«تختی» جای فوتبال نیست

در میان تمام زمینهای پرشــماری که امسال و کل سالهای اخیر برای برگزاری مســابقات لیگ برتر فوتبال کشور مورد اســتفاده قرار گرفته، ورزشگاه تختی تهران به خاطر کیفیت بســیار نازل زمینش از بدترین مکانها است و معلوم نیست سازمان لیگ با کدام معیارها تن به برگزاری رقابتها در این زمینه تأســفبار میدهد. البته تیمهای تهرانی در انتخاب محلی که باید مســابقات خانگیشــان در آن برگزار شــود، مختار و صاحب حق رأی هســتند و بدیهی است که آنها (سایپا و پیکان) مکانی به جز آزادی را بهویژه برای دیدار با ســرخابیها برای این مهم برگزینند زیرا در صورت انتخاب آزادی عمال دو بار در خانه این تیمهای پرطرفدار به میدان خواهند آمد و شانس موفقیتشان اندکتر خواهد شد. با این حال سازمان لیگ بهعنوان مسوول و متولی اصلی لیگ باید در این زمینه حق و ســهمی بیش از یک ناظر صرف داشــته باشــد و آنچه را که برای زیباســازی بیشــتر مســابقات و دلنواز کردن کیفیت بازیها مورد نیاز است، به تیمها توصیه و حتی تکلیف کند و نگذارد که زمین بسیار ناهموار تختی روح فوتبال را بکشد و به وسیلهای برای تضعیف هرچه بیشتر نمایش تیمهای لیگی تبدیل شود.

بــدون ایــن فاکتور نیز لیگ سرشــار از مســابقات مبتنی بر احتیــاط و مدارا و تاکتیکهای دفاعی و وقتکشــی و زرنگیهــای افراطی و مکاریهای حرفهای به قصد نباختن اســت و بعضی روزها بازیها به قدری چرک و منفی است که بینندگان «زده» میشوند و به همین ســبب ارجاع مسابقات به مکانهایی که زمینهای بد و ناهموار و فوتبال خرابکن دارند، بهانه تازهای برای گریز تیمهای محتاط از مسوولیتهای معنوی و حرفهایشان خواهد بود زیرا وقتی از آنها پرسیده شود که چرا این همه محافظهکار و منفی ظاهر شده و زیر توپ زدهاند، خواهند گفت که مثال زمین تختی کیفیت بیش از این را امکانپذیر نمیسازد و به همین حد اندک و کوچک از فوتبال هم باید قانع بود.

توپ، عصر روز شنبه 5( آبان) در دیدار پرسپولیس با سایپا نیز مثل سایر روزهای فصل جاری روی زمین تختی به ســختترین شکل حمل و مبادله میشد و چه بسیار پاسها که به ســبب عدم همواری زمین به مقصد نمیرســید و بر اثر برخورد با باال و پایینهای زمین به اصطالح «پله» میشد و کار تصاحب توپ را برای یار خودی سخت میکرد. روی چنان زمینی نه پرسپولیس و نه سایپا نمیتوانستند فوتبالی را که ذاتاً در توانشان هســت ارائه بدهند و حتی برخی پاسهای به شعاع 3 تا 4 متر هم به مقصد نمیرســید و بازیکن صادرکننده پاس اصال به فرجام آن اطمینان نداشت و نتیجه کار فوتبالی شد که دیدیم. مسابقهای که پرهیجان و البته پرحاشیه و دعوایی از آب درآمد اما به سبب خرابی زمین اصال کیفیتی را نداشت که در یک زمین خوب و مسطح میشد انتظارش را داشــت و ارســالهای بلند و شوتهای از راه دور و برخوردهای فیزیکی در آن ســهمی آشکارتر از ریزهکاریها و حرکات فنی و تکنیکی داشت و بازیکنان به جای فوتبال نرم و فنی و زیبا بیشــتر مجری یک بازی سنگین و محکم بودند که در آن باید حتما حادثهای اتفاق میافتاد تا گشایشی حاصل آید و گلی به ثمر برسد.

اســتقالل کمتر از دو هفته پیش که با همین تیم (ســایپا) در جام حذفی مصاف کرد، با همین مشــکل روبهرو بود و بازی دو تیم روی زمین سرشار از پستی و بلندی و ناهمگون تختی تبدیل به یک جنگ استقامت شد و هیچکس نمیتوانست با اطمینان و با نگاهی به کیفیت فنی دو تیم نتیجه را پیشبینی کند. بر این اســاس مشخص نیست چرا ســازمان لیگ اصرار بیشــتری برای انتقال این دیدارها به مکانهای بهتر در سطح تهران یا اطراف آن مانند ورزشــگاه دستگردی و استادیوم شهدای شهر قدس نمیکند و با اینکه زمین آنها هم بینقص نیســت اما از زمین غریب تختی بســیار بهتر نشــان میدهند و کمکی در راه خلق و ارائه فوتبالهایی برتر از آنچه گفتیم خواهند بود.

مسأله مهمتر و اساســیتر این است که چگونه سازمان لیگ 18 سال پس از شروع لیگ برتر روی آنچه دستورالعمل خودش بود، اصرار بیشتری نکرده است. آن دستورالعمل تصریح میکرد تیمهای حاضر در لیگ فقط تا پایان لیگ ســوم وقت برای تهیه و معرفی زمینهای شــخصی و اســتادیوهای متعلق به خویش دارند و در غیر این صورت از لیگ بیرون رانده خواهند شد. جدی نشمردن این دستورالعمل منطقی باعث شده 15 سال بعد از اتمام مهلت مقرر نیمی بیشتر از تیمهای لیگ هنوز هم از استادیومهای عمده شهرهای محل استقرار خویش که در تملک شهرداریها هستند برای دیدارهای خانگی خود سود جویند و کیفیت این زمینها هم با اینکه از تختی بدتر نیست اما آنقدرها هم بهتر نشان نمیدهد و حتی در ورزشــگاههای تبریز و مشــهد هم زمینهای ایدهآل نیست و معایب فوالدشــهر عیان است و در اهواز و آبادان نیز اوضاع ناکامل است و در قائمشهر و رشت و مسجدســلیمان هم اوضاع ناگفته پیدا است. اگر تیمهای حاضر در لیگ مجبور میشدند استادیومها و زمینهای شخصیشان را احداث و رو کنند و در همانها هم به میدان آیند، طبعا بیشــتر به حال آنها دل میسوزاندند و کیفیت آنها را بهتر حفظ میکردند و شرایط به اندازه امروز ناگوار نبود. شرایطی که در آن به جز زمین ورزشگاه آزادی تهران هیچیک از اســتادیومهای مورد اســتفاده در لیگ «خیلی خوب» برآورده نمیشوند و «متوسط و نازل» بهترین واژههای کاربردی برای توصیف آنها نشان میدهد.