتاب دیده باشد اما حتما نهبااینحسوحالیکهتهمینه1۲سالهتیم ملی پنچاک ســیالت بانوان به زبان میآورد. آموزشهــای رشــتهاش را در دل این جمله گنجاندهوتفسیرشمیکند:«هرآدمییک افسانه شخصی دارد و رویایی که میخواهد به آندستپیداکندامامننمیخواهمهمهچیز در حد یک رویا بماند. من میخواهم ســکوها رایکییکیباالتر برومومســیرم را در ورزش انتخابکردهام. شــایدیکبار فرصتحضوردربازیهایآسیاییراداشته باشیم اما نباید این را از دست بدهیم.» تمرین حســابی خســتهاش کرده، این را میتوان از قطره قطرههایی که از روی صورتش میچکد، فهمید یا نفس نفس زدنهایش اما هیچ کدام از اینها ذرهای حالت چهرهاش را تغییر نداده؛ یکیازســهنمایندهایراناستدربازیهای آســیایی و میرود تا افسانه شــخصیاش را محققکند.جملهتهمینهکهتماممیشود، نازنینکهکوچکترینورزشکارکاروانایران در بازیهای آسیایی اســت، حرفش را ادامه میدهد: «من تازه وارد81 ســالگی شدهام و روزهای زیــادی در پیش دارم اما این رویداد ویژه اســت. خیلیها برای من زحمتکشیدهاندومیخواهمدر اینبازیهانتیجهایبگیرمکهدل آنها را خوشحال کنم. میخواهم مربیانمببینندکهزحمتشان نتیجه داده. درســت اســت که مدتی است با مربــیاندونزیاییکارمیکنیــمامازحمت مربیانایرانیخــودرافراموشنمیکنیم.» زهرا که البتــه در اردو، بچهها نیلوفر صدایش میکنند، شیطنت خاص خود را دارد و وقتی درباره آرامش ورزشکاران این رشته از او سوال میشود، لبخند میزند و میگوید: «وای وای؛ شــیطنت ما را ندیدهاید.» نیلوفر که بعد از دو رشــته موی تای و کیک بوکسینگ، پنچاک سیالت را انتخاب کرده، حرفهایش را اینطور ادامه میدهد: «شوخی کردم. شیطنت داریم اماشــیطنتمعمولیکههردختر جوانی دارد. من بعد از موی تای و کیک بوکسینگ به این رشته آمدمتاآرامشبیشتریداشته باشم. در این رشته ویژگیهای اخالقی خاصــی میبینید که شاید جای دیگری نباشد.»هرسهدختراعزامیایران،معتقدند کهخاکاینرشتهدامنگیراستواگرکسیبا مفاهیم رایج در این رشته آشنا شود، نمیتواند قیداینرشتهرابزند.زهرافروغینسب،تهمینه کربالییصادقی و نازنیــن میرمحمدیتبار، دختراناعزامیایرانبهبازیهایآســیایی برخالفخیلیازورزشکارانیکهازاردوهایشان و مسائل مختلف گالیه دارند، از شرایط و نحوه برگزاری اردوهــا راضیاند و خوشــحالاند که فرصت تمرین با مربــی اندونزیایی را پیدا کردهاند. شــاید میانگین سنیشــان آنقدر پایین است که هنوزخیلیچیزهااذیتشان نمیکند. ورزش میکنند و از آن لذت میبرند. بیتوجه به ســالنی که در نــگاه اول میتوان فهمیدخیلیشــرایط مناســبینــداردو حتیتهویهاشهم خوبنیست.