پورعلیگنجی: لیگ بلژیک لیگ دوم انگلستان است
مرتضی پورعلیگنجی درباره حضورش در باشگاه یوپن بلژیک و البته شرایط و بازیهــای تیم ملی گفت و گوی مفصلی با تســنیم انجام داده که خالصهای از مهمترین حرفهایش را میخوانید:
* امسال زمانی بود که به این نتیجه رســیدم آنقدر کامل شدهام که دوباره بتوانم تالشــم را بیشــتر کنم و در لیگی اروپایی خودم را نشان دهم. میدانم که امسال سال ســختی برای من خواهد بود و تفاوت بسیار زیادی در لیگ بلژیک با ســایر لیگها وجود دارد و این لیگ هم جزو لیگهای خوب اروپا و به نوعی لیگ دوم انگلســتان محســوب میشــود. کاری که باید در اینجا انجام بدهم، تالش، زحمت و سختی است و احساس میکنم که هر بازیکنی میتواند در سن خوبش که 22 تا 28 سال است، این مهم را تجربه کند.
* احســاس میکنم تصمیم درســتی گرفتم و از آنجایی کــه برای حضور در برایتون صبر کردم، تعدادی از پیشــنهادها را از دســت دادم اما اکنون در این باشــگاه هستم و راضیام. قانون این باشــگاه به این ترتیب است که از صبح تا بعد از ظهر باید در باشگاه حضور داشته باشیم و دو نوبت صبح و عصر تمرین کنیم. گاهی تا شب در باشــگاه هســتیم و به هر جهت تجربه خوبی برای من است که بتوانم خودم را در چالش بیشتری قرار دهم. دوست داشتم که این سختی و چالش را تحمل کنــم و امیدوارم با تالش و تمرکز بیشتر به نتیجه خوبی برسم.
* اگــر همانطور که مــا در مقابل اســپانیا، پرتغال و آرژانتین بازی کردیم، با همان انگیزه در جام ملتها بازی کنیم، مطمئنا میتوانیم نتیجه بگیریــم. هر تیمی مثل ایران، کره جنوبی یــا ژاپن اگر در جام ملتها انگیزهای برای مقابله با تیمهای کم نام و نشــان یا گمنام نداشــته باشد، قطعاً به مشکل میخورد. در واقع انگیزه و حس جنگندگی است که این تفاوتها را رقم میزند. اول باید انگیزه داشــته باشیم که بتوانیم با تمرکز باال و به راحتی از مرحله گروهی صعود کنیم.
* از چهار ســال قبل تا اآلن خیلی چیزها تغییر کرده است، بخصوص اینکه بازی یکچهارم نهایی با عراق با بازی مرحله گروهی با این کشــور بسیار متفاوت اســت و فشار کمتری روی داور و بازیکنان وجود دارد، با این حال با تجربه تیم ما، با توجه به اینکه تیم اول آسیا هســتیم و همینطور عملکردی که در جام جهانی داشتیم، خیلی از تیمها با تمام قوا و بسیار محکم بهسراغ ما میآیند. همانطور که ما انگیزه باالیی مقابل اسپانیا و پرتغال داشتیم، این تیمها هم مقابل ایران همین حالت را دارند و با همان انگیزه مقابل ما بازی میکنند.
* با توجــه به اطالعاتی که از قطر دارم، این کشــور برای تیم ملی فوتبالش بالغ بر 30 میلیــون دالر هزینه کــرده و اردوها، کمپها و بازیهای دوســتانه مختلــف برگزار کــرده اســت. البته همه چیز باید دســت به دســت هم بدهد و احســاس میکنم تیم ملی که آبروی کشور اســت، میتواند میلیونها ایرانی را در داخل و خارج از کشــور شــاد و دلخوش کند؛ همانطور کــه با عملکرد تیم ملــی در جام جهانــی، ایرانیها در همه جــای دنیا به خود بالیدند، خوشــحال شــدند، با شــادی ما خندیدنــد، با گریه مــا همراه شــدند و هیچ وقــت ما را تنها نگذاشتند.
* اگر این تیم ملی را یک مقدار از نظر مالی و برنامهای حمایت کنند تا از نظر اردویی و بازی دوستانه مورد حمایت بیشــتری قرار بگیرد، میتواند بهراحتی با همه تیمها رقابت کند. همه تیمها در حال تالش، برنامهریزی و صرف هزینههایی سنگین برای جام ملتهای آســیا هستند که آبروی کشورشان را در جام ملتها حفظ کنند. همه این تیمها سخت در حال تالش برای این رقابت بزرگ هستند.
* در جام ملتهای آســیای قبلی که سال 2015 در اســترالیا برگزار شد، هیچگاه این احســاس برای من و ســایر بازیکنان وجود نداشــت که در خارج از ایران و در کشــور دیگری هستیم. در اســترالیا آنقدر هوادار ایرانی حضور داشت که انگیزه میگرفتیم تا بیشتر بجنگیم. در ایران این امکان را نداریم که مادران و پدرانی که با امید و آرزو فرزندانشان را بزرگ میکنند به ورزشگاه بیایند و بازی فرزندانشــان را ببینند. اگر خانوادهها به ورزشگاه بیایند، آنوقت است که حس انگیزه و غیرت، بیش از پیش بــه بازیکنان کمک میکند و اگر همه ایرانیها ما را حمایت کنند و از ایران بیایند تا یار دوازدهم ما باشــند، قطعا با انرژی آنها توان ما بیشتر خواهد شد.