وضعمعیشتیخانوادهقهرمانان،آنانراآزارمیدهد

گالیههای رسول خادم از مجارستان به رییسجمهوری

در حالی که کشــتی ایران با نتایج عجیب و غریب و با شکست تاریخی در مسابقات جهانی مجارســتان روبهرو شــده اما رســول خادم به جای توضیح درباره دالیل واقعی شکست در مجارســتان به دکتر حســن روحانی رییسجمهوری محترم نامه نوشته و از کمبودها گالیه کرده اســت. رسول خادم هنوز به ایران برنگشــته و از مجارستان نامه گالیهآمیزی برای دکتر حســن روحانی نوشته است. در بخشی از نامه رسول خادم آمده است: «جناب آقای رییسجمهور، برخالف آنچه امروزه بعضا بیان میشود، مردم در اوج گرفتاریها و تنگناهای معیشتی خود، نه تنها نسبت به پیگیری امور قهرمانان ملی خود در ورزش بیتفاوت نیســتند، بلکه با حساســیتی مضاعف در جست و جوی امیدواری و نشاط عمومی هرچند موقت و مختصر، عملکرد تیمها و قهرمانان ملی خود را در میادین ورزشــی دنبال میکنند.» در بخشی دیگر از این نامه رسول خادم بدون اینکه اشاره کند کدام یک از قهرمانان کشــتی اعزامی به مســابقات جهانی وضع معیشتی خوبی ندارند، آورده است: «شــرایط معیشتی جامعه، زندگی شخصی و خانوادگــی تک تک قهرمانان ملی، بــه ویژه قهرمانان رشــتههای المپیکی ورزش کشــور همچون کشــتی، وزنهبرداری و تکواندو را بشــدت تحتالشعاع خود قرار داده است. به گونهای که حتی در زمان برگزاری اردوهای ورزشــی، نمیتوان برخی از قهرمانان ملیپوش را برای استراحتی دو سه روزه به جمع خانواده فرستاد، زیرا فقر و مشکالت معیشتی خانوادهشان، شرایط روحی، روانی و جسمی این عزیزان را به هم میریزد. با همه این مسائل، فدراسیونهای ورزشی چون کشتی، تیمهای ملی خود را برای حضور در رقابتهای بزرگ جهانی و مســابقه با رقبای تا بن دندان مســلح خود آماده میکنند اما در شــرایط موجود به دلیل گرانی ارز، بلیت و ســایر هزینههای تدارکاتی، این آمادهســازی، به هیچ وجه بــا حداقل تدارکات فنی الزم، برای حضور در مســابقات بزرگ بینالمللی صورت نمیپذیرد. کارشناســان فنــی در امر ورزش به خوبی میدانند که به میدان فرســتادن تیمهــای ملی، آن هم در میادین جهانی، بدون حضور در مســابقات تدارکاتی(به ویژه قهرمانانی که باصطالح نیاز به «میدان دیدن» دارند)، درســت همانند به «میدان جنگ» فرستادن سربازانی است که مشــق تیراندازی را فقط در «میدان تیر» تمرین کرده باشــند. بدیهی اســت میزان اشتباهات چنین ســربازانی، در میدان واقعی جنگ، بســیار باالست. مخلص کالم این اســت که در بیانی صادقانه دولت محترم به دلیل تنگناهای اقتصادی و ارزی نمیتواند از تیمهای ملی المپیکی کشور که حداکثر سی تا چهل ورزشکار را شامل میشود، حمایت کند و بر این اســاس ورزشهای المپیکی هم که به دلیل کارکرد اجتماعیشان در داخل و کارکرد سیاسیشــان در خارج، میباید یکی از موضوعات مرتبط با منافع ملی باشند، به هر دلیل از دســتور کار خارج است. پس بهتر اســت به مردم اعالم شود تا میزان انتظار و خواســت مردم عالقهمند به افتخارات تیمهای ملی کشور، مطابق واقعیتهای موجود و تدارکاتی تیمهای ملی ذیربط متعادل شــود. سکوت در این بخش، به دلیل عدم تطابق انتظــارات عمومی و تدارکات تیمهــای ملی، بزودی دولت محتــرم را با اعتراض جدی قهرمانان و مربیان ملی کــه به دلیل محدودیتهای تدارکاتی، نمیتوانند پاســخگوی انتظارات مردمی از خود باشــند، مواجه میکند.» در بخش پایانی این نامه رسول خادم با اعالم اینکه در صف اول پذیرش بخشــی از ناکامیهای تیم ملی ایســتاده است اعالم کرد کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش و جوانان با تمام توان برای حل مشــکالت مالی تالش کردند: «نکته دیگر اینکه «وزارت محترم ورزش و جوانان» و «کمیته محترم ملی المپیک» در چندماه گذشته، با تمام توان، مسائل مالی و ارزی مربوط به فدراسیونهای ورزشــی را پیگیری نمودهاند اما به هر حال این عزیزان، در حلقه وزرای شــما هستند و طبیعی اســت که مالحظاتی را نسبت به رییس محترم جمهوری برای پیگیری مطالبات تدارکاتی- فنی ورزشهای المپیکی خواهند داشــت اما کســانی امثــال این حقیر که ورزشــکارانی از کارافتاده، ولی هنوز شیفته این «امر رنجآور» محسوب میشوند، وظیفه دارند مطالبه بحق قهرمانان ملی را به رییسجمهــوری محترم با صراحت اعالم نمایند. در انتها برای اینکه گمان نشــود بیان متن بــاال، آن هم از چند هــزار کیلومتر دورتر از وطن عزیز به جنابعالی، با نیت فرافکنی وگریز از پذیرش مســوولیت برخی از کاستیها و اشتباهات فنی قهرمانان تیمهای ملی است، به صراحت عرض میکنم، برخالف بسیاری از رجال محترم سیاسی که همواره در مواجهه با نواقص و مشکالت پیش آمده برای اقشار مختلف مردم، «پنهان» و بلکه بعضا «ناپیدا» میشــوند، ما همان گونه که بارها و بارها با افتخار، کنار پرچم مقدس کشورمان ایســتادهایم تا همه دنیا صدای سرود ملی «ایران» را بشنوند، در زمان اشــتباهات فنی و شکست قهرمانانمان نیز در ابتدای صف مسوولیت پذیرش نواقص هســتیم. اما برای رقابت با حریفان مدعــی در جهان ورزش، بخش قابل توجهی از ایــن نواقص بدون تــدارکات الزم، قابل کاهش نخواهد بــود و ادامه آن مورد پذیرش قهرمانان ملی و مردم حمایت کننده ایشان نیست.»

فرانک استابلر کشتیگیر نامدار تیم ملی آلمان با رسیدن به فینال یک بار دیگر نام خود را مطرح کرد. او بعد از مسابقه فرزندش را هم به آغوش گرفت.

بالبنت کورپاسی از مجارستان، استپان ماریانیان از روسیه و الدر عزیزلی از آذربایجان سه فینالیست روز نخست مسابقات جهانی کشتی فرنگی بودند.